Jaka jest moja droga życia? Co mam robić dalej? Małżeństwo? Rodzina? A może zakon? Takie pytania zadaje sobie każdy człowiek, gdy musi podjąć ważne, życiowe decyzje. Decyzje, które ukształtują życie i na pewno wpłyną na to, czy będziemy szczęśliwi czy też nie.
Warto zaprosić na czas takiego rozeznawania Pana Boga – On ma dla każdego z nas osobny, niepowtarzalny scenariusz na przeżycie swojego życia. Dlatego proponujemy Wam, mniej lub bardziej młode dziewczęta, przeżycie rekolekcji przy sercu Bożej Matki, aby wpatrując się w Jej oczy, wsłuchując się w Boże Słowo i w to, co podpowiada serce, otrzymać odpowiedź i żyć pełnią życia! Być może już podjęłaś decyzję, ale nadal pytasz się: Czy to moja droga, czy dobrze rozeznałam?
Zapraszamy więc na rekolekcje do Częstochowy, do szarych urszulanek, gdzie w czasie wspólnej modlitwy będziemy rozeznawać powołanie. Pozwól sobie na ten czas, aby w atmosferze modlitwy, w naszej zakonnej wspólnocie, poznać i zrozumieć, czego chce od Ciebie Pan Bóg. Będzie i czas na Eucharystię, modlitwę brewiarzową, konferencje, pochylenie się nad Bożym Słowem, adorację, modlitwę indywidualną; ale też na pobycie razem i na rozmowy – o życiu, powołaniu, urszulańskim charyzmacie, jak i o tym, o czym macie potrzebę porozmawiania, zapytania, podzielenia się.
Przyjedź, nie żałuj czasu, aby dobrze rozeznać – chodzi przecież o Twoje życie i o to, abyś była szczęśliwa. Co Ci szkodzi? Przemyśl następny swój krok i pozwól, aby Twoje życie było piękne i radosne. Odważni nie żyją wiecznie, ale ostrożni nie żyją wcale. Czy chcesz żyć, tak ze wszystkich sił?
Zapraszamy…
Reklama
Siostry Urszulanki Serca Jezusa Konającego /urszulanki szare/
Gdzie? Częstochowa, ul. Pułaskiego 23
Kiedy? I termin – 26 – 29 stycznia 2017 r.
II termin – 16 – 19 lutego 2017 r.
Dla kogo? Zapraszamy dziewczęta i kobiety w wieku 16 – 30 lat.
Koszt: ofiara dowolna
Kontakt: s. Dorota Łapacz, tel. 782 453 178, mail: mysza1476@tlen.pl
Już ponad 5 tys. osób zadeklarowało swój udział w rekolekcjach nowej ewangelizacji, jakie w dniach 8-11 maja w Warszawie poprowadzi o. James Manjackal. Jak zapowiadają organizatorzy, będą to jedyne rekolekcje, jakie ten duchowny z Indii poprowadzi w 2014 r. w Polsce. Po ponad rocznej przerwie, spowodowanej ciężką chorobą, o. Manjackal powraca do głoszenia rekolekcji.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Paryski epizod z niedopowiedzianym uściskiem dłoni – ten, w którym Emmanuel Macron ostentacyjnie nie przywitał Donalda Tuska, a rządowa telewizja w likwidacji zrzuciła to na „kilkuminutowe spóźnienie” – był sceną symboliczną.
Nie chodzi o protokół. Chodzi o treść spotkania i komunikat, który z niego popłynął: tzw. „koalicja chętnych” ogłosiła, że „wkład, który mamy dzisiaj, jest wystarczający, aby móc powiedzieć Amerykanom, iż jesteśmy gotowi wziąć na siebie zobowiązania”. Minęły cztery tygodnie i ten sam Donald Tusk, od lat pierwszy w unijnym szeregu do szturchania Stanów Zjednoczonych, zaczął użalać się, że „USA przerzucają odpowiedzialność na Europę”. Gdybym chciał być złośliwy, powiedziałbym, że może przez tamtą „obsuwę” nie usłyszał, co uzgodniono. Nie będę. Przypomnę tylko jego własne deklaracje z początku roku o Europie „stającej na własnych nogach”. W polityce pamięć jest obowiązkiem – zwłaszcza gdy rachunki za wielkie słowa przychodzą szybciej, niż kończy się konferencja prasowa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
