Indonezja: kard. Darmaatmadja kończy jutro 80 lat – 111 kardynałów-elektorów
W sobotę 20 grudnia skończy 80 lat arcybiskup-senior Dżakarty – Julius Riyadi Darmaatmadja, jezuita. W ten sposób liczba członków Kolegium Kardynalskiego, mogących uczestniczyć w konklawe i wybierać papieża, będzie wynosić 111, podczas gdy 97 purpuratów (łącznie z jutrzejszym solenizantem) już tego prawa nie ma.
Przyszły kardynał urodził się 20 grudnia 1934 w mieście Muntilan na terenie archidiecezji Semarang na środkowej Jawie jako najmłodszy z sześciu synów. W latach 1940-49 uczył się w różnych szkołach, także kościelnych, a w latach 1951-57 – w niższym seminarium duchownym w Magelangu. 7 grudnia 1957 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, składając w nim pierwsze śluby 8 września 1959. W latach 1961-64 kształcił się w kolegium jezuickim w Poonie w Indiach, a po powrocie do kraju był m.in. wykładowcą w seminarium w Magelangu.
18 grudnia 1969 przyjął w Yogyagakarcie święcenia kapłańskie, po czym kontynuował studia na uczelniach w swoim kraju i pracował duszpastersko w kilku parafiach. W latach 1971-83 był wicerektorem a od 1981 rektorem niższego seminarium duchownego św. Piotra Kanizjusza w Semarangu, udzielał się również we władzach swej ojczystej archidiecezji, m.in. jako odpowiedzialny za wychowanie i oświatę kościelną. W latach 1981-83 był prowincjałem jezuitów w Indonezji.
19 lutego 1983 św. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą Semarangu (sakrę nominat przyjął 29 czerwca tegoż roku). Na swe hasło biskupie wybrał słowa „Dalam nama Yesus”, czyli „W Imię Jezusa”. W rok później, 28 kwietnia 1984 papież mianował go także biskupem polowym Indonezji. W latach 1988-97 i 2000-06 abp Darmaatmadja był przewodniczącym konferencji episkopatu swego kraju.
Reklama
Na konsystorzu 26 listopada 1994 (a więc równo 20 lat temu) Ojciec Święty włączył niespełna 60-letniego hierarchę w skład Kolegium Kardynalskiego, a 11 stycznia 1996 przeniósł go na stolicę metropolitalną Dżakarty. W dniach 18-19 kwietnia 2005 wziął udział w konklawe, które wybrało Benedykta XVI. 9 sierpnia tegoż roku otrzymał z rąk prezydenta Susilo Bambanga Yudhoyono Wielką Gwiazdę Mahaputera, przyznaną mu z okazji 60-lecia niepodległości kraju.
2 stycznia 2006 ustąpił ze stanowiska biskupa polowego Indonezji, a 28 czerwca 2010 – z urzędu metropolity stolicy. Zastąpił go tam abp Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo, którego już rok wcześniej Benedykt XVI mianował, ze względu na pogarszający się stan zdrowia kardynała, arcybiskupem-koadiutorem Dżakarty. Właśnie stan zdrowia – przede wszystkim kłopoty ze wzrokiem – skłoniły 78-letniego wówczas arcybiskupa-seniora do rezygnacji z udziału w kolejnym konklawe (12-13 marca 2013), które wybrało papieża Franciszka. Po ustąpieniu z czynnego życia w Kościele purpurat przebywa w domu opieki dla starszych biskupów i księży w Ungaran City w środkowej Jawie.
Kolegium Kardynalskie liczy obecnie 208 członków, z tego 97 powyżej 80. roku życia, w tym 2 mianowanych przez Pawła VI, 73 – przez Jana Pawła II, 19 – przez Benedykta XVI i 3 przez Franciszka; a wśród 111 purpuratów, mających prawa wyborcze, 34 powołał do Kolegium Papież-Polak, 61 – jego następca i 16 – Franciszek.
Najstarszymi wiekowo kardynałami są Włosi: Loris Capovilla (ur. 14 X 1915) i Giovanni Canestri (30 IX 1918) oraz Libańczyk Nasrallah Pierre Sfeir (15 V 1920), najmłodszymi zaś Hindus Baselios C. Thottunkal z Kościoła syromalankarskiego (15 VI 1959), Haitańczyk Chibly Langlois (29 XI 1958) i Kanadyjczyk Gérald Cyprien Lacroix (27 VII 1957). Najdłuższy staż w Kolegium Kardynalskim ma Brazylijczyk Paulo Evaristo Arns OFM (14 IX 1921), mianowany kardynałem 5 III 1973. Ponadto należy pamiętać, że Benedykta XVI mianował kardynałem Paweł VI dnia 27 VI 1977 a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001.
