Kościół katolicki ma obecnie 226 kardynałów, w tym 132 elektorów
Po dzisiejszym konsystorzu, ósmym w obecnym pontyfikacie, Kolegium Kardynalskie liczy 226 członków, z których 132 ma prawo udziału w konklawe, gdyby do niego doszło obecnie. Oznacza to przekroczenie o 12 liczby purpuratów, którzy mogliby uczestniczyć w takim wydarzeniu. Zarządził tak św. Paweł VI na konsystorzu tajnym 5 listopada 1973 a potwierdził św. Jan Paweł II konstytucją apostolską „Universi Dominici gregis” z 22 lutego 1996 w sprawie wyboru nowego papieża. 52 purpuratów należy do 28 zakonów i zgromadzeń zakonnych, najwięcej „swoich” ludzi mają w tym gronie salezjanie – 10, jezuici – 7 i bracia mniejsi kapucyni - 4.
Według kryteriów geograficznych 104 kardynałów, w tym 53 elektorów, pochodzi z Europy, następnie z Ameryki, postrzeganej jako całość: 59 (38 z prawami wyborczymi), z tego z Ameryki Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone i Meksyk) – 26 (16), z Ameryki Środkowej i Karaibów – 9 (7) oraz z Ameryki Południowej – 24 (15). Azja ma w Kolegium Kardynalskim 31 przedstawicieli, w tym 21 z prawami wyborczymi, Afryka – 27 (17 elektorów) i Oceania – 5 (3). Łącznie kardynałowie pochodzą z 89 krajów, a sami tylko elektorzy z 69.
Tradycyjnie najwięcej purpuratów mają Włochy: 48, z których 20 ma prawa wyborcze; na drugim miejscu jest Kościół w USA z 16 kardynałami (10 elektorów), następnie Hiszpania – 12 (połowa ma prawo udziału w konklawe), Brazylia i Niemcy – po 8, z tym że ten pierwszy kraj ma 6 elektorów, a drugi – trzech, Francja, Meksyk i Indie – po 6 (odpowiednio 5, 2 i 5 elektorów), Portugalia – 5 (3).
Polska, podobnie jak Argentyna, Filipiny, Kanada i Nigeria, ma 4 purpuratów, z których trzech może brać udział w konklawe: Stanisław Ryłko, ur. 4 lipca 1945, Kazimierz Nycz (1 II 1950) i Konrad Krajewski (25 XI 1963). Czwartym kardynałem z naszego kraju jest Stanisław Dziwisz, ur. 27 kwietnia 1939 r.
Wśród 226 członków Kolegium Kardynalskiego 60 mianował św. Jan Paweł II, spośród nich 11 ma prawa wyborcze, 64 – Benedykt XVI (38 elektorów) i 112 – Franciszek (83). Papież Polak zwołał 9 konsystorzy, na których wyniósł do godności kardynalskiej 231 kapłanów, w tym obecnego papieża Franciszka (21 lutego 2001), Benedykt XVI – odpowiednio 5 konsystorzy i 90 purpuratów oraz Franciszek – 8 zgromadzeń i 121 hierarchów.
Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Angolczyk Alexandre do Nascimento (ur. 1 III 1925), Argentyńczyk pochodzenia chorwackiego Estanislao Esteban Karlic (7 II 1926) i Ugandyjczyk Emmanuel Wamala (15 XII 1926), najmłodszymi zaś Giorgio Marengo – Włoch, ale działający w Mongolii, urodzony 7 VI 1974, Virgilio Do Carmo Da silva z Timoru Wschodniego (27 XI 1967) i Paulo Cezar Costa z Brazylii (20 VII 1967). Najdłuższy staż w Kolegium mają trzej kardynałowie: Michael Michai Kitbunchu z Tajlandii, Alexandre do Nascimento z Angoli i Thomas Stafford Williams z Nowej Zelandii, mianowani 2 lutego 1983. Ponadto należy pamiętać, że Benedykta XVI mianował kardynałem św. Paweł VI dnia 27 VI 1977 a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001.
"Papież jest "na wakacjach" i ogłasza konsystorz. Można zrozumieć jednak decyzję Papieża, to znaczy co przyspieszyło datę ogłoszenia. 4 października rozpoczyna się synod. Chyba będzie lepiej, jeśli osoby takie jak arcybiskupi: Fernandez (świeżo nominowany prefekt Dykasterii Nauki Wiary), Prevost (prefekt Dykasterii Biskupów) i Gugerotti (prefekt Dykasterii Kościołów Wschodnich) pojawią się na synodzie już jako kardynałowie" - powiedział w rozmowie z KAI Gerard O'Connell watykanista amerykańskiego magazynu "America".
Piotr Dziubak (KAI): To już 9 konsystorz ogłoszony przez papieża Franciszka. Można powiedzieć, że prawie co roku kreuje nowych kardynałów.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
W parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego we Wrocławiu trwają przygotowania do wyjątkowego wydarzenia muzyczno-patriotycznego. Już 15 listopada 2025 r. o godzinie 19:00 w kościele parafialnym odbędzie się koncert pt. „Wrocław Śpiewa Niepodległej”, łączący tradycję, muzykę i wspólnotę.
Jak podają organizatorzy, wydarzenie to ma być z jednej strony artystycznym uczczeniem 107. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, ale również okazją do integracji lokalnej społeczności wokół wspólnego śpiewu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
