Bł. Maria Teresa Ledóchowska, starsza siostra św. Urszuli, urodziła się 29 kwietnia 1863 r. w Loosdorf w Austrii, dokąd jej rodzina wyemigrowała po powstaniu listopadowym. Od dziecka przejawiała zdolności artystyczne, szczególnie wcześnie ujawniła talent literacki. Mimo licznych kontaktów rodzinnych, towarzyskich, wyraźnych talentów i urody, nie skłaniała się ku życiu towarzyskiemu i rozrywce. Przebyte choroby – tyfus i ospa, odcisnęły piętno na jej psychice spowodowały refleksję nad kruchością i ulotnością życia. To właśnie przez bliskość śmierci Maria Teresa ofiarowała swe życie Bogu i w postanowieniu swym wytrwała, choć jeszcze wówczas z pewnością nie wiedziała, jaką drogą Bóg ją poprowadzi.

Ledóchowscy wrócili do Polski. Po śmierci ojca Maria Teresa trafiła jako dama dworu wielkich książąt toskańskich na zamek cesarski w Salzburgu. Tam po raz pierwszy zetknęła się z kwestią misji – dowiedziała się o problemie, lecz przede wszystkim dotarła do niej szczególna informacja. Jej talent literacki jest potrzebny dla ratowania życia niewolniczo wykorzystywanych, żyjących w oddaleniu od Słowa Bożego ludzi. W jej ręce trafiła broszura kard. Karola Marciala Lavigerie, arcybiskupa Algieru, który działał na rzecz Afryki, i w niej przeczytała słowa: „Komu Bóg dał talent pisarski, niechaj go użyje na korzyść tej sprawy, ponad którą nie ma świętszej”. Ten moment stanowił przełom w jej życiu. Zrezygnowała nie tylko z pisania błahych dworskich dramatów, ale i z dotychczasowego życia, by oddać się sprawie misji na rzecz Afryki.

Wydała dramat „Zaida Murzynka” wystawiony w teatrze salzburskim i w innych miastach, a od 1890 r. zaczęła wydawać „Echo z Afryki”. W 1894 r. założyła Sodalicję św. Piotra Klawera dla Misji Afrykańskich, przekształconą w Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera (patronem zgromadzenia jest hiszpański jezuita, misjonarz i apostoł niewolników z XVII wieku). 9 września 1896 r. złożyła śluby zakonne. Stopniowo wszystkie działania poświęciła całkowicie służbie misjom afrykańskim i sprawie walki z niewolnictwem Murzynów. Działalność bł. Marii Teresy polegała przede wszystkim na niesieniu pomocy misjom, intensywnej pracy publicystycznej i odczytowej oraz budzeniu powołań misyjnych w krajach europejskich. Zmarła 6 lipca 1922 r. w Rzymie.

Papież Paweł VI w roku jubileuszowym, w niedzielę misyjną 19 października 1975 r., wyniósł Marię Teresę Ledóchowską do chwały ołtarzy. Zdobyła zaszczytny przydomek Matki Afryki, choć w Afryce nigdy nie była. W Polsce jest patronką dzieł misyjnych.