Reklama

Niedziela Częstochowska

Bp Długosz: warto przyjąć powołanie od Boga

– Święty Józef przypomina nam, że warto przyjąć powołanie od Boga, związane z naszym charyzmatem, pracą oraz posługą Bogu i ludziom – powiedział biskup senior Antoni Długosz w parafii Świętej Rodziny w Pankach. 1 maja, we wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika, które parafia obchodziła jako uroczystość, przewodniczył tam Mszy św. w ramach modlitwy stacyjnej w archidiecezji częstochowskiej w Roku św. Józefa.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Duchowny modlił się za parafian, „prosząc, aby rodziny były autentycznymi domowymi Kościołami z charyzmatem Świętej Rodziny z Nazaretu”.

W kazaniu wyjaśnił, że człowiek z powołania stara się odkryć swoje charyzmaty, uzdolnienia i zainteresowania, które otrzymuje od Boga, a przez naukę pragnie je rozwijać. Ponadto chce nimi nieść pomoc i służyć ludziom. Za wykonywany zawód i realizację swojego powołania ma również prawo otrzymać godziwe wynagrodzenie. – Tej kolejności nie wolno zmieniać – podkreślił bp Długosz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Świętego Józefa nazwał „wielkim ojcem Kościoła i rodziny nazaretańskiej z powołania”. Dziękował także, że jest on patronem wszystkich ludzi pracy. – Święty Józef staje przed nami, by nam powiedzieć zasadniczą prawdę, że praca nie jest przekleństwem, jak twierdzą niektórzy. Praca nie jest karą, ale realizacją powołania otrzymanego od samego Boga – zaznaczył biskup.

Reklama

Duchowny zwrócił uwagę, że „jest to powołanie nie tylko kapłana czy zakonnicy, ale ojca, matki, lekarza, nauczyciela i każdego, kto wykonuje jakąkolwiek pracę”. – Wszystkie te powołania daje Bóg po to, abyśmy współpracowali z Nim w przemianie świata i czynili ziemskie życie bardziej ludzkim. Działalność każdego z nas jest współpracą z Bogiem, dlatego do pierwszych ludzi kieruje On wezwanie: „Czyńcie sobie ziemię poddaną”, starajcie się, by ludziom dobrze się żyło na ziemi – kontynuował bp Długosz.

Zachęcił również wiernych, by towarzyszące wypełnianiu swojego powołania wysiłek, trud, fizyczne zmęczenie i chorobę „wiązać z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Jezusa”.

Duchowny wskazał, że po zerwaniu więzi z Bogiem przez pierwszych ludzi „człowieka trudni wysiłek”. – On jest w tym celu, abyśmy uczestniczyli w ciągłym zbawianiu i odkupieniu ludzkości, tak jak to czyni Chrystus. On w sposób najdoskonalszy i wystarczający odkupił każdego z nas, ale przez ten trud i wysiłek pracy pozwala, abyśmy współuczestniczyli w zbawianiu ludzkości – dodał bp Długosz.

Jak zauważył, św. Józef wzywa nas do tego, aby pracę wykonywać w taki sposób, by ludzie mogli określić każdego z nas człowiekiem z powołania. – Święty zaprasza nas również do tego, abyśmy uczynili nasze rodziny domowymi Kościołami, gdzie każda rodzina będzie miała charyzmat Rodziny nazaretańskiej – podkreślił.

Reklama

Za św. Pawłem VI, papieżem, biskup przypomniał, że od Świętej Rodziny, którą kieruje św. Józef, „możemy się uczyć umiejętności rozmowy z Bogiem, czyli modlitwy”. – Człowiek nie jest w stanie być człowiekiem z powołania, jeśli nie kontaktuje się ustawicznie z Bogiem – ocenił. Duchowny zachęcił, by modlić się własnymi słowami. – Opowiadajmy Bogu o naszych radościach, smutkach, zwycięstwach i przegranych. Wtedy nie zaśniemy na modlitwie i będziemy się kontaktować z Bogiem w ciągu całego dnia, nie tylko rano i wieczorem. A kto wiąże się z Bogiem, nie jest zagrożeniem dla siebie ani dla drugiego człowieka – przyznał bp Długosz.

Duchowny wskazał, że od Rodziny z Nazaretu możemy się uczyć także „solidnej pracy”, która jest „doskonaleniem samego siebie i służbą drugiemu człowiekowi”.

Zwrócił uwagę, że Święta Rodzina uczy nas ponadto ciszy. Biskup ubolewał, że szczególnie młodzi nie potrafią w niej przebywać, ale wciąż korzystają z różnych urządzeń. – Nie umieją spokojnie usiąść i uświadomić sobie tę prawdę, że jest z nimi Bóg, którego właśnie w ciszy mogą kontemplować, z którym mogą rozważać sytuacje ze swojego życia i któremu mogą wszystko powierzać – zaznaczył.

Na zakończenie celebrans polecił Bogu wszystkich ludzi pracy, „prosząc o to, aby dzięki wysiłkowi i trudowi Polaków Polska stała się doskonałym krajem, gdzie ludzie będą odpowiedzialni za siebie i drugiego człowieka, a przez to staną się najcenniejszym skarbem naszej ojczyzny”.

Po Komunii św., przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, wierni odmówili Litanię do św. Józefa, a bp Długosz zawierzył jego opiece parafię w Pankach.

2021-05-01 21:14

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na szlaku kościołów stacyjnych

Dziś, w Środę Popielcową, rozpoczyna się pielgrzymowanie do kościołów stacyjnych Częstochowy. Pierwszą taką świątynią jest bazylika archikatedralna Świętej Rodziny. Codziennie do Niedzieli Miłosierdzia Bożego jedna ze świątyń stanie się stacją modlitwy za Kościół lokalny.

Ideę pielgrzymowania do kościołów stacyjnych, które narodziło się w Rzymie w IV-V wieku, wyjaśnia ks. Adam Polak, kierownik Referatu Duszpasterstwa Młodzieżowego i Akademickiego Kurii Metropolitalnej w Częstochowie: – To starożytna tradycja, wywodząca się od czasu, kiedy papież w okresie Wielkiego Postu celebrował Mszę św. nie w jednym kościele, ale każdego dnia udawał się do poszczególnych kościołów Rzymu. Najczęściej liturgia pod przewodnictwem papieża zaczynała się w jednej świątyni, a potem wyruszała uroczysta procesja pokutna do drugiej i tam papież sprawował Mszę św. Taka dwuetapowa liturgia uzyskała nazwę „statio”. Poszczególne dni Wielkiego Postu były integralnie związane z konkretnym kościołem. W Środę Popielcową wymownym znakiem w Rzymie jest pierwszy kościół stacyjny, którym jest bazylika św. Sabiny na Awentynie. W pewnym momencie „stacje” były tak intensywnie celebrowane, że wpisano je do kalendarza liturgicznego, który obowiązywał w całym Kościele. W 1959 r. papież Jan XXIII przywrócił tę piękną tradycję dla Rzymu. W latach 90. XX wieku Kongregacja ds. Kultu Bożego i Penitencjaria Apostolska pozwoliły na ustanowienie kościołów stacyjnych przez biskupów diecezjalnych w diecezjach. Arcybiskup Wacław Depo po raz pierwszy ogłosił je w 2019 r.
CZYTAJ DALEJ

Podwyższenie Krzyża Świętego

[ TEMATY ]

Święto Podwyższenia Krzyża

Karol Porwich/Niedziela

14 września Kościół w sposób szczególny czci Chrystusowy Krzyż, narzędzie męczeństwa, ale i hańby oraz pogardy w antycznym świecie.

W 324 r. matka cesarza Konstantyna - Helena, wówczas 78-letnia już kobieta, wyrusza celem ekspiacji za uczynki syna do Ziemi Świętej. Ówczesny biskup Jerozolimy - Makary - miał okazję rozmawiać z cesarzem o sytuacji, w jakiej znajdowały się święte miejsca i nakłaniał go do podjęcia na tych terenach prac badawczych. Na miejscu dawnej Jerozolimy po zburzeniu przez cesarza Hadriana w 135 r. Świątyni Jerozolimskiej powstała Aelia Capitolina. W miejscu Świętego Grobu powstała świątynia Jowisza Kapitolińskiego. Autor Historii Kościoła Euzebiusz z Cezarei mówi, iż po przybyciu na miejsce cesarzowa Helena kazała zwołać komisję, w skład której weszli kapłani i archeologowie w celu zakreślenia dokładnego planu prac wykopaliskowych. Szczęśliwie zachowane dokumenty w pewnej żydowskiej rodzinie pozwoliły na ustalenie topografii Jerozolimy przed jej zburzeniem. Koszty robót nie grały roli - Konstantyn dostarczył na te cele ogromne sumy pieniędzy. Po kilku tygodniach prac ukazał się wreszcie garb Kalwarii i grota grobu Chrystusa. Wzruszenie ogarnęło wszystkich. W częściowo zasypanym rowie odnaleziono trzy krzyże. Biskup Makary modlił się o możność poznania, na którym krzyżu Zbawiciel dokonał żywota. Podobno przyniesiono umierającą niewiastę, którą dotknięto drzewem krzyża. Przy trzecim dotknięciu kobieta wstała. Wiadomość dotarła do Konstantyna, który każe wybudować na świętym miejscu bazylikę. 14 września 335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi bazyliki, do której wniesiono relikwie Krzyża. Obecna Bazylika Grobu Świętego wybudowana przez krzyżowców zajmuje miejsce trzech budowli wzniesionych przez Helenę: kościoła na cześć Męki Pańskiej, na cześć Krzyża i Grobu Świętego.
CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki o Krzyżu Baryczków: jego istnienie w mieście skazanym na nieistnienie jest cudem

2025-09-14 13:37

[ TEMATY ]

krzyż

Łukasz Krzysztofka

Krzyż Baryczków można nazwać po trzykroć cudownym: jest cudem artystycznym; jego istnienie w mieście skazanym na nieistnienie jest cudem historycznym; a trwający pięć wieków kult jest cudem teologicznym - mówił abp Stanisław Gądecki podczas obchodów 500-lecia obecności Krzyża Baryczków w Warszawie.

Główne obchody rocznicowe 500-lecia obecności Krzyża Baryczków w Warszawie odbyły się w niedzielę w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję