Umiłowani w Panu Archidiecezjanie,

Upływa już drugi rok mojej pasterskiej posługi Ludowi Bożemu Dolnego Śląska, czyli naszego wspólnego pielgrzymowania drogami zbawienia. Coraz dokładniej poznaję osiągnięcia, potrzeby i zagrożenia, a więc teraźniejszość naszej archidiecezji. Staram się też coraz wnikliwiej patrzeć w jej przeszłość, aby lepiej poznać uwarunkowania dnia dzisiejszego.
Wśród niedawnych wydarzeń, które miały doniosłe znaczenie w kształtowaniu naszego życia religijnego należy wymienić: 46. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny, który odbył się w naszym mieście w 1997 r. oraz podwójny Jubileusz: Roku 2000 - wspólny całemu Kościołowi, i Jubileusz 1000-lecia biskupstwa wrocławskiego. Napotykam na dokumenty i liczne ślady wielkiej pracy organizacyjnej i duszpasterskiej podjętej pod kierunkiem mojego Poprzednika na stolicy wrocławskiej w celu przeprowadzenia i właściwego przeżycia tych wielkich wydarzeń.
W ramach jubileuszowych przeżyć we wspomnieniach księży ciągle pozostaje Jubileuszowa Pielgrzymka na Jasną Górę z „Zaślubinami” mieszkańców Dolnego Śląska z Panią Jasnogórską, wypowiedzianymi przez Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza, jako dopełnienie ślubów króla Jana Kazimierza, który oddał Maryi Pannie naszą Ojczyznę (Dolny Śląsk był wtedy oderwany od całości Państwa) oraz jako zawierzenie Pani Jasnogórskiej naszej archidiecezji na nowe tysiąclecie.

Siostry i Bracia w jednej wierze i w jednej nadziei!

„Przeżywanie Wielkiego Jubileuszu Odkupienia w 2000 r. nie mogło pominąć Tej, przez którą mamy Odkupiciela, nie byłoby pełne bez uważnego wsłuchania się i rozważenia na nowo słów Pana Jezusa wypowiedzianych na krzyżu - Oto Matka twoja” (Ojciec Święty Jan Paweł II - do biskupów na jubileuszowym zgromadzeniu). Patrząc w głąb historii naszej Ojczyzny stwierdzamy, że Opatrzność Boża postawiła na dziejowej drodze Polaków Matkę Bożą - jako Gwiazdę Przewodnią. Świadczą o tym pierwsze świątynie budowane ku Jej czci, świadczy o tym pierwszy zabytek piśmiennictwa polskiego - Bogurodzica Dziewica - pieśń, która stała się hymnem narodowym naszych przodków.
Obraz Jasnogórski od wieków okazuje się „Znakiem” łaskawości Boga dla naszych Rodaków. Dlatego pielgrzymowali na Jasną Górę nasi królowie, hetmani, wieszczowie narodowi i prosty lud. W naszych czasach ludźmi wielkiego zawierzenia Maryi okazali się Prymasi - August Hlond, który prorokował: „Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję” i Stefan Wyszyński, który już 8 września 1946 r. jako biskup lubelski powiedział na Jasnej Górze: „Bóg przez Maryję tylekroć zawstydzał nieprzyjaciół naszych”. Człowiekiem całkowitego zawierzania Maryi okazał się Ojciec Święty Jan Paweł II ze swoją dewizą życiową „Totus Tuus”. Biskupom polskim, przybyłym do Rzymu „ad Limina Apostolorum” w styczniu 1993 r., powiedział znamienne słowa: „Maryja jest Królową, jest Królową polskich spraw, polskich trudów, polskich cierpień i zwycięstw”. Doświadczenia przeszłości potwierdzają prawdę tego stwierdzenia i uczą nas, w kim szukać oparcia, kto jest największym sprzymierzeńcem Kościoła i naszego narodu. To Maryja jednoczy Polaków w jedną rodzinę w Ojczyźnie i tych, którzy są poza jej granicami. Wskrzeszała siłę moralną w chwilach niedoli. Ojciec Święty był głęboko przekonany, że zawierzenie Maryi może ocalić świat przed zagrożeniem zła. Ponawiał akty zawierzenia, ogłosił Rok Różańca św. przed Rokiem Eucharystii wierząc, że Maryja najlepiej podprowadzi nas „do odkrycia na nowo tego Daru, który jest źródłem światła i mocy do naszego codziennego życia”.

Umiłowani w Chrystusie Panu!

(...) Mija piąty rok nowego tysiąclecia. Świat tych pierwszych lat trzeciego tysiąclecia wygląda jakby zagubił prawdę w wielu dziedzinach życia, jakby zatracił punkt odniesienia dla odróżnienia dobra od zła, co więcej, coraz powszechniej akceptuje swoistą kulturę śmierci. W takiej atmosferze zaciera się poczucie sensu i piękna życia. Wielu naszych bliźnich przeżywa w milczeniu i samotności dramat niechęci do życia. Widać też coraz wyraźniej niepokojące zjawiska, jak: plagę przestępczości, alkoholizm, narkomanię, a w skali międzynarodowej - terroryzm, konflikty etniczne i straszliwe wojny.
W takim dziejowym kontekście, w epoce urzekającej wolnością, rozwojem materialnym i zarazem pełnej sprzeczności, minie 8 września piąta rocznica Jubileuszowej Pielgrzymki na Jasną Górę. W obliczu wyzwań, jakie kryje przyszłość, odczuwam głęboką potrzebę ponowienia zawierzenia Macierzyńskiej i Królewskiej opiece Maryi przyszłość naszej Archidiecezji i naszej małej Ojczyzny. Dwudziesta piąta rocznica powstania „Solidarności” skłania do wyrażenia dziękczynienia Bogu za odzyskaną wolność i godność, a zbliżające się wybory - do gorącej modlitwy o ludzi sumienia mających sprawować rządy w Ojczyźnie.
Ufam, moi Drodzy, że przeżywacie te sprawy tak samo jak ja, dlatego przyjmijcie życzliwie i z ochotą moją prośbę do odbycia wspólnej Pielgrzymki do naszej Matki i Królowej. Zwracam się do wszystkich Diecezjan: do księży i rodziców, do nauczycieli i uczniów, do wszystkich grup i wspólnot modlitewno-formacyjnych i do sprawujących władzę państwową i samorządową w naszym mieście i województwie, do licznego udziału w Diecezjalnej Pielgrzymce na Jasną Górę w dniach 16 i 17 września br.
Do zobaczenia u tronu Jasnogórskiej Pani.