W uroczystościach oprócz licznych wiernych i władz Krzepic wzięli udział m.in. księża rodacy: ks. prał. Franciszek Dylus, ks. prał. Józef Słomian i ks. kan. Wacław Chmielarski oraz proboszczowie ks. prał. Kazimierz Troczyński z Kłobucka, ks. Piotr Smugorzewski z Kolonii Lisowice i wszyscy kapłani dekanalni. W okolicznościowej homilii abp Stanisław Nowak wskazał na znaczenie trzech sakramentów: chrztu, bierzmowania i Eucharystii, jakimi dla włączenia w mistyczne ciało Kościoła, umocnienia w wierze i drodze do Królestwa Niebieskiego obdarza nas Pan Bóg.
Droga do powstania kaplicy adoracyjnej nie była łatwa. Krzepicki kościół pw. św. Jakuba Apostoła jest bowiem wysokiej klasy obiektem zabytkowym, zbudowanym z fundacji Kazimierza Wielkiego w 1357 r. I choć w ciągu wieków świątynia i przylegający do niej budynek klasztorny uległy pewnym modernizacjom i modyfikacjom, starania o budowę kaplicy adoracyjnej trwały wiele miesięcy. W pewnej chwili wydawało się nawet, że otrzymanie stosownego pozwolenia w ogóle nie będzie możliwe. Proboszcz parafii, ks. prał. Marian Gąsiorowski nie ustawał jednak w staraniach. Pomoc przyszła z Warszawy. Dr hab. Andrzej Grzybkowski z Uniwersytetu Warszawskiego, przedstawiciel Generalnego Konserwatora Zabytków, po dwukrotnej wizytacji i przeprowadzeniu ekspertyz w kościele św. Jakuba wydał zgodę na adaptację dla potrzeb kaplicy adoracyjnej krypty obywateli krzepickich, wybudowanej (wraz z kaplicą św. Józefa) po 1660 r. jako wotum za uratowanie życia po potopie szwedzkim i po wielkiej zarazie z 1652 r. Rozpoczęły się trudne i żmudne prace adaptacyjne ogromnie zdewastowanej krypty, nad którymi czuwali: inż. Ewa Woszczyna, inż. Bolesław Paliszkiewicz, inż. Urszula Jeziorska oraz ks. Bogdan Blajer, diecezjalny konserwator zabytków, który wykonał projekt wyposażenia prezbiterium kaplicy. W pracach uczestniczyły firmy z Krzepic: „Prosspol”, „Kamieniarstwo” Mieczysława Nicponia, „Klurembud” Paweł Kluba, „Montspoż” oraz Romuald Cieśla, dzięki którym m.in. powstało piękne wyposażenie kaplicy (ławki, krata, witraż oraz drzwi wejściowe). Niezwykle życzliwy przedsięwzięciu był burmistrz miasta i gminy Krystian Kotynia.
Nie do przecenienia w całym przedsięwzięciu jest też rola metropolity częstochowskiego abp. Stanisława Nowaka, który był inicjatorem powstania kaplicy, jest ona bowiem uwieńczeniem jego pragnień. Wielokrotnie ubolewając, iż między Kłobuckiem a Wieluniem nie ma miejsca, w którym można byłoby w ciągu dnia spotkać się z Chrystusem Eucharystycznym, zaznaczał, że Krzepice są godne kaplicy adoracyjnej. Nie bez znaczenia zapewne był fakt, iż właśnie w kościele krzepickim od Roku Eucharystii i z inspiracji Jana Pawła II podejmowana była w każdą środę oraz przed niedzielną wieczorną Mszą św. adoracja Najświętszego Sakramentu. Nic dziwnego zatem, iż uroczystość poświęcenia kaplicy oraz rozpoczęcia wieczystej adoracji była dla Metropolity Częstochowskiego wielką radością. W związku z tym wydarzeniem abp Stanisław Nowak wystosował do wiernych parafii krzepickiej pełen troski i serdeczności specjalny list duszpasterski.
„Umiłowani wierni Krzepic i ziemi krzepickiej, (…) Wzywam Was wielkim sercem do nieustającej adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Doceńcie tę wielką łaskę. Przybywajcie tu w wolnych chwilach na spotkanie z Bogiem. Wiara w rzeczywistą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina pozwala nam obcować z tajemnicą Boga: «Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój, boć tu już nie ma chleba, to Bóg, to Jezus mój» (pieśń eucharystyczna).
