Reklama

Niedziela Częstochowska

Recepta na trudną miłość

– Jedynym źródłem szczęścia na ziemi jest relacja miłości – powiedział dr Jacek Pulikowski, od wielu lat zaangażowany w działalność duszpasterstwa rodzin i poradnictwo rodzinne. 29 stycznia w Archidiecezjalnym Ośrodku Duszpasterstwa Rodzin Nazaret w Częstochowie, w ramach Szkoły Nazaretu wygłosił konferencję nt. „Jak wyjść z kryzysu i wygrać trudne małżeństwo?”.

[ TEMATY ]

Częstochowa

Jacek Pulikowski

Szkoła Nazaretu

Maciej Orman/Niedziela

Jacek Pulikowski z żoną Jadwigą

Jacek Pulikowski z żoną Jadwigą

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dr Pulikowski przestrzegał mężczyzn przed podporządkowaniem życia „działaniom, firmom, jakimkolwiek sukcesom”. – Jest jedno źródło szczęścia: relacja między istotą obdarzoną wymiarem duchowym a drugą istotą obdarzoną wymiarem duchowym – zaznaczył.

Zwrócił uwagę, że bardzo wielu ludzi oddaje kawał swojego szczęścia walkowerem, twierdząc, że Boga nie ma. – To szczęście jest najpewniejsze, bo jedyna relacja, w jaką może wejść człowiek, w której jedna ze stron nie zawodzi, to relacja z Bogiem – wyjaśnił.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Maciej Orman/Niedziela

Prelegent podkreślił, że tylko w małżeństwie, którego celem jest wzajemna komunia osób, może dobrze funkcjonować sfera seksualna, która może przyczyniać się do szczęścia małżonków. Zaznaczył, że podejmując współżycie, powinni być w stanie łaski uświęcającej, skoro przez ten akt Bóg dopuszcza ich do swojej stwórczej mocy przekazywania życia.

Jak zauważył, kobiety mają wszystko, co jest potrzebne do budowy relacji miłości, ponieważ są ukierunkowanie na człowieka. Z kolei mężczyźni mają talent do przetwarzania materii, dlatego „kobieta ma nauczyć chłopa miłości”.

Prowadzący zaznaczył, że pomocą w jej nauce jest zakochanie. – Dziewczyna ma moc wtedy, kiedy chłopak ją zdobywa. Jeśli oddaje się mu na drugim spotkaniu, staje się zakładniczką – przestrzegał.

Dr Pulikowski stwierdził, że narzekanie żony na męża nie przyniesie dobrego efektu. Zamiast tego żona powinna zrobić wszystko, żeby rozkochać go w sobie od nowa. Wskazał również na pokorę, której wielu dzisiaj brakuje. Zaznaczył, że ten z małżonków, który czuje się lepszy, powinien robić więcej dla ratowania związku.

Maciej Orman/Niedziela

Prelegent zachęcił mężczyzn, aby potraktowali rodzinę jak najważniejszą firmę, w którą trzeba zainwestować. Wyjaśnił także, że słuchanie żony jest dowodem miłości do niej i spełnieniem jej potrzeby wypowiedzenia się.

Reklama

– Najbardziej niszczy małżeństwo odejście od przykazań i rezygnacja z łask sakramentalnych – podkreślił dr Pulikowski. Zachęcił, aby pokonywanie najtrudniejszych kryzysów małżeńskich zacząć od spowiedzi i wspólnej modlitwy.

Wezwał mężów, aby robili wszystko, żeby żony czuły się kochane. – Ważniejsze jest to, że żona czuje się kochana, niż to, że ją kochasz – powiedział. Zwrócił również uwagę, że mężczyzna chce się czuć ważny i potrzebny, dlatego żona nie powinna odbierać mu władzy w kluczowych decyzjach życiowych, takich jak np. budowa domu, ponieważ najważniejszym terenem jego wzrostu jego wzięcie odpowiedzialności.

Maciej Orman/Niedziela

Dr Pulikowski przyznał, że budowanie relacji w małżeństwie utrudniają m.in. wzajemne niedocenianie siebie oraz złe traktowanie rodziny współmałżonka. – Jeżeli nienawidzę teściowej, nie zbuduję komunii z żoną. Człowiek, który nienawidzi, nie rozwija się – ocenił.

Jako kolejną przeszkodę w budowaniu relacji wymienił totalną kulturową nieumiejętność komunikacji. Przestrzegał przed używaniem kwantyfikatorów typu: „znowu”, „jak zwykle”, „zawsze”, „nigdy”, które są krzywdzące, ponieważ oceniają współmałżonka i wywołują agresję. Polecił, aby zamiast tego mówić o tym, jak odbieramy jego postawę (np. „Twoje zachowanie było dla mnie przykre. Może źle to zrozumiałem, ale tak było”).

