Bp Mieczysław Jaworski przez 20 lat szedł na czele kieleckiej pieszej pielgrzymki na Jasną Górę. Związany z nią do końca swoich dni, dawał niezwykłe świadectwo pielgrzyma. Zmarł 19 sierpnia 2001 r., zaledwie w kilka dni po kolejnym doprowadzeniu przezeń kieleckich pątników przed oblicze Czarnej Madonny
Zorganizacją i ideą pielgrzymki kieleckiej bp Mieczysław Jaworski związany był od początku. „Nowo minowany ordynariusz polecił kilku kapłanom przygotowanie i zorganizowanie diecezjalnej pielgrzymki kieleckiej. Do realizacji tej decyzji z wielkim zaangażowaniem włączył się biskup Mieczysław Jaworski” - piszą ks. Marian Janus i Paulina Nowak w: „Piesze pielgrzymowanie. Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Kielecka na Jasną Górę 1982-1999” (Jedność, 2000). I dalej: „Wyznaczeni księża rozpoczęli przygotowania do pielgrzymki. Po pierwszym spotkaniu organizacyjnym, które odbyło się 6 maja 1982 r., wyruszyli, by ustalić trasę przejścia pielgrzymki. Jako punkt wyjścia pątników wybrano niewielką miejscowość Wiślicę, leżącą w odległości 65 km od stolicy diecezji. Postanowiono pielgrzymować na uroczystość Matki Bożej Wniebowziętej. Jednak ze względu na dużą ilość pielgrzymek wchodzących tego dnia do Częstochowy zdecydowano, że pielgrzymka będzie wchodzić 13 sierpnia i tam oczekiwać na główne obchody. Od tego czasu, każdego roku, wyrusza Diecezjalna Pielgrzymka z Wiślicy na Jasną Górę, niosąc ze sobą intencje dziękczynne, błagalne, pokutne. W I pielgrzymce pątnicy szli z dziękczynieniem za uratowanie życia Ojcu Świętemu po zamachu 13 maja 1981 r. oraz za nowego ordynariusza biskupa Stanisława Szymeckiego i sakrę biskupa Mieczysława Jaworskiego”.
Wówczas, w latach 80. biskup Mieczysław był bodaj jednym z trzech polskich biskupów, którzy szli z diecezjalnymi pielgrzymkami na Jasną Górę. Jak nikt podnosił religijną temperaturę tych rekolekcji w drodze, łagodził obyczaje, samą obecnością dyscyplinując zbytnią nieraz swobodę. Głosił homilie i konferencje, po swojemu - żartował, czasami - zgromił. To, że był z pielgrzymami, nawet poważnie już schorowany, pomagało, aby wciąż na nowo uświadamiać sobie: to pielgrzymka - nie wycieczka. Jeden z księży nigdy nie zapomni sytuacji z pielgrzymki: bp Mieczysław spożywa obiad przy stole na plebanii, a pod stołem miednica, w której moczy nogi okryte nie tyle bąblami, ile otwartymi, krwawiącymi ranami.
W dokumentację zdjęciową, pełną obecności bp. Mieczysława wśród pielgrzymów, obfituje inna pozycja książkowa nt. pielgrzymki pt. „25 lat Pieszej Pielgrzymki Kieleckiej na Jasną Górę” pod red. ks. Józefa Kubiczy i ks. Tomasza Gocla (Jedność, 2007). Bp Jaworski przy pielgrzymim Eucharystycznym Stole odprawia Mszę św. polową gdzieś na szlaku, głosi konferencję, z opaloną utrudzoną twarzą maszeruje wśród młodzieży, gdzie indziej w - wieńcu z polnych kwiatów na głowie - od tejże młodzieży, witający się z bp. Materskim, wprowadzający pielgrzymów do Kielc, głaszczący napotkanego psa i padający na twarz przed Madonną Częstochowską… Od jego śmierci, rokrocznie podczas wejścia pielgrzymki do Kielc grupa zatrzymuje się na wysokości cmentarza przy ul. Ściegiennego, aby złożyć wiązankę kwiatów i zapalić znicz na grobie tego, który zawsze był i - wierzymy - jest duchem nadal - z kielecką pielgrzymką.
Mieczysław Jaworski ur. się 29 lipca 1930 r. w Morawicy w rodzinie Jana i Stanisławy. Dzieciństwo i młodość spędził we Włoszczowie. Szkołę podstawową ukończył we Włoszczowie, Gimnazjum i Liceum św. Stanisława Kostki - w Kielcach (choć powrócił do Włoszczowy, aby kontynuować szkołę średnią, nie ukończył jej, gdyż przeciwstawił się nakazowi zdjęcia krzyża ze ściany). Po maturze (1950) wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego. Święcenia prezbiteratu przyjął w 1956 z rąk bp. F. Sonika. Przez 2 lata pracował jako wikariusz w par. Niepokalanego Serca NMP w Kielcach, a w 1958 r. objął funkcję prefekta ds. wychowania w WSD w Kielcach. W 1960 r. ks. Jaworski został skierowany na studia z teologii moralnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po uzyskaniu stopnia magistra licencjata teologii ks. Mieczysław rozpoczął kurs doktorancki w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, jednak ponownie został odwołany do kieleckiego Seminarium - bp J. Jaroszewicz mianował go prefektem ds. wychowania i wykładowcą teologii moralnej. W 1968 został wicerektorem Seminarium, którą to funkcję sprawował przez 11 lat. Do 1995 r. wykładał teologię moralną w WSD.
W 1979 r. został proboszczem parafii katedralnej w Kielcach. 10 maja 1982 Jan Paweł II mianował ks. kan. M. Jaworskiego - biskupem tytularnym Rapidum i pomocniczym ówczesnego ordynariusza kieleckiego bp Stanisława Szymeckiego.
Bp Jaworski zmarł 19 sierpnia 2001. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego pogrzeb był manifestacją wiary i aktem żałobnej solidarności kielczan z misją pasterską, spełnioną przez śp. bp. Mieczysława. A „jego” pielgrzymka wciąż idzie dalej…