Reklama

Tydzień radości, entuzjazmu i świadectwa

Zaczęło się kilkanaście lat temu od inicjatywy ks. Mieczysława Cisło, dziś biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej. Ówczesny przegląd możliwości instrumentalno-wokalnych alumnów, odbywający się wyłącznie dla społeczności seminaryjnej, dziś funkcjonuje jako otwarty na świeckich i z roku na rok coraz bardziej prestiżowy Tydzień Muzyki Chrześcijańskiej „Cecylianka”. Tegoroczna edycja, jaka odbyła się pod koniec listopada w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Lublinie, po raz kolejny była miłym zaskoczeniem

Niedziela lubelska 52/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Śpiewu nigdy nie jest za dużo w Kościele - podkreśla dk. Krzysztof Flis, który w tym roku jest w gronie organizatorów, a z tygodniem muzyki sakralnej jest związany od początku edukacji w seminarium duchownym. - Coroczne przedsięwzięcia, nazywane «Cecylianką» od imienia patronki śpiewu kościelnego, której wspomnienie liturgiczne poprzedza Tydzień Muzyki Chrześcijańskiej, organizowane są, żeby wyrabiać w społeczeństwie poczucie odpowiedzialności za piękno wiary chrześcijańskiej oraz uświadamiać, że w Kościele jest miejsce na różne gatunki muzyczne. Dlatego prezentowane są różnorodne style i gatunki muzyczne: od muzyki klasycznej, instrumentalnej czy chóralnej, przez gospel, po ciężkie rockowe brzmienie. Ten tydzień radości, entuzjazmu i przeżywania swojej wiary w atmosferze muzyki i tańca jest adresowany do wszystkich”.
Organizatorzy starali się sprostać oczekiwaniom nawet wybrednych odbiorców muzyki chrześcijańskiej, stąd nie zabrakło różnorodnych i nowych aranżacji. Tydzień rozpoczął występ grupy „Przyjaciele MSD”, stworzonej przez dk. Krzysztofa Flisa z przyjaciółmi z UMCS. Kolejne dni obfitowały w skrajnie różne gatunki i style muzyczne. Najpierw w kościele seminaryjnym wystąpił zespół muzyki dawnej „Univarius” złożony ze studentów i absolwentów Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Występ poprzedził koncert muzyki organowej w wykonaniu al. Attila Honti. Następnie, w auli seminarium zaprezentowały się grupy działające w parafiach archidiecezji lubelskiej: chór „Tibi Papa” z Gimnazjum nr 15 im. Jana Pawła II w Lublinie, schola z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie, schola „Młodzi duchem” z parafii Nawrócenia św. Pawła w Bełżcach oraz zespół z parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Chełmie.
Zaskakujący w odbiorze był zespół „En Gedi & rodzina Solis”, zaś bardzo istotną dla rodziny seminaryjnej, ale także dla widzów przybyłych z Lublina, była prezentacja zespołów seminaryjnych I, II i IV roku. Miała ona na celu pokazanie, że klerycy nie tylko mają wiele talentów, ale także radość, zapał i energię, którymi jako przyszli księża chcą się dzielić. Na różnorodność niespodzianek, jakie zapewnili organizatorzy „Cecylianki”, wpłynęła obecność diakonii muzyczno-tanecznej grekokatolickiej Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym „Marana tha” z Brześcia (Białoruś), która zaprezentowała muzykę i tańce hebrajskie. Tydzień Muzyki Chrześcijańskiej zakończył koncert zespołu „Gospel Rain”, poprzedzony występem młodego zespołu „Gospel on” z Łęcznej.
„Dla nas jest to bogate doświadczenie młodości, radości Kościoła, który się przejawia zarówno w artystach i muzykach, jak i publiczności. Myślę, że jest to bardzo potrzebne dla nas doświadczenie duchowe - podkreśla dk. Krzysztof Flis. A dla publiczności, która z dnia na dzień coraz licznej gromadziła się w seminarium, była to także okazja do nowego spojrzenia na Kościół. „«Cecylianka» burzy schematy i mity o seminarium duchownym - mówił Robert, który na koncert zespołów kleryckich został przyprowadzony przez koleżankę. - Zobaczyłem, że w seminarium mieszkają normalni ludzie, którzy żyją i funkcjonują jak reszta społeczeństwa; mają swoje pasje i marzenia, a przy okazji kształcą się do służby w Kościele jako przyszli kapłani”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dekrety rozdane

2024-05-28 11:50

[ TEMATY ]

bp Tadeusz Lityński

Zielona Góra

dekrety

zmiany personalne

translokaty

ks. Rafał Witkowski

Bp Tadeusz Lityński 28 maja oznajmił decyzje personalne dotyczące posługi duszpasterskiej kapłanów diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Wybrani proboszczowie, wikariusze i rezydenci otrzymali od Biskupa Diecezjalnego Tadeusza Lityńskiego dekrety kierujące do posługi w nowych parafiach. Już po raz drugi wręczenie dekretów odbyło się w auli konferencyjnej w parafii pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

W Warszawie obradowała Krajowa Rada Duszpasterstwa Powołań

2024-05-29 20:08

[ TEMATY ]

episkopat Polski

episkopat.pl

Utworzenie kursu teologii powołań na Wydziale Teologicznym UKSW, tematyka zbliżających sie kongregacji powołań oraz Spotkanie Młodych Lednica 2000 - znalazły się wśród głównych tematów spotkania Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, która 29 maja br. obradowała w Warszawie pod przewodnictwem delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Powołań bp. Andrzeja Przybylskiego.

Podczas spotkania podjęto aktualne tematy duszpasterstwa powołań. Jednym z nich było utworzenie kursu teologii powołań na Wydziale Teologicznym UKSW. W najbliższym czasie odbędzie się rekrutacja oraz przedstawienie tematyki wykładowej. W ramach zajęć będą miały miejsce wykłady oraz zajęcia warsztatowe.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję