Reklama

Kościół

Ivan Rupnik autorem obrazu na 10. Światowe Spotkanie Rodzin

W Watykanie zaprezentowano oficjalny obraz, który będzie towarzyszył Światowemu Spotkaniu Rodzin 2022 w Rzymie. Namalowane farbami winylowymi dzieło zatytułowane „To wspaniałe misterium” przedstawia kilka scen z biblijnego wesela w Kanie Galilejskiej. Jego autorem jest Marko Ivan Rupnik, ksiądz i artysta ze Słowenii.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Podczas prezentacji powiedział, że poprzez swój obraz o wymiarze 80 x 80 cm pragnął podkreślić, że "rodzina jest wyrazem sakramentu małżeństwa".

Podziel się cytatem

10. Światowe Spotkanie Rodzin będzie przebiegać pod hasłem "Miłość rodzinna: powołanie i droga do świętości”. Spotkanie, w którym weźmie udział także papież, zaplanowano na 22-26 czerwca 2022 i ma stanowić zamknięcie ogłoszonego przez papieża Franciszka w marcu „Roku Rodziny Amoris-laetitia”. Początkowo miało się ono odbyć w tym roku, zostało jednak przesunięte na 2022 ze względu na pandemię koronawirusa.

Opera di p. Marko Iwan Rupnik, 2021

„Ta tajemnica jest wielka” - INTERPRETACJA OBRAZU

Jako tło obrazu wybrano epizod wesela w Kanie Galilejskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Interpretacja wyłaniająca się z obrazu nawiązuje do wielkiego ojca Kościoła Giacomo di Sarug. Kiedy Księga Rodzaju mówi nam: „Dlatego mężczyzna opuści ojca i matkę, a przyłączy się do żony, a oboje będą jednym ciałem” (Rdz 2,24), jest to obraz zawoalowany. Mówi się o jedności w miłości mężczyzny i kobiety, ale w rzeczywistości Mojżesz widział Chrystusa, Syna Bożego i Kościoła, jedność Syna Bożego i ludzkości w absolutnej miłości Ojca i Syna. Ale, jak wyjaśnia Jakub, wierząc, że ludzie nie byli jeszcze w stanie zobaczyć, Bóg zakrył tę tajemnicę obrazem mężczyzny-kobiety. Ale kiedy małżeństwo Syna dopełnia się w Jego Paschę, Paweł przychodzi, zdejmuje zasłonę i mówi o małżeństwie, wykrzykując: „Ta tajemnica jest wielka; Mówię to w odniesieniu do Chrystusa i Kościoła!” (Ef 5,21).

Reklama

W rzeczywistości na obrazie sługa, który nalewa wino małżonkom, ma twarz o rysach św. Pawła według starożytnej ikonografii chrześcijańskiej. W ten sposób można kontemplować nierozerwalną jedność Chrystusa i Kościoła jako fundament małżeństwa. Sakrament miłości między mężczyzną a kobietą ugruntowuje małżonków w miłości między Chrystusem a Kościołem, a z kolei małżeństwo jako sakrament jest wyrazem tej miłości realizowanej w jedności Chrystusa i ludzkości. Jak każdy sakrament, małżeństwo również przynosi przemianę. Nawet rodzina, która sama w sobie jest częścią egzystencji zgodnie z naturą jako cecha istot żywych, ptaków, ryb, zwierząt…, zostaje przemieniona w Chrystusie, ponieważ przez Ducha Świętego otrzymujemy udział w miłości Chrystusa za Jego Kościół. W Kanie, w przemianie wody w wino otwierają się horyzonty sakramentu, czyli przejścia od wina do krwi Chrystusa. Chodzi o Eucharystię, sakrament, który urzeczywistnia i ukazuje nas jako Ciało Chrystusa, uczestnika Jego własnego życia. W rzeczywistości Paweł przelewa tę samą krew, którą oblubienica zbiera w kielichu: jest to jej napój życia w miłości, czyli komunii Osób Boskich. Paweł przelewa na nas tę krew. W ten sposób staje się jasne, że rodzina zostaje uwolniona od krwi jako jedynego naturalnego faktu, który może zostać przemieniony zgodnie ze zjednoczeniem we krwi Chrystusa, poprzez sakrament małżeństwa, który już ukazuje konstytutywne jądro tego samego Kościoła, co św. Jan Chryzostom podświetlony.

