Reklama

Miłosierdzie Boże zwycięży

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do szóstej klasy szkoły podstawowej chodziłem w Wilnie jeszcze przed II wojną światową. To miasto miało wtedy piękne tradycje: w czasie Wielkiego Tygodnia każda rodzina odwiedzała w kościołach Groby Pańskie.

Pierwsze spotkanie

Moja Szkoła Podstawowa nr 24 znajdowała się przy ul. Wileńskiej, szło się obok Benedyktynek klauzurowych i niedaleko był kościół wojskowy, tj. dawny kościół Jezuitów. (Jezuici zostali wypędzeni przez cara i po wojnie już tam nie wrócili, dlatego powstał tam kościół garnizonowy). Poszliśmy do tego kościoła z kolegą, aby mieć zaliczone nawiedzenie kolejnego grobu. Wchodzimy - cisza, nikogo nie ma. Zamiast grobu widzimy skały zrobione z papieru i tron. Na półce ustawiona monstrancja, a dopiero na dole figura zmarłego Jezusa Chrystusa. Ponieważ nikogo nie było, nie szczędziliśmy sobie z kolegą dość głośnych uwag: Co to za grób - tylko dwie świece… Wtedy zza filaru wyłonił się ksiądz. Spuściliśmy głowy, myśląc, że nas okrzyczy za to, że za głośno mówimy w kościele, i to przed Najświętszym Sakramentem. Ale on nie nakrzyczał na nas, tylko powiedział, że śmierć Pana Jezusa jest zwycięstwem, stąd tron, który robi się dla zwycięzcy - tak nam tłumaczył. Szybko przeżegnaliśmy się i uciekliśmy, szczęśliwi, że nie było ostrego napomnienia. Po powrocie do domu zapytałem rodziców, co to za ksiądz. Wtedy mi wytłumaczono, że to ks. Michał Sopoćko, ten od s. Faustyny. To było moje pierwsze z nim spotkanie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Modlitwa w ukryciu

Kolejne było dużo później i bardziej „na ucho” niż „na oko”, bo ks. Sopoćki nie widziałem. Już po aresztowaniu i wypuszczeniu nas przez Sowietów władze seminarium posłały mnie, jako kleryka, do pracy, abym przygotował dzieci do pierwszej spowiedzi i Komunii św. Dzieci te przez całą wojnę nie miały takiego przygotowania, więc pomoc była potrzebna. Trafiłem do parafii Rudomino. Kiedyś ksiądz proboszcz, u którego mieszkałem, wybrał się do swojego sąsiada, do parafii Porudomino, i zabrał mnie ze sobą. Był lipiec, kobyła szła sennie. Gorąco, cisza… Nagle słyszymy - „Ave Maria gratia plena, Dominus tecum… Santa Maria Mater Dei…”. Zapytałem księdza proboszcza, o co chodzi, a on odpowiedział: „Kleryk, a nie rozumie. To zakonnice pielą grzędy i odmawiają Różaniec po łacinie”. A był to klasztor Urszulanek Szarych. Proboszcz powiedział mi wówczas, że tu ukrywa się ks. Michał Sopoćko, ten od Miłosierdzia Bożego - a ja wówczas miałem o tym nikomu nie mówić.

Reklama

Zbliżał się koniec wojny

W październiku 1944 r. byłem początkującym klerykiem Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego, mieszkałem w seminarium, jeszcze w Wilnie. Ks. Sopoćko miał też wykład z katechetyki, ale nie z nami, bo my byliśmy dopiero na pierwszym roku. Potem, kiedy abp Jałbrzykowski nakazał nam repatriację i przeniósł seminarium do Białegostoku, ks. Sopoćko pozostał w Wilnie. Miał bardzo piękne zadanie, aby przybyłym do Wilna sowieckim ludziom i ich rodzinom mówić o Panu Bogu. Nadawał się do tego tym bardziej, że znał doskonale język rosyjski. Po pewnym czasie abp Jałbrzykowski dowiedział się, że NKWD zamierza aresztować ks. Sopoćkę i że ma on być deportowany do łagru. Posłał więc do niego telegram, nakazując natychmiastowy przyjazd do Białegostoku. Ks. Sopoćko posłusznie przyjechał, a misyjna praca została pozostawiona innym duszpasterzom.

Spotkania w konfesjonale

Ks. Michał Sopoćko był człowiekiem bardzo spokojnym i taktownym. Jako kleryk spowiadałem się u niego. On też dopuścił mnie do diakonatu. A wtedy trzeba było się wyspowiadać z całego życia.

