Na terenie diecezji toruńskiej (a konkretnie - w Toruniu) pierwszy krąg powstał w 1978 r., czyli 5 lat po decyzji ks. Franciszka Blachnickiego o powołaniu w ramach Ruchu Światło-Życie jego gałęzi małżeńsko-rodzinnej. Wkrótce powstały kolejne kręgi. Lata mijały, następowały zmiany organizacyjne w polskim Kościele (w 1992 r. przestała istnieć diecezja chełmińska, a z części jej terytorium wydzielona została diecezja toruńska), a tutejszy Domowy Kościół systematycznie wzrastał w formacji i w… liczbach. Obecnie wspólnotę tworzy 76 kręgów zgrupowanych w siedmiu rejonach; razem – pond 600 małżeństw.

Świętowanie jubileuszu 50-lecia zostało zaplanowane na sobotę 2 września. Przed południem spotkaliśmy się w toruńskiej bazylice katedralnej Świętych Janów, gdzie czekały nas przeżycia duchowe (Eucharystia, Namiot Spotkania) i… artystyczne.

Rozpoczęliśmy od wysłuchania niemal godzinnego koncertu w wykonaniu zespołu Impro Classic. Trio tworzy małżeństwo: Ewa (mezzosopran) i Tomasz (gitara klasyczna) Cienkowscy oraz Ewelina Kaszewska (flet poprzeczny). Ewa i Tomasz to jedni z nas - od kilku lat przeżywają formację w Domowym Kościele. Zespół „zaczarował” słuchaczy, wykonując utwory J. S. Bacha, A. Stradelliego, C. Francka, Ch. Gonouda i G. Cacciniego. Szczególnym punktem programu była „Pieśń o księdzu Franciszku Blachnickim”, autorstwa Grażyny Wilczyńskiej (słowa) i Gizeli Skop (muzyka) – pań z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, jeszcze jednej wspólnoty założonej przez ks. Franciszka.

Fragment Ewangelii przypadający na ten dzień w liturgii postawił nas wobec pytania, na ile wykorzystujemy swoje możliwości, umiejętności i zdolności. Pomnażamy je w dziele ewangelizacji, głoszenia Chrystusa, czy zakopujemy, nakładając na duchowe lenistwo maskę pokory - uznając, że jesteśmy „niegodni”, niegotowi, nie dość zdolni? W Domowym Kościele jest to chociażby pytanie o wielkoduszne podejmowanie posług we wspólnocie. Przypowieść o talentach stawia też pytanie o to, jaki mamy obraz Boga. Kogo widzimy w Bogu, który powierza nam talenty? Kogoś bliskiego, komu ufamy, za kim idziemy, czy kogoś surowego, obcego, kogo trzeba się bać?

Mszy św. dziękczynnej przewodniczył ordynariusz toruński, bp Wiesław Śmigiel. Wyrażając uznanie i podziękowanie za wszystko, czym członkowie wspólnoty ubogacają Kościół diecezjalny, zachęcał do jeszcze większej troski o świętość życia małżeńskiego i rodzinnego. W tym kontekście w homilii odwołał się do metafory „trzech ołtarzy”: Eucharystii, stołu i łoża.

Po Eucharystii członkowie wspólnoty przenieśli się z centrum na obrzeża Torunia, do położonej na skraju lasu parafii bł. Marii Karłowskiej. Tam przez dwie godziny biesiadowali (w menu znalazła się pyszna grochówka, pieczone kiełbaski, chleb ze smalcem i kiszonym ogórkiem, a na deser kawa, ciasto i soki), z zapałem korzystając z okazji do spotkań i rozmów. Dzieci skupiły się na swoich atrakcjach, z dmuchanym zamkiem na czele.

Na zakończenie na przykościelnym placu odbył się dwugodzinny koncert łódzkiego zespołu „Mocni w Duchu” – był to nie tyle występ artystyczny, co połączenie muzyki, chwalących Boga tekstów i świadectw o tym, jak Jezus Chrystus działa w życiu pojedynczych osób, małżeństw i rodzin. Kulminacyjnym punktem koncertu była 15-minutowa adoracja Najświętszego Sakramentu. Setki osób zebrane przy scenie klęknęły przed Panem ich życia, powierzając mu swoje radości i troski, duchowe zwycięstwa i porażki.

Niech ten moment trwania przed Jezusem Eucharystycznym zapowiada, jak Domowy Kościół w Polsce i na świecie (kręgi istnieją już w ponad 20 krajach), szacowny 50-latek, będzie budował swoją przyszłość. Wspólnota DK w diecezji toruńskiej zaczyna natomiast pięcioletnie „odliczanie” czasu, który dzieli ją od „złotych godów”.

W obchodach wzięła udział para krajowa DK, Małgorzata i Tomasz Kasprowiczowie ze Szczecina. Parze diecezjalnej Justynie i Krzysztofowi Marcinkowskim, ich moderatorowi, ks. Jackowi Wieczorkowi oraz wszystkim, którzy przyłożyli rękę do organizacji świętowania, należy się wielkie podziękowanie za tak godne obchody „okrągłej” rocznicy istnienia Domowego Kościoła.