(…) Są bardzo odczuwalne i dobroczynne skutki takich cichych adoracji w kaplicy eucharystycznej, owego sam na sam z Jezusem. Wtedy wiara nasza objawia się nie tylko w religijnych nastrojach i przeżyciach, ale przenika nasze myślenie i działanie. Jezus w Eucharystii prze nas ku drugim, każe naprawdę kochać bliźniego jak siebie samego. Bóg jest obecny w naszych zmaganiach się ze sobą o zachowanie z Nim przyjaźni, w różnego rodzaju trudnościach życiowych, nawet w cierpieniach. Z ufnością wtedy patrzymy w przyszłość, potrafimy znosić proces starzenia się, odchodzenia, samotności.
Wiara wyrażająca się w gorącej modlitwie w pobliżu Boga żywego prowadzi nas do wytrwałości. Zaś wytrwanie w wierze jest konieczne. «Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony» (Mk 13, 13). (…)
Umiłowani wierni Krzepic i okolicy,
Obok rozlewisk i bagien Liswarty stanął starożytny gród - Krzepice. Jego umocnienia mogły nawet dać mu tę nazwę. I tak słowa zawierające w swej treści: moc, trwanie, odporność, weszły w kształt kulturowy Waszego miasta i Waszej ziemi. Oczywiście jest moc i jest moc. Można się utwierdzać w złem, w grzechach, wadach indywidualnych i społecznych i wtedy dochodzi do mocy czynienia zła. Jak bardzo ludzie cierpią z powodu nieopanowania różnego rodzaju przywar i grzechów. Dzisiejsza nieraz bezduszna cywilizacja i podkultura prowadzą człowieka do zguby. Trzeba się temu przeciwstawiać mocą wiary, która pogłębia się w wyjątkowy sposób na adoracjach eucharystycznych. (…)
Umiłowani Bracia i Siostry,
Bardzo Wam dziękuję, żeście pod przewodem proboszcza, ks. prał. Mariana Gąsiorowskiego, przygotowali tak piękną świątynię, a ostatnio eucharystyczną kaplicę, aby była miejscem Waszych niepojętych w swej ważności spotkań z Bogiem żywym, obecnym prawdziwie w Eucharystii. Przychodźcie tu często na adorację. Zorganizujcie sobie tak czas, żeby każda rodzina choć raz w tygodniu miała, oprócz Mszy św. niedzielnej, także spotkanie z Jezusem w tej pięknej kaplicy. Wejdźcie w szeregi Bractwa Eucharystycznego i zapisujcie się do księgi adoratorów. Przychodźcie często w wolnych chwilach. Zapewniam Was, młodzi i starsi, inne stanie się Wasze życie. Z Jezusem życie jest piękniejsze i radośniejsze. Czas spędzony przed Najświętszym Sakramentem jest nie na wagę złota, ale na wagę wieczności… Adorujmy na zawsze Przenajświętszy Sakrament!
Matkę Bożą Krzepicką i Dankowską upraszam, by otoczyła macierzyńską troską Krzepice i całą ziemię krzepicką. Wszystkim też z serca błogosławię”.

Kaplica wieczystej adoracji w Krzepicach jest 20. kaplicą tego typu w archidiecezji częstochowskiej. Kościoły wieczystej adoracji Najświętszej Eucharystii w archidiecezji częstochowskiej:

Biała k. Częstochowy - kościół św. Stanisława BM, od 8 grudnia 2005 r.
Blachownia - kościół św. Michała Archanioła, od 4 września 2005 r.
Częstochowa - Bazylika Archikatedralna, od 1998 r.
Częstochowa - Jasna Góra, od 1998 r.
Częstochowa - kościół - sanktuarium św. Antoniego z Padwy, od 1 października 1997 r.
Częstochowa - kościół św. Jakuba Apostoła, od 9 kwietnia 2000 r.
Częstochowa - kościół św. Jana Kantego, od 30 listopada 2003 r.
Częstochowa - kościół - sanktuarium św. Józefa, od 21 listopada 2001 r.
Częstochowa - kościół św. Wojciecha BM, od 18 października 1987 r.
Częstochowa - kościół św. Zygmunta, od 3 marca 1973 r.
Gorzkowice - kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, od 4 czerwca 2005 r.
Kłobuck - kościół św. Marcina, od 11 listopada 1997 r.
Krzepice - kościół św. Jakuba Apostoła, od 9 czerwca 2006 r.
Myszków - kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, od 3 września 1997 r.
Radomsko - kolegiata św. Lamberta, od 9 września 1977 r.
Radomsko - kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, od 5 maja 2005 r.
Wieluń - kościół św. Mikołaja BW (Siostry Bernardynki), od 16 grudnia 1985 r.
Zawiercie - kolegiata Świętych Apostołów Piotra i Pawła, od 24 maja 1987 r.
Zawiercie - kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, od 23 czerwca 2005 r.
Żarki-Miasto - kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, od 6 czerwca 2002 r.