Objawienie się Matki Bożej z Guadalupe uznawane jest za punkt zwrotny w ewangelizacji Ameryki Łacińskiej i najważniejszy moment w życiu św. Juana Diego.
Dzięki tym objawieniom nawróciła się ludność całego kontynentu, która zrażona do hiszpańskich najeźdźców i ich wiary wydawała się stracona dla chrześcijaństwa. Guadalupe to fenomen, który przyciąga wzrok całego świata. Nie bez powodu więc obecność Matki Bożej z Guadalupe już u samych początków pontyfikatu Jana Pawła II była wyraźna, a jak twierdzą znawcy tematu, znacząca i nawet nieodzowna. Między innymi na ten wątek zwracają uwagę Carl Anderson oraz ks. Eduardo Chávez, autorzy jedynej takiej książki o Matce Bożej z Meksyku, która niemal 500 lat temu objawiła się prostemu Indianinowi Juanowi Diego. Co znamienne, to właśnie papież Polak w 1990 r. beatyfikował Juana Diego, zaś kanonizował go papież Franciszek.
Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości to książka ujmująca swoją przenikliwością. Zresztą inaczej być nie może – autorzy są wybitnymi znawcami tematu. Ksiądz Chávez był postulatorem procesu kanonizacyjnego św. Juana Diego. Jest też uznawany za jednego z najbardziej rozpoznawalnych znawców objawień z Guadalupe. Podobnie Carl Anderson – za punkt swojej duchowości i temat pracy pisarskiej obrał Matkę Bożą z Guadalupe. Zawierzył Jej nie tylko swoje życie, ale też największą międzynarodową wspólnotę katolickich mężczyzn – Rycerzy Kolumba, którym przewodził w latach 2000-2021 jako trzynasty Najwyższy Rycerz Zakonu Rycerzy Kolumba.
Wokół objawień Matki Bożej z Guadalupe oraz duchowego obrazu, który Maryja pozostawiła na płaczszu Juana Diego, narosło wiele mitów i nieporozumień, z którymi rozprawiają się autorzy. Kto jednak szuka sensacji – zawiedzie się. Książka jest solidnym opracowaniem ukazującym kolejne etapy objawienia i jego konsekwencje. To duchowa uczta zanurzona w Maryjnym orędziu pozostawionym całej ludzkości.
Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości
Carl Anderson, Eduardo Chávez
Wydawnictwo: W drodze
Książka do nabycia w księgarni Niedziela
Mówiony język jest zmienny i ulotny. Najbardziej trafne powiedzenia wypadają z obiegu lub zmieniają znaczenie, gdy zmienia się sytuacja, która je stworzyła. W prywatnym leksykonie współczesnej polszczyzny „Z polskiego na nasze” Barbara Magierowa i Antoni Kroh starają się przypomnieć, niekiedy ocalić od zapomnienia te powstałe po wojnie. Zasłyszane, przeczytane, znalezione we wnioskach i podaniach. Niektóre jeszcze pamiętamy. Czym był „szał PGR” – wiadomo: to najtańsze wino. „Pani da szał PGR, mogą być dwa” – można było usłyszeć w Warszawie w 1962 r. „Rzucać towar” – też pamiętamy. Może nawet o „zupie cofce”, po której się odbija; o której mówiono w barze mlecznym w Warszawie też w 1962 r. Ale czym była „tradycyjna lampka wina”? Otóż „tradycyjną lampkę”, czyli pół litra czystej wódki, roznosiły kelnerki. W pewnej fabryce, gdy z okazji przyznania sztandaru zaproszono ok. 300 osób, wypito 100 litrów wódki, a wszystko zakończyło się bijatyką.
W wieku 98 lat zmarł w Buenos Aires kard. Luis Pascual Dri, argentyński kapucyn, spowiednik, którego za wzór stawiał papież Franciszek jako nauczyciela miłosierdzia Bożego w sakramencie pojednania. Słynne stały się jego słowa, w których „przepraszał” Jezusa za to, że zbyt wiele przebacza w konfesjonale, ale przecież to On sam dał mu ten „zły przykład”.
Ciało kard. Dri zostało wystawione w sanktuarium Matki Bożej Pompejańskiej w stolicy Argentyny - tam, gdzie od 2007 roku mieszkał i spowiadał. Pogrzeb purpurata odbędzie się jutro.
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
