W uroczystej sesji wzięli udział przedstawiciele duchowieństwa: ks. prał. Ludwik Olszewski - dziekan bielski oraz wicedziekan ks. Tadeusz Kryński. Na sesję przybyli również: Marian Łuczaj - wiceprzewodniczący Sejmiku Województwa Podlaskiego, Mirosław Gołębiowski - zastępca burmistrza miasta Bielsk Podlaski, Eugenia Ostaszewicz - wójt gminy Bielsk Podlaski, Stanisław Derehajło - wójt gminy Boćki, Michał Iwańczuk - wójt gminy Orla, Andrzej Anusiewicz - wójt gminy Rudka. W odpowiedzi na zaproszenie na uroczystość przybyli również reprezentanci służb mundurowych: Eugeniusz Siegień - komendant Komendy Powiatowej Policji, Jan Bartoszuk - komendant Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej, a także Bożena Grotowicz - dyrektor SP ZOZ w Bielsku Podlaskim, członkowie Zarządu Powiatu, radni powiatowi, naczelnicy wydziałów Starostwa Powiatowego i dyrektorzy powiatowych jednostek organizacyjnych. Obecne były poczty sztandarowe i delegacje zaproszonych szkół z terenu powiatu, noszących imię Jana Pawła II, tj. gimnazjum w Boćkach oraz Zespołu Szkół w Wyszkach. Przy udekorowanym obrazie Jana Pawła II wartę zaciągnęli bielscy harcerze.
Sesję rozpoczęto uroczystym odegraniem hymnu polskiego i watykańskiego, po czym przewodniczący Rady Powiatu Władysław Jagiełło przywitał zgromadzonych gości.
Jako pierwszy głos zabrał starosta bielski Sławomir Jerzy Snarski. Wspominał Ojca Świętego jako człowieka, którego uczynki i dokonania nie mogą być mierzone ludzką miarą. Jan Paweł II potrafił złamać wszelkie bariery, aby uświadomić nam, ludziom wierzącym, ale jakże często upadającym pod ciężarem grzechu, że najwyższą wartością jest ewangeliczna prawda, a jej zasadniczym centrum istota ludzka. „Ojciec Święty wszędzie, gdzie się pojawiał, niósł ciepło, radość i nadzieję. Słuchały go miliony ludzi, nie tylko ci, którzy sami do niego przychodzili, ale także ci, do których drzwi On musiał kołatać. (...) Na Jego wezwanie wygasały konflikty i spory, człowiek zaś odzyskiwał swoją wartość”.
Spośród gości głos zabrał dziekan bielski - ks. dr Ludwik Olszewski, który podkreślił, że choć świat utracił Jana Pawła II to ciągle żywa jest jego nauka, uznawane wartości, „bo są to wartości ponadczasowe, ewangeliczne, Jezusowe. Papież na nowo nam odkrył i ukazał te wielkie wartości”. Pod adresem władz samorządowych, braci prawosławnych i innych wyznań Ksiądz Dziekan skierował podziękowania za liczny udział we Mszach św. żałobnych, za udekorowane miasto, płonące znicze. Było to pięknym symbolem naszej duchowej więzi z Papieżem Polakiem. Swoje wystąpienie zakończył apelem, „by to, co nam przekazał, do czego nas wzywał Ojciec Święty, zakorzeniło się w nas, trwało jak najdłużej i owocowało”.
Uroczystość uświetniła prezentacja poetycka przygotowana przez uczniów Zespołu Szkół nr 3 im. Wł. St. Reymonta pod kierunkiem katechetki Elżbiety Mateuszuk. Młodzież pięknie recytowała poezję Karola Wojtyły, która jest szczególną formą słowa Bożego, kierowanego do ludzi.
Uczestnicy spotkania w skupieniu wysłuchali fragmentu Pieśni o Bogu ukrytym, ukazującej prawdę o Jezusie Synu Boga, Eucharystii i zbawieniu, które przyszło przez Krzyż. Kolejny wiersz, pochodzący z Tryptyku rzymskiego, pt. Strumień skłonił zebranych do zadumy nad tajemnicą przemijania natury, świata i człowieka. Poza tym uczniowie zaprezentowali fragment Wigilii Wielkanocnej 1966, zatytułowany Opowieść o Drzewie Zranionym.
Podczas sesji radni przyjęli projekt rezolucji upamiętniającej Papieża Polaka, którą Przewodniczący Rady przekazał na ręce dziekana - ks. Ludwika Olszewskiego. Pod koniec uroczystości w symbolicznym geście hołdu i pamięci o zmarłym Papieżu w imieniu zebranych Starosta, Przewodniczący Rady Powiatu oraz przedstawiciel Starostwa Powiatowego, przy akompaniamencie Barki, ulubionego utworu Papieża, postawili pod portretem Ojca Świętego palący się znicz.
Część uroczystej XXX sesji Rady Powiatu zakończył Przewodniczący Rady Powiatu słowami: „Papież mówił - «Kochajcie się». I na Podlasiu sąsiedzi żyją ze sobą w zgodzie. Niestety, elity tworzą podziały. Symbolem podziałów był pęknięty krzyż w czasie wizyty Jana Pawła II w Drohiczynie. Powinniśmy szukać lepiszcza, by go skleić, może nawet klamry założyć”.