Uroczystość rozpocznie się o godz. 17.00 i będzie zawierała refleksje na temat spuścizny Josepha Ratzingera-Benedykta XVI niemal rok po jego śmierci. Rano, o godz. 8.15, w Grotach Watykańskich zostanie odprawiona Msza św. w intencji zmarłego papieża. Poprzedniego dnia po południu, 29 listopada, na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim o godz. 17.00 odbędzie się konferencja naukowa w języku angielskim na temat „Dziedzictwa Benedykta XVI”.

Pablo Blanco Sarto urodził się 12 lipca 1964 r. w Saragossie (Hiszpania). Studiował filologię hiszpańską na Uniwersytecie Nawarry. W Rzymie ukończył studia teologiczne na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża, a następnie podjął studia i doktorat z filozofii na temat myśli Luigiego Pareysona (1918-1991). Święcenia kapłańskie przyjął 21 września 1997 roku. W 2005 r. ukończył studia doktoranckie z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Nawarry, studiując teologię fundamentalną i religii Josepha Ratzingera. Obecnie jest profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Nawarry w dziedzinie ekumenizmu, teologii sakramentalnej i pastoralnej. Współpracuje z Instytutem Papieża Benedykta XVI w Ratyzbonie (Niemcy), z licznymi instytucjami akademickimi w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej, a także z różnymi wydawnictwami oraz czasopismami teologicznymi i duszpasterskimi. Jest członkiem rady redakcyjnej Opera Omnia Josepha Ratzingera w języku hiszpańskim w Biblioteca de Autores Cristianos (BAC). Jest autorem licznych opracowań i tomów poświęconych życiu, myśli i dziełu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI.

Francesc Torralba Roselló jest filozofem i teologiem. Urodził się w Barcelonie 15 maja 1967 r. Jest żonaty i ma pięcioro dzieci. Posiada doktoraty z filozofii na Uniwersytecie Barcelońskim (1992), z teologii na Wydziale Teologicznym Katalonii (1997), z pedagogiki na Uniwersytecie Ramon Llull (2018) oraz z historii, archeologii i sztuki chrześcijańskiej na Ateneu Universitari Sant Pacià, Wydział Antoni Gaudí (2022). Obecnie jest akredytowanym profesorem na Uniwersytecie Ramon Llull i prowadzi kursy i seminaria na innych uniwersytetach w Hiszpanii i Ameryce. Swoją działalność dydaktyczną przeplata z zaangażowaniem w pisanie i rozpowszechnianie swojej myśli, zorientowanej na antropologię filozoficzną i etykę. Jest płodnym autorem, opublikował ponad 1800 artykułów i ponad 100 książek.

Nagroda Ratzingera jest główną inicjatywą watykańskiej Fundacji Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Zgodnie ze statutem przyznawana jest „uczonym, którzy wyróżnili się szczególnymi zasługami w publikacjach i/lub badaniach naukowych”. W ostatnich latach zakres laureatów nagrody rozszerzył się również o sztukę inspirowaną chrześcijaństwem.

Nominacje do nagrody są przedstawiane Ojcu Świętemu do zatwierdzenia przez Komitet Naukowy Fundacji, składający się z pięciu członków mianowanych przez papieża. W jego skład wchodzą kardynałowie: Kurt Koch (prefekt Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan), Luis Ladaria (emerytowany prefekt Dykasterii ds. Nauki Wiary), Gianfranco Ravasi (emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury), abp Salvatore Fisichella (proprefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji) i bp Rudolf Voderholzer (biskup Ratyzbony i przewodniczący Instytutu Papieża Benedykta XVI).

Nagroda przyznawana jest corocznie, począwszy od 2011 r., za każdym razem dwóm lub trzem naukowcom. Wraz z edycją 2023 będzie to łącznie 28 laureatów. Do tej pory uhonorowano nią głównie naukowców z dziedziny teologii dogmatycznej lub fundamentalnej, Pisma Świętego, patrologii, filozofii oraz wybitnych artystów z dziedziny muzyki i architektury.

Osobistości uhonorowane Nagrodą pochodzą z 16 różnych krajów: Niemiec (7), Francji (4), Hiszpanii (3), Włoch (2), Australii, Brazylii, Burkina Faso, Kanady, Estonii, Grecji, Anglii, Libanu, Polski (ks. prof. Waldemar Chrostowski w 2014 roku), USA, RPA, Szwajcarii.

Laureaci nagrody są nie tylko katolikami, ale należą także do innych wyznań chrześcijańskich: jeden anglikanin, jeden luteranin, dwóch prawosławnych i jeden Żyd.