W swoistej oazie modlitewnej Zamościa, w kościele św. Katarzyny, od 9 do 17 maja, trwało Jerycho, tzn. całodobowe czuwanie modlitewne przed Najświętszym Sakramentem, z okazji apostolskiej pielgrzymki Ojca Świętego Benedykta XVI do Brazylii. Wierni z Zamościa i okolic modlili się nie tylko o błogosławione owoce pielgrzymki, ale również o wyniesienie na ołtarze sług Bożych: Jana Pawła II, kard. Stefana Wyszyńskiego, ks. Franciszka Blachnickiego oraz służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Składali też dziękczynienie za dar św. Andrzeja Boboli, orędzia fatimskiego i za 15 lat istnienia diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Modlitewne czuwanie było połączone z rekolekcjami, które prowadził o. Henryk Burzyński z Radomia.
13 maja, w 90. rocznicę objawień fatimskich, kapłani i wierni świeccy wzięli udział w procesji różańcowej ulicami zamojskiej starówki, przypominając w rozważaniach - według orędzia Maryi - że drogą do ratowania zagrożonego grzechami świata są: modlitwa, różańcowa, pokuta i nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca. Współczesny świat winien na nowo wsłuchać się w głos Najświętszej Matki, wciąż zatroskanej o zbawienie każdej ludzkiej duszy.
Nawiązując do chlubnej tradycji kościoła św. Katarzyny, 15 maja, w wigilię odpustu św. Andrzeja Boboli, zorganizowano bierzmowanie harcerzy, którego udzielił bp Wacław Depo. Ten ważny sakrament odbył się w 90. rocznicę powstania ZHP w Zamościu i w 60. rocznicę sakramentu bierzmowania, udzielonego harcerzom przez bp. Stefana Wyszyńskiego.
Ukoronowaniem wymienionych uroczystości był odpust ku czci św. Andrzeja Boboli, który 350 lat temu poniósł męczeńską śmierć za wiarę. Uroczystą Sumę odpustową celebrował ks. prał. Adam Firosz, kanclerz Kurii Biskupiej, wspólnie z wieloma zgromadzonymi przy ołtarzu Pańskim kapłanami. Obszerny zasób wiadomości o życiu i pracy duszpasterskiej Świętego przekazał Piotr Kondraciuk, dyrektor Muzeum w Zamościu.
Św. Andrzej Bobola żył w latach 1591-1657. W Braniewie wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, w 1622 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował w Nieświeżu, Wilnie, Bobrujsku, Płocku i Warszawie, w Łomży i w Pińsku. Prowadził działalność misyjną w latach 1652-57 na Polesiu, zarówno wśród prawosławnych jak i katolików. Został bestialsko zamordowany przez kozaków w Janowie Lubelskim w 1657 r. Beatyfikacja Andrzeja Boboli nastąpiła w 1853 r., a kanonizacja - w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego 17 kwietnia 1938 r. Relikwie Świętego przechowywano w Pińsku, Płocku, Moskwie, Watykanie i Rzymie. W 1989 r. trumnę z relikwiami umieszczono na stałe w sanktuarium w Warszawie, na Mokotowie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego św. Andrzeja ogłoszono Patronem Polski, a w 1992 r. - metropolii warszawskiej. W 1938 r. na prośbę młodzieży szkół średnich sprowadzono relikwie Świętego do kościoła św. Katarzyny. Tu szerzy się Jego kult. W 1998 r. uroczyście obchodzono 60. rocznicę kanonizacji św. Andrzeja - Muzeum Zamojskie (wtedy i teraz) zorganizowało wystawę o życiu i działalności Męczennika, a ks. Zdzisław Ciżmiński zakupił do świątyni posąg świętego. Oby męczeńska śmierć Patrona naszej Ojczyzny przyczyniła się do zjednoczenia rozdzielonych chrześcijan.