Budząca się do życia przyroda i czas nowenny przypadający zwykle na miesiąc maj, kiedy czcimy Matkę Najświętszą, napełnia serce głęboką ufnością i nadzieją. Współczesny człowiek w swoim wielkim poszukiwaniu wartości i sensu potrzebuje światła i mocy Ducha Świętego. Warto przyjąć za swoje słowa Maryi z Kany Galilejskiej: „Uczyńcie wszystko, cokolwiek wam Syn powie” (por. J 2, 5). Pan Jezus oddał nas wszystkich w opiekę swej i naszej Matki. Wstąpił do nieba, ale pozostał z nami w Eucharystii. Pozostał, by karmić nas swoim Ciałem. W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi będziemy w sposób szczególny czcić Jezusa w Eucharystii. Maryja, Niewiasta Eucharystii, jak nazwał Ją Ojciec Święty, prowadzi nas nieustannie do swego Syna. Uroczystość Bożego Ciała, przeżywana w Roku Eucharystii, pobudza nas do jeszcze większej miłości i czci wobec Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Pisał poeta:

Naucz się dziwić w kościele,
Że Hostia Najświętsza taka mała,
Że w dłonie by ją schowała
Najniższa dziewczynka w bieli,
A rzesza przed nią upada,
Rozpłacze się, spowiada…

Boże Ciało wprowadził w Rzymie papież Urban IV w rok po cudzie (1264 r.), jakiego świadkiem był kapłan odprawiający Msze św. w Bolsenie. Kapłan ten wątpił, czy kruchy opłatek może być Ciałem Pańskim. W momencie przełamania Hostii widział, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału leżące na ołtarzu. Zarówno dla kapłana, jak i dla uczestniczących w Mszy św. było to niezwykłe wydarzenie. Do dziś korporał ten znajduje się w katedrze w Orvieto, wybudowanej specjalnie dla tej relikwii. W 1334 r. papież Jan XXII polecił uroczystość tę obchodzić w całym Kościele. W Polsce w 1320 r. obchodzono po raz pierwszy Boże Ciało w Krakowie, kiedy diecezją zarządzał bp Nanker. Procesja była okazją do oddania należnego hołdu Jezusowi w Najświętszym Sakramencie, ale także stała się okazją do prezentowania różnych stanów. Niesiono proporce z orłami na szkarłacie, w procesji szła szlachta i mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi w odświętnych sukmanach białych lub granatowych, w butach z cholewkami i pawimi piórami u czapek.
W okresie rozbiorów procesjom Bożego Ciała towarzyszyły akcenty patriotyczne. Była to wyjątkowa okazja do zademonstrowania zaborcom żywej wiary i pokazania kim są Polacy. Jest zwyczaj, że w czwartek w oktawie Bożego Ciała święci się wianki z kwiatów polnych i ziół. Każdy rodzaj ziół czy kwiatów ma inne przeznaczenie: jedne mają chronić od burzy, inne wkłada się pod nowo wybudowany dom, jeszcze inne dodaje się do ziarna siewnego. Niektóre wkłada się zmarłemu do trumny. W gospodarstwach wiejskich używano także tych ziół do leczenia bydła. Warto młodemu pokoleniu przekazywać nasze piękne polskie zwyczaje - uczestnictwa w procesji, święcenia wianków czy prowadzenia w bieli najmłodszych dzieci do sypania kwiatów.