W Gdańsku staliśmy tak jak mur,
gwiżdżąc na szwabską armatę,
teraz wznosimy się wśród chmur,
żołnierze z Westerplatte...

Słowa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego z jego Pieśni o żołnierzach z Westerplatte - hołdu poległym obrońcom Polski. Niedaleko Westerplatte jest gmach Poczty Polskiej w Gdańsku. 1 września 1939 r. bronili go przed niemieckim atakiem pancernym polscy pocztowcy. Tych, którzy przeżyli, Niemcy postawili przed sądem. Z jego wyroku Polacy zostali zamordowani. Po II wojnie światowej mordercy sądowi nie zostali ukarani, nadal pełnili wysokie funkcje w Wymiarze Sprawiedliwości Niemieckiej Republiki Federalnej.
W lipcu tego roku byłem w Gdańsku. Cieszyłem się, że jak przed laty usłyszę rozlegającą się nad miastem, z wieży ratusza zwieńczonej złotą statuą króla Zygmunta Augusta, melodię Roty. Nie usłyszałem. Zamiast jak kiedyś granej co godzinę Roty, rozlega się melodia hymnu Unii Europejskiej. Rozlega się - co pół godziny. To żałosne i ośmieszające piękną melodię Beethovena. Prezent ofiarowany przez władze Gdańska „Europie” i naszym zachodnim sąsiadom. Skutek? Niemiecki uśmiech ironii i satysfakcji zmieszanej z pogardą - nie szanuje się narodu, który sam siebie nie szanuje. Napotykani przechodnie mówili mi, że była manifestacja mieszkańców Gdańska z żądaniem przywrócenia Roty granej przez ratuszowe carillony i przeciwko poniżeniu GODNOŚCI Gdańska i Polski. Statua króla Zygmunta Augusta na szczycie wieży gdańskiego ratusza, polski orzeł w zwieńczeniu głównej bramy Gdańska, starej Bramy Wyżynnej, polskie orły na Studni Neptuna, zniszczone przez Niemców w 1935 r. i przywrócone po II wojnie światowej. Krew przelana w imię polskości miasta przez żołnierzy z Westerplatte i obrońców Poczty Gdańskiej... Spójrzmy głębiej w historię. Wydany w 1939 r. przez Gdańską Macierz Szkolną Przewodnik po Gdańsku przypomina: „Krzyżacy, wezwani przez Łokietka na pomoc przeciw Brandenburgii, opanowali Gdańsk, lecz go Polsce nie oddali, aby zaś utwierdzić tu swą władzę, urządzili w 1308 r., w czasie Jarmarku na św. Dominika, rzeź mieszkańców. Zginęło wtedy 10 tysięcy Kaszubów, na których miejsce sprowadzili Krzyżacy Niemców. Zburzyli też Zamek Książąt Pomorskich, a wznieśli swój, nowy zamek obronny. W 1440 r. powstał «Związek Jaszczurczy». Należący do niego posłowie pruscy, wśród których był też burmistrz Gdańska, przybyli do Krakowa, aby prosić króla Kazimierza Jagiellończyka o przyłączenie Pomorza do Polski. Wtedy też, w 1454 r. mieszczanie gdańscy zdobyli i zburzyli zamek krzyżacki, uwalniając się od panowania Krzyżaków”. Kazimierz Jagiellończyk zwieńczył krzyże herbu Gdańska królewską koroną i dodał trzymające herb lwy.
Niedawno zamieściłem pieśń, z melodią Feliksa Nowowiejskiego Niemasz Kaszub bez Polonii, a bez Kaszub niemasz Polski - pieśń o wytrwaniu Kaszubów przy polskiej Macierzy. Przypominam dzisiaj jeszcze raz Rotę. Maria Konopnicka napisała ją w 1908 r. jako protest przeciw bestialskiemu pobiciu dzieci polskich we Wrześni przez niemieckich nauczycieli za odmawianie modlitwy po polsku i przeciw zgłoszeniu w berlińskim parlamencie ustawy wywłaszczającej Polaków z ich ziemi. W 1910 r. w Krakowie w rocznicę Grunwaldu, podczas odsłonięcia ufundowanego przez Ignacego Paderewskiego Pomnika Grunwaldzkiego, prawie tysiącosobowy chór Polaków z wszystkich zaborów zaśpiewał Rotę pod kierunkiem twórcy jej melodii - Feliksa Nowowiejskiego. Przez lata śpiew Roty pomagał trwać i walczyć o odzyskanie przez Polskę niepodległości. Rotę śpiewali żołnierze Józefa Piłsudskiego, wyruszając 6 sierpnia 1914 r. budzić Polskę do Zmartwychwstania. Rotę śpiewali rodacy z wszystkich polskich ziem, śpiewali Powstańcy Śląscy i Wielkopolscy, żołnierze gen. Józefa Hallera. Śpiew Roty był znakiem wierności Ojczyźnie. Za wierność płaciło się cenę najwyższą. Zapłacili za nią Westerplatczycy, Obrońcy Poczty Polskiej, harcerze, wielu gdańszczan i mieszkańców Pomorza. Na ścianie siedziby Komendy Chorągwi ZHP im. Bohaterów Ziemi Gdańskiej - tablica z 116 nazwiskami. I słowa: „Pamięci harcerek i harcerzy gdańskich poległych i pomordowanych w latach II wojny światowej”. A na tablicy umieszczonej na gmachu Wydziału Biologii i Geografii Uniwersytetu Gdańskiego - słowa: „Pamięci Bohaterów - Polaków, którzy w dniu 1 września 1939 r., wywlekani ze swych mieszkań przez hitlerowców, w tym budynku byli torturowani i zamęczeni”.
W 1945 r. na gdańskim Dworze Artusa polscy żołnierze zatknęli biało-czerwoną chorągiew. I zaśpiewali Rotę.
Przypominam: „Rota” znaczy - przysięga.

Rota

1908 r.

Słowa: Maria Konopnicka (1842-1910)
Muzyka: Feliks Nowowiejski (1877-1946)

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy.
Nie damy, by nas gnębił wróg...

Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy Ducha,
Aż się rozpadnie w proch i pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg...

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz
Ni dzieci nam germanił.
Orężny wstanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił,
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg...