Tak duże nagromadzenie klasztorów różnych zakonów można porównać jedynie z dekanatem staromiejskim. Ale nawet tam nie ma aż tylu domów prowincjalnych. W dekanacie mokotowskim mieszkają prowincjałowie:
jezuitów, karmelitów bosych, sercanów oraz przełożone prowincjalne: zmartwychwstanek, franciszkanek misjonarek i urszulanek.
Przy dwóch z wymienionych domów prowincjalnych są ogólnodostępne kaplice:
1. Kaplica Karmelitów Bosych przy ul. Racławickiej 31 (silnie rozwinięty kult Matki Bożej Szkaplerznej, w każdą sobotę o godz. 8.00 rano odprawia się tam Mszę św. z kazaniem maryjnym oraz nabożeństwem,
istnieje także możliwość przyjęcia szkaplerza).
2. Kaplica Franciszkanek Misjonarek przy ul. Racławickiej 14.
Wielu wiernych dekanatu bardzo chwali sobie możliwość wyboru różnych kaplic i świątyń, gdzie pracują kapłani nie tylko diecezjalni, ale i zakonni. Wiele starszych osób np. z terenu parafii św. Michała
ma także po prostu bliżej do kaplicy Karmelitów czy Franciszkanek. W dodatku zimą jest tam cieplej niż w ogromnym kościele parafialnym, którego dobre ogrzanie jest trudne i kosztowne.
Parafie dekanatu
Reklama
Dekanat mokotowski ma 6 parafii:
1. św. Michała Archanioła przy ul. Puławskiej (parafia dziekańska) - erygowana w 1917 r.
2. św. Szczepana przy ul. Narbutta (parafia prowadzona przez jezuitów) - erygowana w 1949 r.
3. św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej (parafia wicedziekańska, prowadzona przez jezuitów) - erygowana w 1952 r.
4. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła przy ul. Domaniewskiej - erygowana w 1981 r.
5. Matki Bożej Anielskiej przy ul. Modzelewskiego (parafia prowadzona przez franciszkanów) - erygowana w 1983 r.
6. Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela przy ul. Olimpijskiej (parafia prowadzona przez salwatorianów) - erygowana w 1990 r.
Największa w dekanacie jest parafia dziekańska św. Michała. Liczy ponad 23 tysiące mieszkańców. Niewiele mniej - parafia św. Andrzeja Boboli. Najmniejsza jest salwatoriańska parafia Najświętszej
Maryi Panny Matki Zbawiciela.
Wszystkie parafie mają swoje kościoły zbudowane po wojnie. W przypadku parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela, św. Szczepana i Matki Bożej Anielskiej kościoły zostały zbudowane niedawno.
Wcześniej duszpasterstwo odbywało się w tymczasowych kaplicach. Wybudowanie kościołów to były wielkie wydarzenia dla tych parafii, a powstanie nowych świątyń wyraźnie zintegrowało parafian. Z tym, że
o ile kościoły Franciszkanów i Jezuitów są dość duże, to stosunkowo mały, chociaż niewątpliwie piękny architektonicznie kościółek Salwatorianów z trudem wystarcza na potrzeby wiernych. A przecież na Wyględowie
ciągle powstają nowe bloki. Największymi świątyniami dysponują parafie św. Michała, św. Andrzeja Boboli i Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. W tych parafiach jest także spore zaplecze lokalowe,
które wykorzystywane jest w pracy z grupami parafialnymi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Duchowieństwo i wierni
Reklama
Dziekanem dekanatu mokotowskiego jest od 1992 r. ks. prał. Józef Hass, od 1986 r. proboszcz parafii św. Michała Archanioła. Jest to jednocześnie proboszcz najdłużej pracujący w dekanacie. Natomiast
proboszczem o najkrótszym stażu jest ks. Jan Zieliński, od 2003 r. proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. Wicedziekanem dekanatu jest o. Janusz Warzocha SJ, proboszcz parafii
św. Andrzeja Boboli. Najwięcej wikariuszy pracuje w parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. W parafiach zakonnych liczba nominalnych wikariuszy nie ma większego znaczenia, ponieważ w duszpasterstwo
angażują się prawie wszyscy ojcowie mieszkający w domu zakonnym. Np. w parafii wicedziekańskiej św. Andrzeja Boboli jest tylko jeden wikariusz, co na tak dużą parafię byłoby kroplą w morzu, gdyby nie
to, że w duszpasterstwie na stałe pomaga kilkudziesięciu jezuitów z pobliskiego kolegium. Podobnie, chociaż na dużo mniejszą skalę, jest w pozostałych parafiach zakonnych dekanatu.
