Mszy św. pogrzebowej celebrowanej 22 marca w kościele parafialnym w Grodzisku przewodniczył bp Piotr Sawczuk. W homilii nawiązał do słów Ewangelii odczytanej podczas Liturgii Słowa: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28). Jak zauważył, Jezus pokrzepiał śp. ks. Prałata przez wszystkie dni jego długiego życia. Wziął jarzmo Chrystusa na swoje ramiona i wiernie je niósł do końca swoich ziemskich dni. Przypomniał życiową drogę zmarłego Kapłana. Podkreślił jego zasługi zarówno na polu duszpasterskim, jak i gospodarczym. Był budowniczym kościoła parafialnego w Grodzisku, kaplicy w Siemionach oraz plebanii. Niestrudzenie katechizował i duchowo towarzyszył wielu osobom.

W podobnym tonie wypowiadały się osoby, które zabrały głos na zakończenie Eucharystii. Kapłani, przedstawiciele władz samorządowych, rodzina, reprezentanci wspólnot parafialnych podkreślali bogatą osobowość śp. ks. Prałata. Był cenionym kaznodzieją i katechetą, organizatorem pielgrzymek, budowniczym Kościoła nie tylko w wymiarze materialnym, ale przede wszystkim wspólnotowym.

Po Eucharystii żałobny kondukt odprowadził zmarłego Kapłana na miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu parafialnym w Grodzisku.

Dzień wcześniej śp. ks. Prałata otaczano modlitwą w drohiczyńskiej katedrze. Po czuwaniu modlitewnym była celebrowana Msza św. żałobna pod przewodnictwem bp. Tadeusza Pikusa. Obecny był również bp Antoni Dydycz. Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. prał. Zbigniew Rostkowski – wikariusz generalny diecezji drohiczyńskiej. Odniósł się do starotestamentalnego proroka Koheleta, który wszystko nazywał marnością. Spostrzeżenie proroka jest niezwykle prawdziwe, ilekroć stajemy przy trumnie osoby zmarłej. Kaznodzieja przypomniał nauczanie bp. Tadeusza Pikusa, który stwierdził, że jest czas rodzenia, czasu umierania i jest czas zmartwychwstania. Prawdę tę przyniósł nam Chrystus, który jest zmartwychwstaniem i życiem. W tej perspektywie kaznodzieja ukazał życiorys zmarłego Kapłana. Przypomniał fakt, że jako jedyny kapłan diecezji drohiczyńskiej miał okazję spotkać św. Ojca Pio. Wspominał swoje osobiste spotkania ze śp. ks. Prałatem, szczególnie jego kazania i katechezy. Wyraził przekonanie, że idąc po ziemi był wpatrzony w niebo.

Również w kościele katedralnym nie zabrakło czasu na wspomnienia i wyrażenie wdzięczności za życie i kapłańską posługę śp. ks. Prałata.

Ks. prał. Henryk Nowak urodził się 4 października 1928 r. w Zarzeczu. W roku 1950 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wielkopolskim. Studia seminaryjne kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach. Święcenia kapłańskie otrzymał w Siedlcach 29 czerwca 1957 r. z rąk bp. Mariana Jankowskiego.

Kolejne miejsca pracy wypełniały wikariaty w parafiach: Rudka, Pobikry, Drohiczyn, Perlejewo, Hajnówka, Bielsk Podlaski. W latach 1962-64 podjął studia z zakresu teologii moralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał licencjat. Urząd proboszcza pełnił w parafiach: Kłopoty Stanisławy oraz Grodzisk k. Siemiatycz. W roku 2003 przeszedł na emeryturę.

Pełnił następujące urzędy i funkcje diecezjalne: dyrektor diecezjalny Unii Apostolskiej Kleru, członek Rady Kapłańskiej, członek Kolegium Konsultorów, diecezjalny referent ds. głuchoniemych i niewidomych, członek Komisji ds. duszpastersko-liturgicznych I Synodu Diecezji Drohiczyńskiej, spowiednik alumnów WSD w Drohiczynie.

Za swoją posługę i postawę kapłańską został mianowany kanonikiem honorowym Drohiczyńskiej Kapituły Katedralnej, a następnie kanonikiem gremialnym tejże Kapituły. W roku 1997 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. Został honorowym obywatelem Gminy Grodzisk. Otrzymał również Krzyż Papieski Diecezji Drohiczyńskiej.

Wdzięczni Panu Bogu za kapłańską posługę śp. ks. prał. Henryka Nowaka błagajmy dla Niego o dar wiecznej szczęśliwości.