„Jasna Góra jest sanktuarium narodu. Trzeba przykładać ucho do tego świętego miejsca, aby czuć, jak bije serce narodu w Sercu Matki. Bije zaś ono, jak wiemy, wszystkimi tonami dziejów, wszystkimi odgłosami życia. Ileż razy biło jękiem polskich cierpień dziejowych! Ale również okrzykami radości i zwycięstwa!”
(Jan Paweł II, Częstochowa, 4 czerwca 1979 r.)

Umiłowani Pielgrzymi Srebrnej Pielgrzymki na Jasną Górę!

Słusznie życie człowieka porównuje się do wędrowania, a istotę ludzką określa się pojęciem: homo viator, to znaczy - człowiek będący w drodze. Dla człowieka wierzącego nie jest to droga donikąd. Nie jest to też droga, którą kroczymy w samotności, gdyż z nami idzie sam Bóg, udzielając nam Siebie w swoim Synu i Duchu Świętym, tworząc wspólnotę Kościoła. Chrystus karmi nas w drodze pielgrzymiej swoim Słowem i Ciałem eucharystycznym. Daje nam nie tylko Siebie, ale również swoją Matkę, która jest Matką Jego Kościoła i Pierwszą w pielgrzymce wiary. Błogosławię wraz z Wami Wszechmogącego Boga, że już po raz 25 wyruszacie na tę drogę ku Jasnej Górze, aby „wejść do Domu Matki” i być aktywnym współuczestnikiem Jej Szkoły Zawierzenia Bogu.
Proście Ją w tym roku, który przeżywamy, jako Rok Rodziny - kolebki wszelkich powołań - o potrzebne łaski i światła Ducha Świętego dla wzrostu miłości i wierności w naszych rodzinach. Proście, za całą Rodzinę Diecezjalną, ofiarowując wszelkie trudy pielgrzymiej drogi, abyśmy byli wierni Bogu i umieli solidarnie wypełnić Jego plan zbawienia.
Zapraszam na wspólne drogi „dawania osobistej odpowiedzi” na miłość Boga przez wstawiennictwo Maryi.

Z serca błogosławię z nadzieją spotkania

Bp Wacław Depo - ordynariusz diecezji zamojsko-lubaczowskiej

Zamość 2 lipca 2007, we wspomnienie Matki Bożej „Nawiedzenia”.