Mimo ostrej zimy, w trwającym dwie godziny marszu wzięło udział ok. pół miliona ludzi. Przybyli z całej Ameryki. Były grupy z dalekiej Kalifornii, z Michigan, z Florydy, a nawet z Kanady i Meksyku.
Obrońcy życia wyruszyli z Ellipse Park (blisko Białego Domu i pomnika G. Washingtona) i przeszli Constitution Avenue pod budynek Sądu Najwyższego. W marszu szli młodzi i starsi, rodzice z dziećmi w wózkach, ludzie różnych wyznań religijnych i orientacji politycznych, kardynałowie, kapłani, seminarzyści, siostry zakonne, studenci uniwersytetów i wyższych uczelni katolickich, większość stanowiły dzieci i młodzież. Wszyscy podążali w stronę budynku Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, aby zademonstrować, że życie jest najcenniejszym darem Boga Stwórcy i że nikt nie ma prawa pozbawiać człowieka tego daru. Jedni śpiewali pieśni religijno-patriotyczne, inni modlili się, odmawiając Różaniec, jeszcze inni szli w głębokiej zadumie, w milczeniu, jak w żałobie. Wielu z uczestników marszu niosło wielkie zdjęcia zamordowanych nienarodzonych dzieci, plakaty z hasłami antyaborcyjnymi, obrazy religijne i maleńkie trumienki. Niektórzy trzymali w rękach wizerunki Matki Bożej z Guadalupe - Matki dzieci nienarodzonych i Patronki kontynentu amerykańskiego.
„Marsz za Życiem” był zakończeniem 3-dniowej modlitwy w narodowym sanktuarium Niepokalanego Poczęcia, Patronki Stanów Zjednoczonych, gdzie bez przerwy odprawiane były Msze św. dla różnych grup etnicznych. Tysiące ludzi trwało na czuwaniu przed Najświętszym Sakramentem, kapłani słuchali spowiedzi. Były też przemówienia liderów kościelnych i politycznych. Można było wysłuchać konferencji stanowych i świadectw kobiet, które przeżyły tragedię aborcji.
Prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush w przemówieniu telefonicznym do uczestników marszu powiedział m.in.: „Dziękuję Wam za zaproszenie, aby do Was przemówić. Chociaż jest dziś w Waszyngtonie zimno, to jednak pogoda nie zdołała powstrzymać tysięcy od «Marszu za Życiem», odbywającego się przez ostatnie 32 lata. Jestem zaszczycony, że mogę być świadkiem tego wszystkiego, co dzieje się dziś w stolicy kraju. Przychodzimy tu z różnych stron i z różnymi przekonaniami, ale jednoczy nas obowiązek obrony najsłabszych. Bardzo doceniam Wasz wielki wysiłek budowania kultury życia, kultury, która broni najbardziej niewinnych pośród nas, którzy nie mogą sami się bronić. Pracujemy usilnie, aby popierać kulturę życia, okazywać współczucie dla kobiet i ich nienarodzonych dzieci. Wiemy dobrze, że w kulturze, która nie broni życia, najbardziej uzależnieni - upośledzeni, starsi, niekochani - czują się coraz bardziej zranieni. Naszym marzeniem jest, aby każde dziecko miało prawo do życia i rozwoju. I chociaż jesteśmy jeszcze daleko od tego ideału, to już nadzieja nam przyświeca. Jest postęp w Waszyngtonie. Pracuję usilnie z Kongresem, aby przeprowadzić dobre prawo, które broniłoby najbardziej zranionych i popierało kulturę życia. Możemy to czynić dzięki Waszej wytrwałości i modlitwie. Proszę Was, nie zniechęcajcie się. Potrzebna jest przemiana serca. To jest jedyna droga, która prowadzi do kultury życia w naszej Ojczyźnie. W tym zimnym dniu zagrzejcie serca nadzieją, że ten proces ofiarnych serc, opartych na świętej nadziei, wpisany w konstytucję naszych ojców, nie może być zatrzymany. Proszę Boga, aby Wam błogosławił za Wasze poświęcenie. Niech Bóg błogosławi naszej wielkiej Ojczyźnie. Dziękuję, że mogę dzielić ten moment z Wami”.
Od wielu lat w „Marszu za Życiem” bierze udział duża grupa pielgrzymów z Amerykańskiej Częstochowy. W tym roku naszej grupie towarzyszyło trzech ojców: o. Michał Czyżewski, o. Faustyn Muir i o. Marian Załęcki. Przed wyjazdem na „Marsz za Życiem”, w Kaplicy Matki Bożej Jasnogórskiej została odprawiona Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył duchowy opiekun pielgrzymki - o. Załęcki. Przed opuszczeniem Cudownej Kaplicy prowincjał o. Krzysztof Wieliczko udzielił wszystkim błogosławieństwa, zapewniając o modlitwie całej wspólnoty paulińskiej w Doylestown. Połowę uczestników naszej grupy stanowiły dzieci i młodzież. Był to dla nas dzień modlitwy i pokuty. W czasie drogi do Waszyngtonu odmawialiśmy Różaniec św. oraz wysłuchaliśmy konferencji o. Załęckiego nt. Powołanie matki w obronie życia. Podczas podróży były emitowane filmy o pięknie życia ludzkiego i wartości wspólnoty rodzinnej.
Na czele grupy niesiono wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej z napisem: „Rok Jubileuszowy Amerykańskiej Częstochowy 1955-2005”, „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona, JEZUS”. Wiele osób podchodziło w czasie naszego marszu i przyznawało się do swojego polskiego pochodzenia, wielu przyłączało się do nas. O. Czyżewski rozdawał różańce jako najlepszą broń w walce z zabijaniem nienarodzonych dzieci. Przed budynkiem Sądu Najwyższego odśpiewaliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a na koniec hymn God bless America (Boże, błogosław Ameryce).
Wróciliśmy do domu późno, fizycznie zmęczeni, ale w sercach szczęśliwi i wdzięczni za cudowny dar życia, za ofiarność naszych matek, za dar naszych rodzin i za miłość, która daje życie w obfitości.

Modlitwa o nawrócenie przeciwników życia

Panie Jezu, który na krzyżu modliłeś się z miłością za swoich prześladowców, otwórz moje serce, abym potrafiła modlić się za nieprzyjaciół życia, za tych, którzy chcą zabijać bezbronne dzieci w łonach matek, krzywdzić kobiety i zadawać im wielki ból.
Panie, proszę Cię o nawrócenie przeciwników życia!
Proszę Cię także, Panie Jezu, aby ich złe zamiary nie mogły zostać zrealizowane, a każde poczęte dziecko mogło się szczęśliwie urodzić.
O szczególne wstawiennictwo w tej sprawie proszę:
św. Joannę Berettę Mollę, która poświęciła życie dla swojego poczętego dziecka,
bł. Mariannę Biernacką, która ofiarowała swoje życie za synową i jej nienarodzone dziecko,
bł. Matkę Teresę z Kalkuty, która uratowała życie wielu poczętych dzieci,
św. o. Maksymiliana Kolbego, który ofiarował swoje życie za ojca rodziny,
sługę Bożego ks. Jerzego Popiełuszkę, który oddał życie za Polskę i jej dzieci.