- Nasz dekanat, podobnie jak i inne z centrum Warszawy, starzeje się. Jedynie w parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła jest trochę więcej młodych ludzi. Pilnym zadaniem duszpasterskim
jest więc kwestia pomocy ludziom starszym, i to nie tylko finansowej. Chodzi o zapewnienie tym ludziom wsparcia duchowego, otoczenie ich życzliwością. W mojej parafii stara się to robić grupa dla starszych
pań „Droga wzwyż” - mówi ks. Hass.
Duszpasterstwo
Najwięcej Mszy św. odprawia się w parafii św. Andrzeja Boboli. W ciągu roku szkolnego w każdą niedzielę i święto odprawia się tam aż 13 Mszy św., w tym osobno dla dzieci przed I Komunią św., po I Komunii
św., dla młodzieży, studentów oraz w języku francuskim. Najlepszą frekwencją cieszą się Msze św. o godz. 10.00, 11.30, 13.00, 17.00 i 19.30. Sporo ludzi przychodzi także na Mszę św. o godz. 21.00. Od
maja do końca sierpnia Msza św. o 21.00 odprawiana jest również w parafii św. Michała.
Parafia św. Andrzeja Boboli to prawdziwy ocean różnych grup i wspólnot parafialnych. Działa ich tam ponad 30. Najważniejsze z nich to: duszpasterstwo akademickie, duszpasterstwo młodzieży szkół średnich,
zespół charytatywny, apteka darów, duszpasterstwo osób w związkach niesakramentalnych, Apostolstwo Modlitwy, „Rozważania biblijne” prof. Anny Świderkówny. Aktywnie prowadzone jest duszpasterstwo
w szpitalu MSWiA przy ul. Wołoskiej.
W pobliskim Kolegium Jezuitów działa Sekcja Bobolanum Papieskiego Wydziału Teologicznego. Można tam studiować w trybie dziennym i zaocznym. Wszystkim zainteresowanym uczelnia w każdym semestrze proponuje
natomiast ciekawe wykłady w ramach Otwartego Studium Akademickiego oraz Podyplomowego Studium Duchowości.
Z tej parafii całkiem blisko jest do św. Szczepana przy ul. Narbutta. To też parafia prowadzona przez jezuitów. W dodatku mieści się tu kuria prowincjalna tego zakonu. Parafia ta niedawno zbudowała
swój kościół. Jest on niewysoki i „wciśnięty” w podwórko pomiędzy ulicami Narbutta, Łomnicką i Melsztyńską, przez co z daleka trudno go zauważyć. Najważniejsze jednak, że jest, bo przez lata
wierni gromadzili się w ciasnej kaplicy na parterze kurii prowincjalnej. Obecnie trwa wyposażanie wnętrza kościoła. W parafii tej na uwagę zasługuje prężna działalność duszpasterstwa akademickiego oraz
Odnowy w Duchu Świętym.
Odnowa w Duchu Świętym także prężnie działa w parafii dziekańskiej św. Michała. Funkcjonują tuż aż trzy grupy Odnowy: licealistów, studentów i dorosłych. Regularnie organizowane są tzw. „Kursy
Filipa”, czyli rekolekcje ewangelizacyjne, na które może przyjechać każdy po wcześniejszym zgłoszeniu. W parafii św. Michała na uwagę zasługuje również wspomniana już tutaj grupa o nazwie „Droga
wzwyż”.
Z kolei u franciszkanów na Wierzbnie jest duży kult świętych franciszkańskich. W każdy poniedziałek odprawiana jest o godz. 18.30 Msza św., podczas której wierni modlą się za wstawiennictwem św. Franciszka
z Asyżu o powołania kapłańskie i zakonne. Po Eucharystii można ucałować relikwie św. Franciszka. Natomiast w każdy wtorek o 18.30 jest Msza św. w intencjach zanoszonych do Boga za wstawiennictwem św.
Antoniego z Padwy. Na Wierzbnie bardzo prężnie działają: Franciszkański Zakon Świeckich, Caritas oraz Rycerze św. Franciszka. Funkcjonuje także Franciszkańskie Centrum Misyjne, które kształci misjonarzy
wyjeżdżających na Wschód. Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła na Domaniewskiej znana jest przede wszystkim z licznych wspólnot neokatechumenalnych.
Ks. dziekan Józef Hass urodził się 25 marca 1942 r. w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1967 r. z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Był wikariuszem w Karczewie oraz w parafii św. Michała na Puławskiej. Pracował jako referent Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, kierownik Sekcji Pielgrzymkowej przy Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Turystycznego oraz sekretarz tejże Komisji. Jest kierownikiem referatu ds. Pielgrzymek Kurii Metropolitalnej Warszawskiej i duszpasterzem pielgrzymów. Od 1986 r. jest proboszczem parafii św. Michała przy ul. Puławskiej, a od 1992 r. pełni obowiązki dziekana mokotowskiego.