W piątek 19 listopada w Bazylice św. Piotra w Watykanie odbył się zwyczajny konsystorz publiczny, podczas którego Franciszek wyniósł do godności kardynalskiej 17 nowych purpuratów. Następnego dnia kardynałowi ci koncelebrowali z Papieżem Mszę św. na zakończenie Roku Miłosierdzia. Również w sobotę nowi purpuraci podejmowali swych gości w Watyknie – są to tak zwane „visite di cortesia” (wizyty grzecznościowe). Do tej pory kardynałom oddawano do dyspozycji miejsca w niektórych salach Pałacu Apostolskiego i Muzeów Watykańskich. Dla gości przybyłych z różnych stron świata - ale także dla Rzymian, którzy czekali na ten szczególny dzień - była to jedyna w swoim rodzaju okazja, by zobaczyć niektóre z najpięknieszych części siedziby Papieży, normalnie niedostępnych dla publiczności. Można było wtedy wejść do Pałacu Apostolskiego monumentalnymi Schodami Królewskim, wejść do wspaniale udekorowanej przez Giorgia Vasariego Sali Królewskiej, oraz sąsiadującej z nią Sali Książecej. Z Salą tą sąsiaduje druga loggia Pałacu Apostolskiego – autorem jej dekoracji jest Rafael, stąd ich nazwa „loggia di Rafaello”. Z Drugiej Loży przechodzi się do pomieszczeń Muzeów Watykańskich, między innymi do Galerii „Lapidaria”, na której ścianach zgromadzono tysiące antycznych płyt kamiennych z chrześcijańskimi i pogańskimi napisami. Również tutaj nowi purpuraci przyjmowali kiedyś swoich gości. Gdy kardynałem został polski misjonarz, jezutia Adam Kozłowiecki, dano mu do dyspozycji salę, gdzie wystawiony jest obraz Jana Matejki „Odsiecz wiedeńska”. Z Sali Królewskiej kardynalscy goście mogli przyjść także do olbrzymiej Auli Błogosławieństw, która biegnie górą wzdłuż fasady Bazyliki św. Piotra. Z środkowego balkonu tej aulii – Loży Błogosławieństw - Papieże udzielają błogosławieństwa „Urbi et Orbi” („Miastu i Światu”).
Tak było do ostatniego konsystorza. Tym razem zadecydowano, że do dyspozycji nowych kardynałów będzie jednie Aula Pawła VI, przestronna i łatwo dostępna dla gości z zewnątrz, ale zdecydownia mnie interesująca. Purpuratom wyznaczono miejsca w przedsionku Aulli, wzdłuż głównego przejścia i przed podwyższeniem Aulii ze słynną rzeźbą przedstawiającą zmartwychwstanie Chrystusa. Tłum ludzi ustawił się przy wejściu na długo wcześniej przed 16,30, kiedy otworzono bramy. W większości byli to goście konkretnych kardynałów, głównie tych, którzy stoją na czele dużych archidiecezji, dlatego długie kolejki utworzyły się, by pozdrowić kard. Carlosa Osoro Sierrę, arcybiskupa Madrytu, kard. Blase J. Cupicha, arcybiskupa Chicago, kard. Josepha Williama Tobina CSsR, Arcybiskupa Newarku (USA) i kard. Sérgia da Rocha, arcybiskupa Brasílii. Wraz z pierwszym w historii kardynałem Republiki Środkowoafrykańskiej Dieudonné Nzapalaingą CSSp, arcybiskupem Bangui, do Rzymu przyjechało bardzo wielu wiernych tamtejszego Kościoła – łatwo ich było rozpoznać po spontanicznym zachowaniu i kolorowych ubraniach (na niektórych było logo Roku Miłosierdzia). Wśród kardynałów świętowano szczególnie arcybiskupa Méridy w Wenezueli, Baltazara Enrique Porras Cardozo – jak mi wytłumaczyli moi znajomi Wenezuelczycy purpurat ten jest symbolem oporu społeczeństwa przeciwko lewicowemu reżymowi najpierw Chavesa a obecnie Maduro, który doprowadził ten bogaty kraj do ruiny gospodarczej, powszechnego ubóstwa i podziałów społecznych. W Aulii widać było bardzo wielu Amerykanów, również dziennikarzy, ponieważ oprócz arcybiskupów Chicago i Newarku Papież podniósł do godnośc kardynalskiej trzeciego Amerykanina, chociaż o irlandzkich korzeniach, Kevina Josepha Farrella, prefekta nowej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Włosi natomiast zainteresowani byli swym rodakiem Mario Zenarim, nuncjuszem apostolskim w Syrii, który jako kardynał pozostanie tam, by w dalszym ciągu pełnić swą posługę dyplomatyczną – w ten sposób Papież chciał pokazać całemu światu, jak bardzo leżą mu na sercu losy tego umęczonego wojną kraju.
Punkty Credo są niczym drogowskazy na drodze wiary, które dzięki książce „Credo. Krok po kroku” możemy dostrzec i jeszcze pełniej zrozumieć.
Ksiądz prof. Janusz Lekan, dogmatyk i duszpasterz, profesor na Wydziale Teologii KUL, autor licznych publikacji naukowych i popularyzatorskich, tym razem dotyka spraw fundamentalnych dla ludzi wierzących – w sposób jasny i przystępny analizuje Wierzę w Boga, czego owocem jest książka „Credo. Krok po kroku”. Publikacja ta staje się w Roku Świętym 2025 zaproszeniem do przejrzenia się w „zwierciadłach wiary”. Autor dotyka elementarnej dla wierzących kwestii, czyniąc to z niezwykłą wrażliwością duchową i pedagogicznym zacięciem. Autor wyjaśnia krok po kroku przebogatą treść Credo. Książka ks. prof. Lekana stanowi istotną pomoc w ukazaniu ludziom wiary sensu tego, w co wierzą, i poszczególnych prawd wiary.
Kraków: wnioski Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich
2025-10-03 21:26
Wojciech Rogacin /KAI
Vatican Media
Potrzebę podejścia skoncentrowanego na ofiarach, rozwój kontaktu z nimi, słuchanie i pokorne kroczenie razem z ofiarami - to niektóre wnioski z zakończonego w Krakowie Jesiennego Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich. Po raz pierwszy posiedzenie odbyło się poza Watykanem. Wnioski zostaną przekazane Papieżowi.
Przeczytaj także: Komunikat Biura Prasowego Konferencji Episkopatu Polski po spotkaniu Prezydium KEP z Papieską Komisją ds. Ochrony Małoletnich
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
