Dokładnie 50 lat później, przy tym samym ołtarzu, wokół jubilata zgromadzili się rodzina, przyjaciele, kapłani, wierni świeccy oraz osoby życia konsekrowanego ze Wspólnoty Baranka. Mszy św. z okazji złotego jubileuszu święceń kapłańskich przewodniczył abp Wacław Depo, który, na prośbę księdza Mariana, w geście błogosławieństwa ponowił włożenie rąk na jego głowę, jak miało to miejsce w czasie święceń kapłańskich.

Mszę św. w intencji jubilata celebrowało kilkunastu kapłanów. Kolejne Eucharystie w ramach jubileuszu odbędą się na terenie archidiecezji częstochowskiej.

Świadek

– Jezusowa miłość przemienia ziemski czas i otwiera wieczność. Doświadczamy tej rzeczywistości wiary zwłaszcza w sakramencie chrztu świętego, kiedy zostaliśmy zanurzeni w życie Boga na czas i na wieczność, a także w sakramencie Eucharystii, która jest uobecnieniem tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W nim trwa na zawsze nasza indywidualna historia, zarówno daru życia, które w sposób widzialny objawiło się w darze życia jubilata. – To może i powinno napełniać nas radością, nadzieją i wdzięcznością, a stanie się tak, gdy na co dzień będziemy realizować zadane nam w Wieczerniku, a potwierdzone Golgotą, nowe przykazanie miłości – powiedział w homilii abp Wacław Depo, dodając, że na świadectwie miłości wzajemnej opiera się wiarygodność Kościoła.

– Nie sposób dzisiaj wypowiedzieć wdzięczności wobec wszystkich odcinków i zadań, gdzie Opatrzność Boża Cię postawiła – zwrócił się metropolita częstochowski do jubilata. – Świętując dziś 50-lecie Twojej drogi kapłańskiej, potwierdzamy prawdę zapisaną w liście Jana Pawła II, że Kościół, respektując miary czasu, idzie krok w krok z każdym człowiekiem, uświadamiając mu, jak każda z tych miar jest nasycona zbawczą obecnością Boga i zbawczym Jego działaniem, a nasze kapłańskie jubileusze stają się celebracją miłości miłosiernej Boga. Ileż to razy sam Pan Jezus stawał przy nas i wzmacniał nas, wyznając, że „wszystko mogę w tym, który mnie umacnia” – dodał.

Życie pełne pracy i modlitwy

Pochodzący z Będzina ks. Duda urodził się w 1951 r. Ukończył częstochowskie seminarium duchowne w Krakowie. Jako wikariusz pracował w parafiach św. Mikołaja w Rudnikach, św. Marcina w Żytniowie oraz św. Wojciecha w Częstochowie. W latach 1981-96 pracował w częstochowskiej Kurii Diecezjalnej, m.in. współorganizując papieskie wizyty w Polsce.

W mrocznych latach 80’ był zaangażowany w działalność antykomunistyczną jako duszpasterz strajkujących studentów Politechniki Częstochowskiej i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, a także współorganizator Duszpasterstwa Osób Pozbawionych Wolności i ich Rodzin. Za tę działalność został w 2015 r. odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Był także duszpasterzem akademickim i duszpasterzem nauczycieli. W latach 1996-2003 był proboszczem parafii archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie, a w latach 2000-01 jednocześnie organizatorem i proboszczem nowej parafii Narodzenia Pańskiego.

Jednocześnie rozwijała się jego kariera naukowa duchownego – licencjat w 1979 r., osiem lat później doktorat i habilitacja w 2006 r. Ksiądz Duda był wykładowcą w częstochowskim seminarium, a także w Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie oraz w Wyższym Instytucie Teologicznym w Częstochowie (przez 10 lat był także jego dyrektorem). Jest autorem prawie 50 książek i wielu artykułów, a także cenionym kaznodzieją i rekolekcjonistą.

Pamięć o proboszczu-biskupie

W czasie Mszy św. abp Depo poświęcił, ufundowaną przez jubilata i wmurowaną w kaplicy Matki Bożej będzińskiej świątyni, tablicę upamiętniającą ks. Antoniego Zimniaka, jej byłego proboszcza (w latach 1924-29), a później pierwszego biskupa pomocniczego diecezji częstochowskiej w latach 1936-43.

Kapłan ten znany był jako działacz społeczny zaangażowany w wychowanie młodzieży Zagłębia. Urodził się w 1878 r. w Niekłaniu Małym (obecne woj. świętokrzyskie). Ukończył seminarium duchowne w Kielcach, a następnie, zanim trafił do Będzina, pracował w Dąbrowie Górniczej, Włodowicach, Czeladzi, Stradowie i Sędziszowie.