Bp Jezierski do pielgrzymów: jestem z was dumny i jestem wzruszony waszym trudem
Ponad 600 pątników, w tym 33 księży, 3 diakonów, 5 sióstr zakonnych i kilkunastu kleryków uczestniczyło w tegorocznej XXIV Elbląskiej Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górą. W VII Pielgrzymce Rowerowej wzięło udział 70 rowerzystów, spośród których większość to ludzie młodzi. Pielgrzymkę pieszą i rowerową powitał na wałach jasnogórskich w dniu 11 sierpnia biskup elbląski Jacek Jezierski. Słowa pozdrowienia do zgromadzonych w kaplicy Cudownego Obrazu wędrowców skierował jasnogórski podprzeor o. Jan Poteralski.
- Jestem z Was dumy i jestem wzruszony Waszym trudem i ofiarnością – wyznał na początku homilii bp Jezierski. Przypomniał, że pielgrzymi przybywają na Jasną Górę tuż po Ojcu Świętym Franciszku, który stał przed wizerunkiem Maryi, wpatrywał się w niego i modlił się całym sobą. – Jesteśmy przed ikoną jasnogórską w 1050. roku od Chrztu Polski, od chrztu księcia Mieszka i jego dworu oraz otoczenia – podkreślił kaznodzieja.
Nawiązując do historii cudownego obrazu oraz dziejów kultu maryjnego w naszej Ojczyźnie, bp Jezierski zauważył, że nieustannie toczy się walka o duszę polskiego narodu i duszę Europy. - Można przecież zejść z drogi, którą szli nasi przodkowie i poprzednicy. Można wybrać inną drogę. Były takie próby – przypominał hierarcha, wskazując że można zmienić życiowych przewodników, odchodząc od Jezusa i wybierając współczesnych ideologów i filozofów ponowoczesnych, którzy uważają, że chrześcijaństwo już się przeżyło i wyczerpało. - Jednak drogi bez Chrystusa i poza Nim, prowadzą do nikąd – przestrzegł bp Jezierski. Nie da się bowiem lepiej ułożyć spraw miłości, małżeństwa, rodziny oraz zasad współżycia społeczności ludzkiej bez inspiracji Ewangelii, bez braterstwa i miłości.
- Dziękuję wam za dni wypełnione modlitwą, w tym modlitwą wstawienniczą, a więc za innych, w sprawach wam powierzonych – zwrócił się na zakończenie do pielgrzymów bp Jezierski. – Byliście nie tylko wspólnotą wędrujących, ale też wspólnotą wytrwałej modlitwy –zauważył. - Proszę was o pamięć o modlitwie także tu przed obrazem Maryi. Matka Jezusa, której wizerunek otaczamy tu wielką czcią, nie jest cieniem przeszłości. Ona żyje Bogiem i dziś towarzyszy pielgrzymującemu ludowi Bożemu, którym jesteśmy. Maryja jest obecna w życiu każdej i każdego z nas – podkreślił bp elbląski.
Elbląska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę powstała w 1993 r. i od tego czasu nieprzerwanie co roku na przełomie lipca i sierpnia podąża do Częstochowy. Pielgrzymi mają do pokonania długą, bo ponad 500-km trasę. Wędrują podzieleni na grupy nawiązujące do historycznych krain, miast i nazw plemion pruskich: Pogezania, Pomezania, Zantyr. Od 7 lat, w ostatnim dniu pielgrzymowania dołącza do pieszych wędrowców grupa rowerowa, która trasę z Elbląga na Jasną Górę pokonuje w dniach 5-11 sierpnia.
Jeżdżąc do bezdomnych, budujemy z nimi relacje. W jakiś sposób ich też
edukujemy – mówi dr Michał Wasiak, wolontariusz „ambulansu z serca”
Wyruszyli 2 lata temu w gąszcz ulic trzymilionowego miasta. Lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni. Podjęli się tego zadania zupełnie prywatnie. Nie mieli znikąd wsparcia. Na pomoc innym wyłożyli własne pieniądze. Najpierw było ich kilkoro, dziś jest ponad dwadzieścioro. Oto ekipa „Ambulansu z serca”.
Tych, którym pomagają, można zobaczyć każdego dnia na ulicach naszych miast. Brudnych. Czasem żebrzących. Niekiedy po alkoholu. Z całym dobytkiem w torbie lub plecaku. z rozgoryczeniem na zabiedzonych twarzach. Mieszkają najczęściej w pustostanach, w domkach czy altankach ogródków działkowych. Zdarza się, że na klatkach schodowych czy pod mostami. Są na ogół pierwszymi ofiarami przewlekłych chorób, tzw. nagłych przypadków, jesiennych przymrozków. Zagubieni, zapomniani przez rodziny, często grzebani z napisem „NN” na tablicy memoratywnej. Ze względu na brak ubezpieczenia do przychodni czy szpitali przyjmowani są w ostateczności, gdy stan ich zdrowia zagraża życiu.
Choć chrześcijanie stanowią w Turcji ułamek procenta społeczeństwa, ich obecność tworzy wyjątkowo bogaty krajobraz kościelny. Podczas wizyty Papieża Leona XIV różnorodność tych tradycji wybrzmiewa szczególnie mocno. W sobotę rano Leon XIV spotkał się z przywódcami Kościołów i wspólnot chrześcijańskich w Turcji. Jak pisze Vatican News, Papież otrzymał też wyjątkowy prezent.
Spotkanie modlitewne nastąpiło w Syryjskim Kościele Ortodoksyjnym Świętego Efrema. Następnie przewodniczący Kościołów i wspólnot chrześcijańskich spotkali się na rozmowie przy okrągłym stole. Po zakończonym spotkaniu Leon XIV otrzymał pastorał od metropolity Filüksinusa Yusufa Çetina z Kościoła syryjsko-prawosławnego - organizatora spotkania. To szczególny znak, bowiem metropolita otrzymał ten pastorał 40 lat temu podczas swojej konsekracji biskupiej.
Podczas dnia skupienia organistów archidiecezji wrocławskiej
W ramach II Archidiecezjalnych Dni Muzyki Kościelnej odbył się dzień skupienia organistów. Pierwsza jego część miała miejsce w kościele św. Marcina, gdzie muzycy kościelni uczestniczyli w Eucharystii sprawowanej przez ks. Igora Urbana.
W homilii duszpasterz organistów postawił pytanie: Kim jest organista? Kim jest muzyk kościelny?– Odpowiedzi mogą być bardzo różne. Najpierw taka prozaiczna, że jest to taki muzyk, który – mówiąc językiem technicznym – potrafi obsłużyć ten dość skomplikowany instrument. Ten, kto potrafi grać na organach – mówił ks. Urban.Zauważył, że jednak spoglądając na kościół widzimy, że organista to człowiek, który troszczy się o akompaniament liturgiczny, pomaga innym modlić się śpiewem.– Jest to człowiek, który przedstawia ludziom kulturę, obrazując piękno harmoniczne, oraz piękno dorobku w literaturze organowej; ten, który pragnie zaszczepić do poznania idei piękna. Uczy wiernych nowych pieśni, prowadzi w parafii chór albo scholę. Ciągle doskonali swoje umiejętności, aby jeszcze lepiej, ochotniej oddawać chwałę Bogu. Ale też prowadzi szkolenie kantorów czy psałterzystów, pogłębia swoją wiedzę religijną – wyliczał ks. Urban, zauważając, że są to wszystko książkowe sformułowania. Przytoczył wypowiedź jednej organistki, która określa muzyka kościelnego jako człowieka dbającego o to, aby przybliżyć wiernych do Pana Boga i Maryi.– Czy kiedy gramy, śpiewamy, skupieni na tej posłudze w stu procentach, też o takim pierwiastku myślimy? Wiemy to, bo definicja pięknie mówi, że jest to oddanie chwały Bogu i uświęcenie wiernych. Ale ta organistka powiedziała to takimi prostymi słowami: „Kiedy gram, chcę przybliżyć innych do Pana Boga i do Maryi”. Co jeszcze dodała? „Moja posługa jest głoszeniem słowa, bo pieśni kościelne przekazują kerygmat wiary. Moja posługa pobudza sumienia”. I to, co wy robicie, ma pobudzić sumienie. Tego się nie bójcie – przekonywał ks. Urban. Zwrócił uwagę na jeszcze jedną kluczową posługę organistów, a mianowicie rozśpiewanie uczestników liturgii.– Przybliżacie innych do Boga i Maryi, pobudzacie ich sumienia, rozśpiewujecie. A mówi się, że tylko w piekle nie ma śpiewu. Wasza posługa jest bardzo ważna – podkreślał ks. Urban.Druga część spotkania odbyła się w Metropolitalnym Studium Organistowskim.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
