Uczestnicy koncertu wysłuchali pieśni: Dziad i baba; Piosnka żołnierza; Dalibógże, powiem mamie; Niech się panie stroją w pasy; Moje bogactwa; Krakowiaczek; Nawrócona; Znasz-li ten kraj; Gdzieś uleciał, mój aniele; O Zosi sierocie; Kozak; Prząśniczka; Dwie zorze.

Pieśni Stanisława Moniuszki wykonali: Emilia Bernacka – fortepian, Klaudia Czyszczoń – sopran, Maria Róża Brzukała – sopran, Monika Biederman – Pers – mezzosopran, Karol Bonawentura Mieliński – tenor, Adrian Domarecki – tenor, Rafał Kuźma – baryton, Antoni Rot – w roli Stanisława Moniuszki, Katarzyna Suska-Zagórska – mezzosopran, opieka artystyczna.

Podczas koncertu jego uczestnicy usłyszeli również fragmenty listów Stanisława Moniuszki odczytane przez Antoniego Rota, aktora Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Pomysłodawcą i reżyserem wydarzenia była Beata Młynarczyk.

W rozmowie z „Niedzielą” Beata Młynarczyk podkreśliła, że „Stanisław Moniuszko chciał, żeby jego pieśni trafiły pod strzechy. Chciał, żeby były wykonywane w polskich domach, tak żeby dostarczały radość, by ludzie się przy nich wspólnie bawili. I stąd pomysł na zorganizowanie wypełnionego muzyką Moniuszki polskiego salonu”.

Natomiast ks. Adam Glajcar, proboszcz parafii luterańskiej w Częstochowie zaznaczył, że tytuł koncertu „Śpiewnik domowy” nawiązuje do tradycji ewangelickiej. - Te dwa słowa: „śpiewnik” i „domowy” nawiązują do pobożności ewangelickiej. Ponadto pieśni i muzyka Stanisława Moniuszki są widoczne w tradycji i liturgii naszego Kościoła. W naszym śpiewniku pod numerem 614 znajduje się pieśń „Ojcze z niebios” z opery „Halka”. I to jest coś szczególnego – powiedział „Niedzieli” ks. Glajcar.

Duchowny luterański podkreślił, że „ Stanisław Moniuszko poprzez swoją muzykę dbał o krzewienie ducha narodowego i chrześcijańskiego” i dodał za św. Augustynem: „Wiara objawia się także poprzez muzykę. Dobra muzyka jest przedsionkiem Królestwa Bożego”.

W 1842 roku pierwszy zeszyt Śpiewnika domowego był gotowy do wydania. Otwierała go Świtezianka do słów Mickiewicza, zamykał Dziad i baba według ballady Józefa Ignacego Kraszewskiego.

Stanisław Moniuszko ur. 5 maja 1819 r. w Ubielu, zm. 4 czerwca 1872 w Warszawie. Polski, kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ponad 268 pieśni, a także wielu oper, operetek, baletów i muzyki kościelnej. Do jego najsłynniejszych dzieł należą opery: „Halka”, „Straszny dwór” i „Paria”.

Ten wybitny twórca wykonał specjalny koncert na Jasnej Górze 8 września 1864 r. Wystąpił wówczas z zespołem Warszawskiego Instytutu Muzycznego.