Urodził się 12 lutego 1929 r. w Krakowie. Studiował na wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, gdzie w 1954 r. uzyskał dyplom inżyniera.

Kształcił się w trzyletnim Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, które dało mu uprawnienia nauczycielskie. Uprawiał koszykówkę, wioślarstwo, był instruktorem pływania i narciarstwa. Od 1952 r. organizował spływy kajakowe oraz wycieczki piesze i rowerowe.

W 1957 r. Jerzy Ciesielski ożenił się z Danutą Plebańczyk, koleżanką ze Studium Wychowania Fizycznego. Ich małżeństwo błogosławił ks. Karol Wojtyła. Urodziła im się trójka dzieci: Maria (1958), Katarzyna (1961) i Piotr (1962).

Podziel się cytatem

Autor biografii świętego inżyniera ks. prof. Jan Machniak przypomina, że Jerzy Ciesielski prowadził notatki, w których zapisywał bieżące wydarzenia, plany pracy nad sobą, rachunki sumienia, które dają wgląd w jego świat duchowy. - Jerzy Ciesielski staje przed nami jako świadek radości ewangelicznej, który świadomie wybrał Chrystusa jako Mistrza na całe swoje życie, a dzisiaj pokazuje, jak pracując zawodowo, będąc mężem i ojcem rodziny żyć Chrystusem, jak kochać żonę i dzieci - podkreśla.

Jako student Ciesielski angażował się w działalność Duszpasterstw Akademickich przy kościołach św. Floriana i św. Anny. Pierwszym z nich kierował ks. prof. Karol Wojtyła. W kościele św. Anny Jerzy pełnił posługę ministranta podczas coniedzielnych Mszy św. pod przewodnictwem ks. Jana Pietraszki, późniejszego biskupa. Uczestniczył w spotkaniach, podczas których wspólnie czytano Słowo Boże, rozważane w kontekście współczesnych zadań człowieka wierzącego.

W 1960 r. obronił pracę doktorską i został wykładowcą na Politechnice Krakowskiej. W 1968 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Był czynnym członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa oraz Naczelnej Organizacji Technicznej, która uhonorowała go nagrodą II stopnia za wybitne osiągnięcia techniczne. Opublikował 41 artykułów naukowych na temat konstrukcji żelbetowych, był także współautorem trzech patentów.

W październiku 1968 r. został wykładowcą Uniwersytetu w Chartumie (Sudan) jako tzw. visiting professor. Wkrótce sprowadził tam także żonę i dzieci. Krótko przed wyjazdem z Polski Jerzy zetknął się z powstałym we Włoszech ruchem Focolari.

Ciesielski zainicjował posługę Focolari w Chartumie, zapraszając do współpracy i wymiany doświadczeń nie tylko nielicznych miejscowych katolików, ale także protestantów i członków Kościoła koptyjskiego. Po pracy poświęcał się pracy świeckiego misjonarza wśród czarnoskórej mniejszości Sudanu.

9 października 1970 r. Jerzy Ciesielski zginął wraz z dwojgiem dzieci w katastrofie statku wycieczkowego, który zatonął na Nilu. Z tonącego statku zdołała się wydostać najstarsza córka, Maria.

Prochy inżyniera zostały przewiezione do Krakowa, gdzie spoczęły na cmentarzu Podgórskim 23 listopada 1970 r. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył kard. Karol Wojtyła. 16 października 1998 r. urnę z prochami przeniesiono do kolegiaty akademickiej św. Anny.

W pierwszą rocznicę śmierci, z inicjatywy przyjaciół wmurowano w kościele św. Anny w Krakowie tablicę pamiątkową, dedykowaną pamięci Jerzego Ciesielskiego "chrześcijanina XX wieku, który życiem swym dawał świadectwo miłości Boga i bliźnich".

Komunikat o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego w sprawie heroiczności cnót sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego ogłosiła Kuria Metropolitalna w Krakowie 30 listopada 1985 r., a miesiąc później odbyła się pierwsza sesja procesu. Jego archidiecezjalny etap zakończył się 29 maja 1990 r. 17 grudnia 2013 r. papież Franciszek uznał heroiczność cnót Jerzego Ciesielskiego. Do beatyfikacji brakuje jedynie uznania cudu za jego wstawiennictwem.