Jednym z bardzo ważnych i budujących wydarzeń dla nas wierzących i pragnących stawać się coraz lepszymi, były święcenia diakonatu Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. 18 młodych kleryków w trzech miejscach naszej diecezji 12 maja br. przyjęło święcenia z rąk przemyskich biskupów. Tak w Korczynie uroczystości przewodniczył abp Józef Michalik, w Przeworsku-Gorliczynie bp Stefan Moskwa i w Sośnicy - bp Adam Szal.

Usłyszeli w tym dniu kolejny raz słowa o powołaniu, a w szczególności o ich powołaniu do kapłaństwa. Ostatni rok pobytu w seminarium, to bezpośrednie przygotowanie do otrzymania tego zaszczytnego sakramentu, jakim jest kapłaństwo.

Mottem uroczystości święceń w Sośnicy były słowa Jezusa: " Wytrwajcie w mojej miłości".

Wśród wyświęconych tu 12 maja byli: Bartosz Adamów z Łowiec, Tomasz Picur z Kaszyc, Jerzy Krępowicz z Sośnicy i Paweł Storek z Ostrowa k. Radymna. Uroczystość zgromadziła księży, rodziny i licznie przybyłych parafian z Sośnicy. Obecny był sam rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu ks. Marian Rojek. Byli również wszyscy proboszczowie parafii, z których diakoni pochodzą.

Z ust bp. Adama Szala usłyszeli słowa, które będą echem towarzyszyć im w dalszym życiu. W życiu diakona, a później kapłana. Obecni na uroczystości mieli okazję do zweryfikowania swoich postaw rodzicielskich, a zwłaszcza spraw wychowania swoich dzieci. Jak wspomniał Ksiądz Biskup: "Rodzina jest pierwszym seminarium. Od niej zależy dalsze kształtowanie charakterów". Komu na sercu leży dobro dziecka, ten powinien zastanowić się głęboko nad sensem tych słów.

W Zielone Święta - 19 maja br. - 24 diakonów otrzymało w przemyskiej archikatedrze święcenia kapłańskie z rąk abp. Józefa Michalika. W tym dniu stali się kapłanami, którzy niedługo znajdą się w różnych miejscach naszej diecezji, aby służyć bliźniemu, głosić Dobrą Nowinę. Z kolei 26 maja - w Dniu Matki - neoprezbiterzy odprawili w swoich parafiach pierwsze Msze św. prymicyjne.

Zarówno wśród diakonów, nowo wyświęconych kapłanów i tych, którzy od lat służą w parafiach i na misjach, są nasi synowie, bracia, uczniowie, koledzy, bliscy ze spotkań, oaz, pielgrzymek itp.

"Kapłan - jeden z nielicznych za Krzyżem idzie w procesji swych dni, niosąc ludziom sakrament, słowo, błogosławieństwo. I pochylając się nad człowiekiem, nad ołtarzem pomiędzy światłością a codziennością - sprawuje nieustannie liturgię godzin".

Dla wychowanych w katolickich domach - całe życie wiąże się z kapłaństwem, z kapłanem. Kapłan nas chrzcił i choć nikt z nas tej chwili nie pamięta, to jednak powinien wiedzieć, kto włączył go do grona dzieci Bożych. Wspomnę tu swój chrzest i czcigodnego śp. ks. Jana Haligowskiego, którego doczesne szczątki spoczywają w Czudcu. Wiele trudu w przygotowanie nas do I Komunii Świętej włożył ks. Antoni Nizioł - obecnie przebywający w Nowej Dębie w Domu Księży Seniorów. Ostatnie lata szkoły podstawowej to kształtowanie naszych trudnych, młodzieńczych charakterów przez nieżyjącego już ks. Mieczysława Puderkiewicza. Młodość, kiedy to nasze postawy starał się kształtować w liceum pedagogicznym w Jaśle ks. Pelczar i ks. Stefan Kołodziej. Ks. Kołodziej (dziś proboszcz w Sośnicy) był również na moim ślubie udzielanym przez mojego brata - ks. Władysława Sidora, od 24 lat kapelana u Sióstr Opatrzności Bożej w Łące k. Rzeszowa.

Śp. ks. Józef Guzik - poprzedni proboszcz w Ostrowie - zmarł w Korczynie, a w ostatniej Mszy św. pogrzebowej i jego odprowadzeniu na miejsce wiecznego spoczynku w Kamieniu brała udział delegacja z naszej parafii.

Obok nas jest zawsze kapłan - "dawca Boga na ziemi, drugi Chrystus". W parafiach mamy swoich proboszczów, wikarych. I tak od 20 już lat swą kapłańską posługę pełni w Ostrowie ks. kanonik Adam Kot. Jemu zawdzięczamy sakrament chrztu naszych dzieci, przygotowanie ich do najpiękniejszej chwili, jaką jest I Komunia Święta, do sakramentu bierzmowania i wprowadzenie w życie dorosłe przez przygotowanie do małżeństwa i ślubu.

Każdy kapłan jest wśród społeczności parafialnej, by służyć na miarę swoich kapłańskich możliwości. Naszym zadaniem jest wspierać kapłanów modlitwą. Zarówno tych znanych z imienia i nazwiska, i tych anonimowych, których nigdy nie spotkaliśmy na swojej życiowej drodze. Nasze modlitewne wsparcie jest szczególnie potrzebne kapłanom dziś, w tak bardzo trudnych czasach dla Chrystusowego Kapłaństwa.

Kiedy kilka lat temu Ksiądz Proboszcz zaproponował mi przynależność do Duchowej Pomocy Powołaniom - nie wahałam się, gdyż uważam, że po prostu koniecznością jest właśnie modlitwa w intencji powołań i powołanych. Uważam to za zaszczyt i cieszę się niezmiernie, gdy ci, za których zanoszę swą prośbę przed Boży Tron dostępują zaszczytu i zostają święceni na kapłanów.

Na corocznych spotkaniach DPP w przemyskiej archikatedrze zbiera się bardzo dużo wiernych, którzy zadeklarowali swą modlitewną pomoc dla obecnych i przyszłych powołań. Powtórzę za innymi: "Takich kapłanów nam Bóg pośle, jakich sobie wymodlimy".

"Panno Maryjo, podtrzymuj swą macierzyńską miłością młodych, którym Ojciec daje słyszeć swój głos. Umocnij tych, którzy już poświęcili się Bogu. Niech razem z Tobą powtarzają radosne i nieodwołalne TAK. Amen" (Modlitwa powołaniowa z orędzia Jana Pawła II z 1993 r.).