Chodzi o Eucharystię, sakrament, który urzeczywistnia i ukazuje nas jako Ciało Chrystusa, uczestnika Jego własnego życia. W rzeczywistości Paweł przelewa tę samą krew, którą oblubienica zbiera w kielichu: jest to jej napój życia w miłości, czyli komunii Osób Boskich. Paweł przelewa na nas tę krew. W ten sposób staje się jasne, że rodzina zostaje uwolniona od krwi jako jedynego naturalnego faktu, który może zostać przemieniony zgodnie ze zjednoczeniem we krwi Chrystusa, poprzez sakrament małżeństwa, który już ukazuje konstytutywne jądro tego samego Kościoła, co św. Jan Chryzostom podświetlony. Chodzi o Eucharystię, sakrament, który urzeczywistnia i ukazuje nas jako Ciało Chrystusa, uczestnika Jego własnego życia. W rzeczywistości Paweł przelewa tę samą krew, którą oblubienica zbiera w kielichu: jest to jej napój życia w miłości, czyli komunii Osób Boskich. Paweł przelewa na nas tę krew. W ten sposób staje się jasne, że rodzina zostaje uwolniona od krwi jako jedynego naturalnego faktu, który może zostać przemieniony zgodnie ze zjednoczeniem we krwi Chrystusa, poprzez sakrament małżeństwa, który już ukazuje konstytutywne jądro tego samego Kościoła, co św. Jan Chryzostom podświetlony. jest Jego napojem życia w miłości, to znaczy komunii Osób Boskich. Paweł przelewa na nas tę krew. W ten sposób staje się jasne, że rodzina zostaje uwolniona od krwi jako jedynego naturalnego faktu, który może zostać przemieniony zgodnie ze zjednoczeniem we krwi Chrystusa, poprzez sakrament małżeństwa, który już ukazuje konstytutywne jądro tego samego Kościoła, co św. Jan Chryzostom podświetlony. jest Jego napojem życia w miłości, to znaczy komunii Osób Boskich. Paweł przelewa na nas tę krew. W ten sposób staje się jasne, że rodzina zostaje uwolniona od krwi jako jedynego naturalnego faktu, który może zostać przemieniony zgodnie ze zjednoczeniem we krwi Chrystusa, poprzez sakrament małżeństwa, który już ukazuje konstytutywne jądro tego samego Kościoła, co św. Jan Chryzostom podświetlony.

Rodzina jest rzeczywistością kościelną jako uczestnictwo w życiu Chrystusa, którego, jak powiedziałby Nicola Cabasilasa, jesteśmy naprawdę krewnymi.

2021-07-29 13:17

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wdzięczna pamięć

Niedziela przemyska 40/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

obraz

Matka Boża

obraz

Archiwum sanktuarium

Uroczystościom przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz

Uroczystościom przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz

Obraz Matki Bożej Pocieszenia czczony jest w sanktuarium w Jodłowce k. Pruchnika od przeszło trzech wieków. Wizerunek został koronowany 31 sierpnia 1975 r. przez kard. Karola Wojtyłę. Po kradzieży diademów w nocy z 21na 22 października 1987 r., był powtórnie koronowany przez św. Jana Pawła II w Rzeszowie 2 czerwca 1991 r. W tym roku przypada 25. rocznica tamtych wydarzeń

Ludzie na przestrzeni wieków w różny sposób oddawali i oddają cześć Matce Bożej. Jednym z nich jest tzw. kult świętych wizerunków (obrazów, ikon, figur). Już II Sobór Nicejski (787 r.) uroczyście stwierdził, przeciw ikonoklastom (obrazoburcom – wrogom kultu obrazów), poprawność tej formy wyrażania chrześcijańskiej wiary. W teologii podkreślamy, iż cześć wizerunku odnosi się w główniej mierze do osoby, którą wizerunek przedstawia. Mamy również świadomość, że chociaż artystyczne przedstawienia Maryi nie ukazują Jej autentycznego oblicza, to jednak służą nawiązaniu żywszych relacji z Matką Bożą, pomagają w modlitwie oraz pouczają w obrazowy sposób o podstawowych prawdach teologicznych. Niektóre z wizerunków ciszą się wyjątkowym prestiżem poprzez to, że stały się niejako narzędziem udzielania przez Boga licznych łask. Wizerunki te nazywamy łaskami słynącymi lub cudownymi, które w niejednym przypadku Kościół honoruje specjalnym aktem koronacji, umieszczając na skroniach przedstawionych postaci złote diademy.
CZYTAJ DALEJ

Z wysokości krzyża Jezus zwrócił się do każdego i każdej z nas

2025-09-11 12:46

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Agata Kowalska

Człowiek może odwrócić się od Boga, ale Bóg nigdy nie odwróci się od człowieka. Jego miłość do nas nigdy nie ustaje. Jest wierna i wytrwała. Bóg szuka człowieka, aż go odnajdzie i wy dobędzie z ciemności i brudu, ze śmiertelnej pułapki.

W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”. Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca».
CZYTAJ DALEJ

Kard. Sarah zachęca Polaków do wierności dziedzictwu chrześcijańskiemu

O współczesnych zagrożeniach dla człowieka i znaczeniu nauczania św. Jana Pawła II mówił dziś w Warszawie kard. Robert Sarah. Były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów był gościem konferencji na temat miejsca polskiego katolicyzmu w Europie i w świecie, zorganizowanej z okazji 1000-lecia koronacji Bolesława Chrobrego przez Zakon Rycerski Świętego Grobu w Jerozolimie (bożogrobców).

Pochodzący z Gwinei purpurat zwrócił uwagę, iż święty Jan Paweł II przypomina nam, że chrześcijaństwo jest fundamentem zachodniej antropologii. Mówiąc o człowieku wskazuje na znaczenie jego czynów i odpowiedzialności. Przeciwstawia się wizjom oddzielającym człowieka od jego tożsamości cielesnej, teoriom jakoby dopuszczalne byłoby oddzielanie płci biologicznej od płci kulturowej (gender). Jednocześnie wskazuje na znaczenie duchowości dla rozwoju naszego człowieczeństwa. „Im bardziej bowiem zbliżamy się do Boga, tym bardziej stajemy się ludźmi” - podkreślił kard. Sarah.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję