Reklama

Śladami Wielkich Polaków

Niedziela przemyska 19/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Stara Wieś

Dobrze, że są wśród nas tacy ludzie, którzy doskonale pojmują pojęcie patriotyzmu i pragną młodemu człowiekowi przekazać wartości narodowe. Śmiało można powiedzieć, że zaliczają się do nich organizatorzy już X Edycji Olimpiady Wiedzy o Wielkich Polakach: Wydział Nauki Katolickiej Kurii Metropolitalnej w Przemyślu oraz Michalicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Miejscu Piastowym. To dzięki nim tak wielu młodych Polaków mogło zapatrzeć się i zaczerpnąć dla siebie przepiękne bogactwo duchowe od tego, który w tym roku przyświecał im konkursowym zmaganiom.
Mowa o bł. Edmundzie Bojanowskim, świeckim apostole polskiego ludu. To oddany patriota, pasjonat dziejów ojczystych, nie tylko jako dziejów całego narodu, ale dziejów poszczególnych, wybitnych jednostek. Zachwycał się życiem i czynami Kościuszki, Kołłątaja czy Krasickiego. Zamierzał nawet wydać żywoty sławnych ludzi w Polsce. Był człowiekiem wrażliwym na ludzką niedolę. Bez ograniczeń pełnił dzieła miłosierdzia. Pomimo słabego zdrowia, starał się maksymalnie wykorzystać swe talenty i dary duchowe, by służyć ochronie wartości religijnych, narodowych i ludzkich. Potrafił odczytać potrzeby człowieka i dlatego wielkodusznie poświęcił swoje życie dzieciom, chorym i ubogim. Podejmował różne inicjatywy, tworząc między innymi czytelnie wiejskie i ochronki. Zapalił do posługi miłości wśród potrzebujących młode dziewczęta, i jako człowiek świecki założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny.
To właśnie siostry, na czele z matką generalną Beatą Chwistek, 7 kwietnia br. przygarnęły pod dach swego domu generalnego w Starej Wsi 31 uczestników Finału Jubileuszowej Olimpiady i ich katechetów oraz zaproszonych gości. Wśród nich byli: abp Józef Michalik, ks. Kazimierz Radzik - przełożony generalny Księży Michalitów, przedstawiciele władz oświatowych i samorządowych województwa podkarpackiego, mediów, świata kultury, jak również przedstawiciele innych zgromadzeń zakonnych, dyrektorzy szkół, nauczyciele oraz fundatorzy nagród. Niezwykłą solidarność ze swymi rówieśnikami okazała miejscowa grupa młodzieży, która swą obecnością wspierała olimpijczyków.
Dyrektor Wydziału Nauki Katolickiej Kurii Metropolitalnej w Przemyślu i przewodniczący jury, ks. Tadeusz Kocór swym serdecznym powitaniem uczestników rozpoczął część pisemną finału. Wielcy Polacy to przede wszystkim ludzie pełni miłości Bożej, dlatego nie mogło zabraknąć i tym razem wspólnego spotkania przy Stole Pańskim. Uroczystej Eucharystii przewodniczył metropolita przemyski abp Józef Michalik, który w homilii powiedział, że „wielcy ludzie czerpią siłę z wiary” i jako przykład ukazał osobę i dzieła bł. Edmunda Bojanowskiego, bohatera tegorocznej olimpiady.
Bezpośrednio po Mszy św. rozpoczęła się część ustna, do której przeszło dziesięciu finalistów z najlepszymi wynikami z pisemnej części. Jury w składzie: ks. Tadeusz Kocór, s. Małgorzata Syska ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Starowiejskich i ks. Dariusz Kielar ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, sprawiedliwie oceniało ich zasób wiedzy o naszym wspaniałym rodaku. Najlepszymi okazały się: Diana Kurnik ze Strachociny i Dominika Pękalska z Nienadowej, które idąc ramię w ramię, dzielnie wywalczyły pierwsze miejsca, zdobywając tę samą ilość punktów. Czwórka finalistów olimpiady cieszyć się mogła wygraną pielgrzymką do Włoch. Główną nagrodę sponsorował i osobiście przekazał Dianie abp Józef Michalik. Pozostałe miejsca nagradzane były rowerami, audioodtwarzaczami, albumami, drobnymi upominkami. Każdemu uczestnikowi został wręczony medal, okolicznościowy puchar, a także dyplom.
Ale to jeszcze nie wszystkie emocje, jakie w tym dniu towarzyszyły przybyłym finalistom i gościom w Starej Wsi. Każdy z obecnych na sali eliminacyjnej mógł swoim głosem zdecydować, kogo prezentować będzie XI Olimpiada Wiedzy o Wielkich Polakach. Z trzech podanych propozycji: s. Sancja Szymkowiak, bp Zygmunt Szczęsny Feliński i kard. Stefan Wyszyński, niemalże jednogłośnie wybrany został Prymas Tysiąclecia.
Warto poczuć odpowiedzialność i podjąć wszelki trud, by młodemu człowiekowi przekazać niezgłębione piękno i bogactwo ojczystego narodu. Wielu młodych ludzi ubogaconych duchowo po takich wydarzeniach, takiej wewnętrznej mobilizacji, z ogromną radością powraca do swoich domów, z bagażem nabytych doświadczeń i wiedzy o tych, o których warto mówić, z którymi warto się zaprzyjaźnić, których warto naśladować… A do nich należy choćby bł. Edmund Bojanowski czy Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński.
Możemy być dumni, że nasza ojczysta ziemia ma tak wspaniałych, młodych ludzi, którzy nie lękają się stawianych im wymagań, ale z zatroskaniem je podejmują i tak precyzyjnie starają się kroczyć śladami Wielkich Polaków…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Znaki z nieba

Niedziela Ogólnopolska 23/2023, str. 10-11

[ TEMATY ]

cud Eucharystyczny

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Relikwia wydarzenia eucharystycznego w kościele św. Jacka w Legnicy, które miało swój początek 25 grudnia 2013 r.

Relikwia wydarzenia eucharystycznego w kościele św. Jacka w Legnicy, które miało swój początek 25 grudnia 2013 r.

W marcu media obiega sensacyjna wiadomość: w Thomaston w amerykańskim stanie Connecticut doszło do rozmnożenia komunikantów. Czy to kolejny Boży znak dla nas? Domniemany cud bada obecnie watykańska Dykasteria Nauki Wiary.

Odnosząc się do tego niezwykłego wydarzenia, abp Leonard Blair, metropolita archidiecezji Hartford, na terenie której znajduje się parafia w Thomaston, zwrócił uwagę, że cuda, które mogą się dziać dziś tak samo jak za ziemskiego posługiwania Jezusa, są „Bożymi znakami, które wzywają nas do pogłębienia swojej wiary”.

CZYTAJ DALEJ

Koncert uwielbienia w Zielonej Górze

2024-05-30 20:58

[ TEMATY ]

koncert

Boże Ciało

Zielona Góra

Zielonogórskie Uwielbienie

ks. Rafał Witkowski

W uroczystość Bożego Ciała wiele osób chwaliło Pana na koncercie Zielonogórskiego Uwielbienia, który odbył się przy kościele Ducha Świętego w Zielonej Górze.

Wieczorny koncert przy kościele Ducha Świętego był dobrym zwieńczeniem uroczystości Ciała i Krwi Pańskiej. Licznie zgormadzonym zielonogórzanom nie przeszkodził nawet deszcz. Na scenie wystąpił zespół Shema i przyjaciele oraz 35 chórzystów. Każdy miał okazję włączyć się w śpiew, a nawet tańcem wyrazić wdzięczność.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję