Hiszpania: archidiecezja sprzedaje dzieła sztuki, żeby pomóc ubogim
Metropolita Walencji, na wschodzie Hiszpanii, kardynał Antonio Cañizares ogłosił, że utworzona w okresie pandemii COVID-19 fundacja Pauperibus rozpocznie działania służące likwidacji nasilającego się wraz z koronakryzysem ubóstwa w parafiach tej hiszpańskiej archidiecezji. Jak wyjaśnił hierarcha, w najbliższym czasie nowa instytucja przeprowadzi licytację należących do lokalnego Kościoła dzieł sztuki.
Dodał, że środki z ich sprzedaży pokryją pomoc finansową dla osób najbardziej potrzebujących. - Środki te będą służyły pokryciu najpilniejszych wydatków na rzecz ubogich – sprecyzował kardynał.
Z deklaracji hiszpańskiego hierarchy wynika, że w najbliższych tygodniach wystawionych na licytację zostanie około 40 należących do archidiecezji w Walencji obrazów. - Pozbywamy się ich, aby zaspokoić potrzeby najuboższych i najsłabszych – wyjaśnił kardynał Cañizares, dodając, że wśród wartościowych przedmiotów, które mają wesprzeć fundację Pauperibus będą też inne dzieła sztuki, m.in. rzeźby.
W komunikacie ordynariusz archidiecezji Walencji zapowiedział też, że zapoczątkowany tam w 2019 r. synod, służący odnowie i ożywieniu lokalnego Kościoła, zakończy się w dniach 22-23 maja br.
Mija dokładnie 10 lat od momentu, gdy w tamtejszej katedrze (na zdj.) wyświęcono ostatniego duchownego. Od 2010 r. nie było tam żadnego powołania, które zakończyłoby się święceniami kapłańskimi. W tym czasie zmarło 47 księży, a 78 przeszło na emeryturę. Właściwie tylko dzięki 30 kapłanom przybyłym z zagranicy diecezja jest w stanie jeszcze funkcjonować duszpastersko.
Dziś 3 lipca obchodzone jest Święto Najświętszej Maryi Panny Płaczącej, ustanowione decyzją Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a obchodzone w rocznicę „cudu lubelskiego”, który miał miejsce w 1949 r.
"Cud lubelski" miał miejsce 3 lipca 1949 roku. Jak zawsze przed obrazem Matki Bożej w lubelskiej katedrze modlili się wierni, gdy nagle s. Barbara Sadowska zauważyła, że pod okiem Maryi pojawiła się krwawa łza. Od razu poinformowała o tym zdarzeniu ówczesnego kościelnego lubelskiej katedry, a on kapłanów tej parafii. Biskup Zdzisław Goliński, do którego dotarła wiadomość, nie uznał jej za ważną, przypuszczając, że to jakiś naciek wilgoci uwidocznił się akurat w tym miejscu. Jednak do Lublina zaczęły przyjeżdżać rzesze wiernych, którzy modlili się za swoich bliskich, za rodziny i za Ojczyznę, która przeżywała trudny okres PRL-u.
"Posyłam was jak owce między wilki" — te słowa Jezusa stają się dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Zapraszam Cię do refleksji nad trzema dramatycznymi i jednocześnie budującymi wątkami.
1. Owce wśród wilków – Mówię o narastającej agresji wobec duchowieństwa, o aktach przemocy i profanacji, które dotykają kapłanów w Polsce. To nie tylko dane statystyczne – to dramat prawdziwych ludzi. Ale też apel: nie dajmy się podzielić, bo samotna owca nie ma szans z wilkiem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
