W zbiórkę zaangażowanych jest 40 Parafialnych Zespołów Caritas, wspartych przez Szkolne Koła Caritas oraz innych wolontariuszy. W wyznaczonych sklepach stoją oznakowane kosze, do których można wkładać żywność z długim terminem przydatności (to m.in. mąka, cukier, oleje, kasze, makarony, dżemy, konserwy, kakao, kawa, herbata, słodycze). Zebrana żywność trafi przed świętami do najbardziej potrzebujących mieszkańców naszej diecezji.
Szkolne Koło Caritas przy Zespole Szkół im. H. Sienkiewicza w Pajęcznie wzięło udział w projekcie ekologicznym „Ekologia integralna encykliki Laudato si' w działaniu wspólnot Caritas i społeczności lokalnych”. Jest on odpowiedzią na gorący apel papieża Franciszka zawarty w encyklice „Laudato si'”, w której wyraził troskę o nasz „wspólny dom” – Ziemię.
Czy Kościół może zajmować się ekologią? Dlaczego papież o niej pisze? Pewnie nie wszyscy z nas rozumieją, że troska o świat stworzony wynika z przykazania miłości do Boga, do bliźniego i do stworzenia. Encyklika „Laudato si'” to list papieża do wszystkich ludzi dobrej woli i zaproszenie do rozmowy o kondycji świata jako naszego wspólnego i jedynego domu. „Nasz wspólny dom jest jak siostra, z którą dzielimy istnienie, i jak piękna matka, biorąca nas w ramiona” (LS, 1). Papież zatroskany o świat mocnym głosem przypomina o tym i zaprasza każdego z nas do osobistej odpowiedzi, w której ważniejsze są nasze czyny, a nie słowa. „Jaki rodzaj świata chcemy przekazać tym, którzy będą po nas, dorastającym dzieciom?” (LS, 160). „My sami jesteśmy z prochu ziemi. Nasze własne ciało zbudowane jest z pierwiastków naszej planety, jej powietrze pozwala nam oddychać, a jej woda ożywia nas i odnawia” (LS, 2).
Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.
Przyznam się, że coraz częściej w mojej refleksji dotyczącej kapłaństwa pojawia się gniewna irytacja. Pytam siebie: jak długo jeszcze mamy czuć się winni, bo jakaś niewielka liczba księży dopuściła się przestępstwa? Większość z nas nie tylko absolutnie nie akceptuje ich zachowań, ale też zwyczajnie cierpi na widok współbraci, którzy prowadzą podwójne życie i tym samym zdradzają swoje powołanie. Tylko czy z powodu grzechów jednostek wolno nakazywać reszcie milczenie? Mamy zaprzestać nazywania rzeczy w ewangelicznym stylu: tak, tak; nie, nie, z obawy, że komuś może się to nie spodobać? Przestać działać, by się nie narazić? Wiem, że wielu z nas, księży, stawia sobie dziś podobne pytania. To stanie pod pręgierzem za nie swoje winy jest na dłuższą metę nie do wytrzymania. Dobrze ujął to bp Edward Dajczak, który w rozmowie z red. Katarzyną Woynarowską mówi o przyczynach zmasowanej krytyki duchowieństwa, ale i o konieczności zmian w formacji przyszłych kapłanów, w relacjach między biskupami a księżmi i między księżmi a wiernymi świeckimi. „Wiele rzeczy wymaga teraz korekty” – przyznaje bp Dajczak (s. 10-13).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