Apostoł cierpliwego oczekiwania

W 1950 r. pracowałem jako wikariusz na wsi, a on przy każdym spotkaniu pytał, czy opowiadam ludziom o Bożym Miłosierdziu. Odpowiadałem, zgodnie z prawdą, że przy każdej spowiedzi mówię wszystkim: „Ufaj w Boże miłosierdzie”. Ale na zatwierdzenie objawień s. Faustyny trzeba było jeszcze poczekać. Abp Jałbrzykowski był bardzo ostrożny, jeśli chodzi o nadzwyczajne objawienia. Dlatego s. Wandę Boniszewską, stygmatyczkę, otoczył specjalnie powołaną komisją kościelną. Podobnie rzecz się miała z ks. Sopoćką. Jednak, kiedy zostałem biskupem - tu muszę się pochwalić - stanąłem po stronie spowiednika s. Faustyny. Zdawałem sobie sprawę, że poczynione ostrożności były zbyt wielkie. Nie można do końca być ostrożnym, trzeba w końcu zaufać Panu Bogu. Powołałem go nawet na kanonika rzeczywistego Kapituły Metropolitalnej Wileńskiej. Ale miałem też problemy. Ks. Sopoćko ciągle bowiem przynosił swoje postulaty, a przypomnijmy, że objawienia s. Faustyny nie były od początku akceptowane przez Stolicę Apostolską. Ks. Sopoćko jednak ciągle powtarzał, że to wszystko będzie odwołane. Kiedyś nawet chciałem wnieść te postulaty i przedstawić na sesji Episkopatu, ale musiałem najpierw przedstawić je kard. Wyszyńskiemu. Ksiądz Prymas powiedział mi wówczas, że w tym momencie jest nieodpowiednia atmosfera i poprosił, abym nie wnosił tego na te obrady. Przywiozłem tę informację do Białegostoku. Mówię ks. Sopoćce, że musimy zaczekać, bo to teraz nie przejdzie. Odpowiedział tylko: „Miłosierdzie Boże zwycięży”. I miał rację. Z czasem wszystko się wyprostowało - s. Faustyna jest ogłoszona świętą, a ogłoszenie jego beatyfikacji właśnie się odbywa. Ile musiał mieć wiary w objawienia Jezusa Miłosiernego s. Faustynie! Dziś widzę w tym specjalny Boży dar, jakim Chrystus obdarował ks. Sopoćkę. On wierzył od początku do końca swojej służby w Boga, który objawił swoje miłosierdzie dla całego świata.

Opracowanie: Marta Łomnicka-Jasińska, Agnieszka Bugała, Karol Białkowski, Krzysztof Kunert

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10 przestępstw seksualnych wobec dzieci

2024-06-25 10:25

[ TEMATY ]

komunikat

Red.

Angielska diecezja Portsmouth nie komentuje sprawy polskiego ks. Piotra Glasa, oskarżonego o 10 przestępstw wobec osób małoletnich. Miał się ich dopuścić w latach 2002-2008, gdy był duszpasterzem na wyspie Jersey.

W „Przesłaniu do wiernych świeckich i duchowieństwa” opublikowanym na stronie internetowej diecezji poinformowano jedynie, że od czasu, gdy diecezja została powiadomiona przez policję z Jersey o oskarżeniach wobec duchownego, ks. Glas - zgodnie z obowiązującymi procedurami kościelnymi - nie pełni posługi duszpasterskiej.

CZYTAJ DALEJ

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

2024-06-21 11:47

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

diecezja.kielce.pl

W dniu 20 czerwca 2024 r. w Kurii Diecezjalnej w Kielcach miały miejsce zmiany personalne. Decyzją Biskupa Kieleckiego Jana Piotrowskiego siedem parafii diecezji kieleckiej otrzymało nowych proboszczów.

Cztery parafie otrzymały administratorów, będących uprzednio wikariuszami; zaś trzy - kapłanów, którzy po rocznym pełnieniu obowiązków administratora parafii, otrzymali nominacje proboszczowskie i wobec Księdza Biskupa wyznali wiarę i złożyli przysięgę wierności przy objęciu urzędu proboszczowskiego.

CZYTAJ DALEJ

Londyn: więcej ataków na chrześcijan

2024-06-26 07:21

[ TEMATY ]

Wielka Brytania

Karol Porwich/Niedziela

Andreas Blum, proboszcz niemieckiej parafii św. Bonifacego w londyńskiej dzielnicy Eastend, zwrócił uwagę na konsekwencje konfliktu na Bliskim Wschodzie dla chrześcijan w Londynie. W angielskiej metropolii chrześcijanie stanowią obecnie mniej niż 50 procent mieszkańców miasta. Od czasu ataku Hamasu na Izrael wzrosła liczba ataków na wspólnoty chrześcijańskie w Londynie.

Duszpasterz przypomniał doświadczenia zakonnic z Brazylii mieszkających w pobliżu kościoła św. Bonifacego: „Nagle zaczęły być opluwane na ulicy. W dużym szpitalu obok dopuszczono się profanacji tabernakulum i ołtarza w sali modlitewnej, która jest przeznaczona dla wszystkich religii, podczas gdy wszystkie akcesoria muzułmańskie pozostały nietknięte. Kiedy ktoś na sąsiedniej ulicy próbował zdjąć palestyńską flagę zawieszoną przed kościołem, zatrzymały się dwa samochody, a mężczyzna został pobity przez ich pasażerów. Nigdy wcześniej nie zdarzyło się to w takiej formie" - stwierdza ks. Blum.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję