Żył w czasach, gdy chrześcijański Wschód rozdzierały spory o święte obrazy, a bizantyjscy cesarze zakazywali kultu ikon i prześladowali tych, którzy wpatrując się w nie, kierowali oczy i myśli ku Prawdzie, którą jest sam Bóg. Święty Jan Damasceński, nie bacząc na zakazy wydane przez panów tego świata, całym swoim autorytetem stanął po stronie kultu obrazów.

Urodził się w Damaszku, w zamożnej i wpływowej rodzinie arabskich chrześcijan. Otrzymał gruntowne wykształcenie. Początkowo, podobnie jak jego ojciec, pełnił funkcję w państwowej administracji, lecz zrezygnował z dworskiej kariery, by poświęcić się modlitwie i nauce w klasztorze św. Saby niedaleko Jerozolimy. Tu patriarcha jerozolimski Jan V wyświęcił go na kapłana.