Zwrócił uwagę, że sytuację utrudnia także brak wiary małżonków w możliwość wyjścia z kryzysu oraz brak cierpliwości mężczyzn, którzy nie widzą od razu efektów podejmowanych działań.

Dr Pulikowski zachęcił do zaangażowania się znajomych, którzy w przypadku zauważenia niepokojącej sytuacji nie wycofają się, ale „włożą nogę w drzwi” i bez moralizowania, ale jasno wyrażą swoje zdanie.

Prelegent wskazał, że zadaniem kobiety jest zmiana sposobu myślenia męża, który ma sobie uświadomić, jak wiele zależy od jego postawy, jeżeli chodzi o zdrowe wychowanie dzieci, oraz w sferze troski o uczucia do żony. Podał tytuły filmów, które mogą być pomocne: „Ognioodporny” („Próba ogniowa”), „Odważni”, „Boska interwencja”, „Domek nr 6”, „Koło zamachowe”, „Największy dar”.

Reklama

Maciej Orman/Niedziela

Ponadto zaprosił małżonków, aby rozwiązywali ważne problemy pod krzyżem, na kolanach. – Czym są nasze problemy w porównaniu z cierpieniem Chrystusa? – pytał dr Pulikowski. Podkreślił, że nie chodzi o ich banalizowanie, ale o nabranie zdrowego dystansu. – Naucz się śmiać z siebie. Będziesz miał ubaw do końca życia – przekonywał.

– Nie życzę wam, żeby było łatwo. Życzę wam, żeby było coraz lepiej, żeby miłości w waszym życiu było dzisiaj więcej niż wczoraj, ale mniej niż jutro. I tak dalej, do końca życia – podsumował.

Dr Jacek Pulikowski od prawie 47 lat jest szczęśliwym mężem Jadwigi oraz ojcem Marii, Jana i Urszuli. Od wielu lat angażuje się w działalność duszpasterstwa rodzin i poradnictwo rodzinne. Jest autorem poczytnych książek i artykułów na tematy rodzinne (miłość, czystość, płciowość, ojcostwo, rodzicielstwo) oraz popularnym mówcą.

2023-01-29 23:11

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Gietrzwałd: spotkanie rzeczników diecezjalnych

2024-04-24 11:09

[ TEMATY ]

rzecznik

BP KEP

W dniach 22-24 kwietnia br. w Gietrzwałdzie, w archidiecezji warmińskiej, spotkali się rzecznicy diecezjalni. Głównym tematem spotkania była dyskusja nad tworzeniem informacji o Kościele dla mediów oraz sposobem reagowania na aktualne wyzwania Kościoła w Polsce.

Sesje robocze dotyczyły przede wszystkim sposobu reagowania na aktualne wyzwania Kościoła w Polsce w zakresie komunikacji medialnej. Rzecznicy mieli również okazję zapoznać się szerzej z przepisami prawa prasowego dzięki ekspertom z tej dziedziny. Obrady odbywały się w Domu Rekolekcyjnym „Domus Mariae” w Gietrzwałdzie, przy Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej.

CZYTAJ DALEJ

Dobiega końca pielgrzymowanie maturzystów na Jasną Górę

2024-04-25 15:59

[ TEMATY ]

Jasna Góra

pielgrzymka maturzystów

Karol Porwich/Niedziela

Młodzi po Franciszkowemu „wstali z kanapy”, sprzed ekranów i znaleźli czas dla Boga, a nauczyciele, katecheci, kapłani, mimo wielu obowiązków, przeżywali go z wychowankami. Dobiega końca pielgrzymowanie maturzystów na Jasną Górę w roku szkolnym 2023/2024. Dziś przybyła ostatnia grupa diecezjalna - z arch. katowickiej. W sumie w pielgrzymkach z niemalże wszystkich diecezji w Polsce przybyło ok. 40 tys. uczniów. Statystyka ta nie obejmuje kilkuset pielgrzymek szkolnych. Najliczniej przyjechali maturzyści z diec. płockiej, bo 2,7 tys. osób. „We frekwencyjnej” czołówce znaleźli się też młodzi z arch. lubelskiej, diecezji: rzeszowskiej, sandomierskiej i radomskiej.

- Maturzyści są uśmiechnięci, ale myślę, że i stres też jest, stąd pielgrzymka na Jasna Górę może być czasem wyciszenia, nabrania ufności i nadziei - zauważył ks. Łukasz Wieczorek, diecezjalny duszpasterz młodzieży arch. katowickiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję