Ks. Paweł Gabara: Dlaczego Wspólnota Taizé na Europejskie Spotkanie Młodych wybrała Paryż?

Br. Maciej: Na to pytanie można odpowiedzieć, podając kilka powodów. Paryż jest wyjątkowy pod każdym względem, stąd spotkanie młodych odbędzie się w tym mieście już po raz szósty. W ostatnich latach gromadziliśmy się raczej w mniejszych miastach lub innych stolicach, takich jak Lublana czy Tallinn. Tym razem będzie to duża aglomeracja, w której po wybuchu pożaru w 2019 r., a następnie odremontowaniu ponownie otwarto katedrę Notre Dame. Jej otwarcie było dla Francuzów, ale też dla wielu Europejczyków wydarzeniem symbolicznym i bardzo wzruszającym. Ufamy, że matka Kościoła we Francji przyjmie nas z otwartymi ramionami i stanie się miejscem modlitwy, słuchania słowa Bożego oraz uwielbienia Boga.

Czas płynie szybko, a pokolenia uczestników spotkań się zmieniają. Ci, którzy przyjadą teraz do Francji, patrzą na świat, rówieśników i Boga inaczej niż poprzednie pokolenie. W jaki sposób Wspólnota Taizé próbuje odpowiadać na potrzeby młodych ludzi?

Nie wiem, czy naprawdę udaje nam się odpowiadać na ich potrzeby i czy to w ogóle jest naszym celem. Spotkania Taizé to przede wszystkim przestrzeń wspólnej modlitwy, rozmowy, słuchania siebie nawzajem i bycia razem, z dala od zgiełku świata, polityki i mediów. Uważam, że młodzi ludzie, niezależnie od pokolenia, noszą w sobie te same pytania.

A jakie?

Pytania o sens życia. O istnienie Boga. O to, dlaczego moje życie wygląda tak, a nie inaczej. Jak budować relacje z innymi... To są pytania uniwersalne i – wbrew pozorom – młodzi nie znajdą na nie odpowiedzi ani w internecie, ani u sztucznej inteligencji. Szukają ich w rozmowie, modlitwie, w byciu razem i często odnajdują je w głębi własnego serca. Kluczem do tych poszukiwań jest zaufanie, dlatego nasze spotkania nazywamy „Pielgrzymką Zaufania przez Ziemię”. Bo przecież żeby spotkać drugiego człowieka, trzeba mieć w sobie zaufanie. Proszę zauważyć: młodzi mieszkają u rodzin, których wcześniej nie znali. To wymaga zaufania z obu stron – i właśnie wtedy rodzą się przyjaźń, empatia, wzajemne zrozumienie. Podczas takiego spotkania człowiek przełamuje w sobie wiele barier. Jako wspólnota nie mamy żadnego magicznego sposobu działania. Staramy się po prostu żyć Ewangelią i pokazywać, że to ona jest naszą radością, źródłem miłości i pokoju. Dlatego zapraszamy młodych w czasie Bożego Narodzenia – to moment, gdy doświadczamy łaski przyjścia Jezusa i Jego orędzia pokoju. A ludzie bardzo tego pokoju potrzebują.

Młodzi są dziś bombardowani różnymi ideologiami. Czy nie ma Brat wrażenia, że czasem także chrześcijaństwo bywa przez nich traktowane jako jedna z nich, a nie jako doświadczenie żyjącego Boga?

To bardzo ciekawe pytanie. Myślę, że to, co najbardziej cenię w młodych ludziach i co często spotykam zarówno u Polaków, jak i u młodzieży z całej Europy, to ich poszukiwanie i chęć zadawania pytań. Najbardziej niebezpiecznym momentem dla człowieka, zwłaszcza młodego, jest przekonanie, że już wszystko wie, że w kwestii wiary, duchowości, relacji z Bogiem osiągnął jakieś stabilne status quo i nie potrzebuje już się nawracać, rozwijać ani pytać. Tymczasem młodzi z dzisiejszego pokolenia – bywa, że oznacza się ich różnymi etykietkami, jak pokolenie Z czy pokolenie Płatków Śniegu – wcale tacy nie są. Nie zgadzam się z opinią, że są delikatni czy zagubieni. Widzę raczej, że przyjeżdżają z autentycznymi pytaniami: kim jest Bóg? Czym jest chrześcijaństwo? Czy to religia jak inne, czy może coś więcej? Często zmagają się z obrazem Kościoła jako instytucji czy z jego moralnymi zasadami, ale w głębi serca noszą to najważniejsze pytanie: kim jest dla mnie Bóg i kim ja jestem dla Boga? I dopóki pytają, dopóki szukają, dopóki nie przestają rozmawiać – to znaczy, że są w drodze, że się rozwijają. Zawsze powtarzam: nie daję szybkich, łatwych odpowiedzi. Wolę utwierdzać młodych w przekonaniu, że pytanie bywa ważniejsze niż odpowiedź. Bo to właśnie pytanie otwiera, prowokuje do myślenia, do dalszego szukania – i przybliża do Jezusa. Zbyt prosta odpowiedź może tylko zatrzymać człowieka w miejscu.

Czy ekumeniczna Wspólnota Braci z Taizé jest wspólnotą ewangelizacyjną?

To bardzo ważne pytanie. Wielu księży i biskupów, którzy odwiedzają naszą wspólnotę, pyta: „co robicie z tymi ludźmi, którzy do was przyjeżdżają i po tygodniowych rekolekcjach wracają do swoich domów?”. Widzą tysiące młodych pełnych radości i modlitwy. Zawsze odpowiadamy, że prosimy ich, by wrócili do swoich wspólnot – prawosławni do prawosławnych, ewangelicy do ewangelickich, a katolicy do katolickich – i kontynuowali to, czego doświadczyli w Taizé, tam, gdzie mieszkają. Warto przypomnieć, że jesteśmy wspólnotą zakonną, monastyczną, która zaprasza młodych do chwilowego życia wraz z nami. Jan Paweł II w 1986 r. powiedział, że Taizé jest źródłem, do którego się przyjeżdża, by zaczerpnąć wody i potem wrócić z nią do swojego miejsca. W tych słowach jest wiele prawdy, ponieważ chcemy być właśnie takim miejscem, gdzie człowiek doświadcza obecności Boga. Wszystko to dokonuje się pod działaniem Ducha Świętego, który obdarza nas darami, byśmy mogli służyć innym w miejscach, w których żyjemy. W tym sensie można powiedzieć, że jesteśmy wspólnotą ewangelizującą, choć nie kategoryzujemy wspólnot chrześcijańskich, ponieważ dostrzegamy, że w każdej z nich działa Boży Duch. Nie śledzimy też losów młodych, którzy nas odwiedzają. Ufamy, że dobro dokonujące się w ich duszach stanie się źródłem łaski, którą będą się dzielić w innych miejscach.

Dlaczego, w ocenie Brata, ważne jest to, by chrześcijanie z Polski – oczywiście w większości katolicy – wzięli udział w spotkaniu w Paryżu?

Myślę, że młodzi Polacy mają wiele do zaoferowania swoim rówieśnikom z innych krajów. Charakteryzują nas naturalna pobożność i niezwykła ciekawość. Ale też możemy wiele nauczyć się od innych – np. otwartości, budowania relacji międzyludzkich i wspólnoty.

Czy podczas tegorocznego Europejskiego Spotkania Młodych odbędą się jakieś wydarzenia, które odróżnią je od wcześniejszych spotkań?

Nie znam jeszcze tematu tegorocznego spotkania – zostanie on ogłoszony w Liście z Taizé do młodych przygotowanym przez przeora. W ten sposób pielęgnujemy tradycję stworzoną przez br. Rogera, który zainicjował spotkania oraz był założycielem wspólnoty. Mogę jedynie powiedzieć, że naprawdę warto odwiedzić media społecznościowe Taizé Polska, aby dowiedzieć się więcej o spotkaniu i przyjechać do stolicy Francji, żeby spotkać swoich francuskich przyjaciół, którzy coraz liczniej wracają do wiary i praktyk religijnych. To są ludzie, którzy jeśli mówią, że wierzą, to czynią to na 100%. W jednym z paryskich kościołów w każdą niedzielę na Mszy św. gromadzi się nawet 2 tys. młodych osób. To bez wątpienia spotkanie z Kościołem młodym, otwartym, świeżym i rozkochanym w Jezusie. A właśnie takiego Kościoła wszyscy dziś poszukujemy.