Jedną z najbardziej wyrazistych uroczystości, jaką przeżywa wspólnota Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, jest dzień Wigilii seminaryjnej - dzień braterskiej wspólnoty powołanych do służby Bogu i ludziom. Tradycyjnie Wigilia seminaryjna rozpoczyna się Eucharystią, której w tym roku przewodniczył arcybiskup Marian Gołębiewski wraz z wykładowcami Papieskiego Wydziału Teologicznego i moderatorami MWSD.
Metropolita Wrocławski w swojej homilii, opierając się na Słowie Bożym, wydobył główne prawdy radosnego oczekiwania na Mesjasza - Emmanuela, czyli Boga z nami, jak mówi proroctwo Izajasza (Iz 7,14). Przypomniał dogmat wiary ogłoszony na Soborze Watykańskim I, iż każdy człowiek może na drodze rozumu z rzeczy stworzonych, czyli naturalnych, odkryć istnienie Boga. Nasza przynależność do Boga, nasza wiara może w dzisiejszym świecie być zniekształcona i wypaczona przez źle rozumianą przez człowieka prawdę i wolność. W pewnym sensie człowiek przeżywa kryzys, ale mimo to Bóg nie odwraca się od niego, daje swojego Syna, aby był z każdym z nas, w każdej rodzinie ludzkiej. Stąd płynie wielka radość i nadzieja, a nade wszystko wdzięczność. Wigilia seminaryjna, to nie tylko dzień łamania się opłatkiem, spożywania podczas wieczerzy różnych potraw, ale przede wszystkim jedno wielkie dziękczynienie za dar powołania, za ludzi, którzy otaczają nas na co dzień i prośba, abyśmy umieli świadectwem swojego życia uobecniać Emmanuela pośród nas.
Po Eucharystii zaczął się drugi etap naszego wspólnego świętowania. W auli seminaryjnej bracia II roku przygotowali inscenizację teatralną, aby podkreślić wyjątkowość tego dnia. Podczas formacji seminaryjnej, w trakcie roku akademickiego, każdy rocznik odpowiada za poszczególne momenty naszego wspólnego bycia razem. Jest już tradycją naszego Domu Ziarna, że to właśnie alumni II roku są odpowiedzialni za stronę organizacyjną Wigilii i przeżywanie świąt Narodzenia Pańskiego w seminarium. Począwszy od dekorowania choinek, budowania szopek bożonarodzeniowych w kaplicach, skończywszy na przygotowaniu wieczerzy wigilijnej, co chyba jest najbardziej pasjonujące.
Trzecim, zamykającym elementem jest wieczerza wigilijna, podczas której, przy pięknym śpiewie kolęd seminaryjnego chóru, prowadzonego przez ks. Stanisława Nowaka, dzielimy się opłatkiem, składając sobie życzenia. Dzień prawdy o sobie, o naszej wspólnocie pozostawia niezapomniany ślad w każdym sercu. Zwłaszcza dla diakonów, którzy po raz ostatni uczestniczyli w Wigilii, gdyż już 21 maja przyjmą święcenia kapłańskie. Warto również podkreślić, iż była to pierwsza wigilia przeżywana z nowym metropolitom wrocławskim abp. Marianem Gołębiewskim, który wśród licznie składanych życzeń ukazał, jak bardzo Bogu zależy na człowieku. Św. Jan w prologu swojej Ewangelii pisze, że Słowo Ciałem się stało i zamieszkało pośród nas. Jednak świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli, lecz wszystkim tym, którzy je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. Tradycyjnie nie zabrakło pośród nas księży biskupów: Edwarda Janiaka i Ignacego Deca, który po raz pierwszy uczestniczył w wigilii seminaryjnej jako biskup.
Bóg się rodzi, moc truchleje - nie lękajmy się naszej przynależności do Boga; bądźmy ludźmi prawdziwej wiary, żyjmy nadzieją, bo Bóg jest z nami!
Na zakończenie, zanim Metropolita wrocławski udzielił pasterskiego błogosławieństwa alumnom, którzy wyjeżdżali do swoich rodzinnych domów, tradycyjnie bp Ignacy Dec wyśpiewał wraz z całą wspólnotą MWSD kolędę.