Teresa Żylis-Gara zmarła 28 sierpnia 2021 w wieku 91 lat.

PAP

Homilię wygłosił o. Józef Łągwa SJ, który towarzyszył artystce w jej ostatnich chwilach wspominał, że jej spowiedź generalna miała miejsce w jezuickiej kaplicy domowej oraz, że śpiewaczce towarzyszyła wielka radość i wielki pokój serca. "Kiedy miałem Mszę św. u niej w domu – pod koniec lipca – dziękowała Bogu za talent, który otrzymała. Mówiła – proszę ojca – ja nie mam słów, by Bogu podziękować za ten wielki dar" - wspominał jezuita. Dodał, że po zakończonej mszy św. zaśpiewała dziękczynne Ave Maria.

Duchowny przypomniał również, że Zmarła była inicjatorką festiwalu "Słowo i muzyka" u ojców jezuitów. Prosiła, by utrzymywano tam najwyższy poziom piękna, by to piękno, pokój, radość, miłość we wszystkich obfitowały - relacjonował o Łągwa. Zaznaczył, że zamiarem jezuitów jest, by festiwal – za zgodą rodziny - nosił imię zmarłej Artystki.

Prochy zmarłej Artystki spoczęły w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym na łódzkich Dołach.

Teresa Żylis-Gara urodziła się 23 stycznia 1930 w Landwarowie k. Wilna. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. W 1956 zadebiutowała w Operze Krakowskiej jako tytułowa Halka w operze Stanisława Moniuszki. Kolejny sukces (III nagroda) na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Monachium w 1960 dał jej możliwość występów na niemieckich scenach operowych, takich jak Oberhausen, Dortmund i Düsseldorf.

W 1965 zadebiutowała na renomowanym angielskim festiwalu w Glyndebourne w roli Oktawiana w "Rosenkavalier" Richarda Straussa. Prawdziwym jednak przełomem w jej karierze był występ w Paryżu rok później, gdzie kreowała postać Donny Elviry w "Don Giovannim" Wolfganga Amadeusa Mozarta. Ta rola przyniosła polskiej artystce wielką sławę.

Kariera Teresy Żylis-Gara nabrała od tamtego momentu oszałamiającego tempa. W 1968 wystąpiła na festiwalu mozartowskim w Salzburgu pod batutą Herberta von Karajana.

Występowała na najważniejszych scenach operowych świata, m.in. w Covent Garden w Londynie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku czy mediolańskiej La Scali. Jej partnerami na scenie byli najwięksi artyści scen operowych, jak José Carreras, Placido Domingo, Luciano Pavarotti, czy Rugiero Raimondi.

Artystka nie ograniczała się jednak do opery. Występowała także na najbardziej renomowanych festiwalach muzycznych w Salzburgu, Orange, Glyndebourne i Gandawie.

Nagrywała dla renomowanych firm płytowych, takich jak: EMI, Deutsche Grammophon, Harmonia Mundi, Erato, a także dla Polskich Nagrań. Jej nagrania obejmują wielkie kreacje operowe (m.in. "Don Giovanni", "Le Roi Arthus" Ernesta Chaussona, "Ariadne auf Naxos" Richarda Straussa), muzykę oratoryjną ("Pasja wg św. Mateusza" Johanna Sebastiana Bacha, "Requiem" Antonína Dvořáka, "Messa da Requiem" Giuseppe Verdiego, "Das klagende Lied" Gustawa Mahlera), a także pieśni Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki i Édouarda Lalo.

Zajmujmowała się także pedagogiką - była profesorką sztuki muzycznej. Była zapraszana do prowadzenia kursów mistrzowskich w Europie oraz Stanach Zjednoczonych.

W uznaniu swojej działalności artystycznej otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W styczniu 2012 roku, na podstawie decyzji Prezydenta Republiki Francji, Artystkę odznaczono Orderem Oficerskim Legii Honorowej Republiki Francuskiej.