Dwa bajkowe, acz bardzo różne rejony, często wybierane na wakacje przez Polaków, dokąd chce się wracać. Z różnych, rzecz jasna, powodów. Do Toskanii ciągną krajobrazy i jadło, ale przede wszystkim zabytki i dzieła sztuki. Już same nazwy miast wiele mówią: Florencja, jedno z najpiękniejszych miast świata, rywalizująca z nią do dziś Siena, Piza, Luka, San Gimignano... Nie ma chyba nikogo, kto nie chciałby tam wrócić, tyle jest do zobaczenia. Kraina opisana w reporterskim i gawędziarskim stylu przez Sławomira Kopra ciągnie jeszcze bardziej.
W Bieszczadach na ogół szuka się dzikiej przyrody. I choć tzw. cywilizacja dawno już tam wkroczyła i została, wciąż są trudno dostępne miejsca. Martin Martinger, przewodnik beskidzki z Krosna od lat mieszkający w Krakowie, wśród stu opisywanych przez siebie miejsc wskazuje te dzikie i mniej dzikie, ale zawsze rzadziej – z różnych powodów – odwiedzane przez turystów. Na przykład mało kto trafia nad Jeziorko Bobrowe w kotlinie między wioskami Huczwice i Sukowate, u podnóży Chryszczatej. Nazwa ta nie jest przypadkowa, ale obok gryzoni w okolicy tego powstałego w połowie lat 90. XX wieku jeziorka przy odrobinie szczęścia można wypatrzeć żubry i wilki. A więc pięknie jest.
Pomóż w rozwoju naszego portalu