Na duchowość św. Polikarpa ogromny wpływ wywarł św. Jan Apostoł. Wziął go na wychowanie, gdy Polikarp był jeszcze młodym chłopcem. Wzorem bezpośredniego ucznia Chrystusa Polikarp nasiąknął miłością do Jezusa, żarliwością wiary i gorliwością w jej głoszeniu. Dokładnie poznał doktrynę, której odważnie bronił. Był na tyle zdeterminowany i bezkompromisowy, że nawet przed obliczem papieża Aniceta jasno wyłożył swoje stanowisko w dyskusji na temat daty świętowania Wielkanocy. Choć nie doszło wówczas do porozumienia, św. Polikarp rozstał się z Anicetem w zgodzie i braterskiej miłości.
Święty Polikarp został biskupem Smyrny. Tertulian i św. Hieronim podają, że do tej godności wyznaczył go sam św. Jan Apostoł. Świadectwa z tamtego okresu, z listem św. Ignacego z Antiochii na czele, przedstawiają św. Polikarpa jako dobrego pasterza, mężnego obrońcę wiary i „atletę Chrystusa”. Na jego barkach spoczęło wierne przekazywanie depozytu wiary kolejnym pokoleniom chrześcijan mieszkających w Azji Mniejszej. Gminie w Smyrnie przewodził przez mniej więcej 60 lat.
Nieustępliwością w obronie wiary przewyższał wielu mu współczesnych, czego świadectwo dał swoim życiem. Poniósł śmierć męczeńską w czasie prześladowań za panowania Marka Aureliusza. Oprawców miał przyjąć we własnym domu i częstować jedzeniem. Poprosił tylko o czas na modlitwę przed śmiercią.
„Mężny atleta Chrystusa” – tak biskupa męczennika ze Smyrny nazwał św. Ireneusz.
Święty Polikarp, podobnie jak św. Klemens Rzymski i św. Ignacy z Antiochii, należy do grona Ojców Apostolskich, czyli świętych pisarzy kościelnych żyjących jeszcze w czasach apostolskich i przekazujących chrześcijaństwu lat późniejszych treści pochodzące od Apostołów. Strzegli oni młodą wspólnotę przed herezją i fałszywą nauką, jak również otaczali ją troską w czasie cesarskich prześladowań. Polikarpa spotkała za to śmierć męczeńska, którą poniósł na stadionie w Smyrnie. Świadectwo jego śmierci to najwcześniej zachowane akta chrześcijańskiego męczeństwa.
Aleksander Lesser, Wincenty Kadłubek/pl.wikipedia.org
Czy współczesny świat potrzebuje takich wzorców, jak postać bł. Wincentego Kadłubka? – pytamy o. Rafała Ścibiorowskiego, opata archiopactwa Cystersów w Jędrzejowie.
Agnieszka Dziarmaga: Rok 2023 jest wyjątkowy z racji przypadającej 8 marca 800. rocznicy śmierci bł. Wincentego Kadłubka. Ostatnią część swego życia spędził w mniszej celi w Jędrzejowie. Czy to tutaj, w archiopactwie Cystersów, skupią się najważniejsze uroczystości rocznicowe?
O. Rafał Ścibiorowski: Taki mamy zamiar. Mistrz Wincenty – wybitna postać epoki średniowiecza – gdy świadomie zrezygnował z biskupstwa i zaszczytów w Krakowie, sam wybrał sobie to miejsce: najstarsze opactwo cysterskie w Polsce. Wyjątkową rocznicę i Rok Kadłubkowy w diecezji kieleckiej ogłosił listem pasterskim biskup kielecki Jan Piotrowski. 8 marca, w sam rocznicowy dzień, będzie u nas sprawowana Msza św. o godz. 18. Nastąpi też otwarcie trumienki z relikwiami (może to uczynić tylko biskup). Zostaną one pobrane i przekazane do parafii, które o nie prosiły. Zakładam, że będzie to ok. dwudziestu-trzydziestu szczątków doczesnych – proszą o nie parafie nie tylko diecezji kieleckiej i nie tylko z Polski. W 2022 r. zwrócili się do nas o nie m.in. częstochowscy paulini; myślę, że ok. stu relikwii naszego patrona powędrowało już do różnych parafii. Trzeba też podkreślić, że w sytuacji przyjęcia relikwii przez parafie zobowiązują się one do zrealizowania określonego programu modlitewnego, który przewiduje Mszę św. raz w miesiącu ku czci błogosławionego, odmówienie litanii, ucałowanie relikwii oraz odczytanie próśb kierowanych do niego przez wiernych.
Fasada Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego od strony Piazza della Pilotta
Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie rozpoczęła się Międzynarodowa Konferencja Naukowa, zatytułowana: „Beatyfikacja męczenniczek II wojny światowej, siostry Krzysztofy Klomfass i XIV Towarzyszek. Perspektywa historyczna, prawna i teologiczna”. Organizatorem konferencji jest Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie, Wydział Historii Kościoła i Dziedzictwa Kulturowego oraz Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wydział Teologii.
- Pomysł na konferencję o Siostrach Katarzynkach w Rzymie zrodził się z potrzeby ukazania duchowego i eklezjalnego znaczenia ich męczeństwa w szerszym, międzynarodowym kontekście. Po beatyfikacji sióstr w Braniewie, która miała miejsce w tym roku, uznaliśmy, że warto zaprezentować ich świadectwo w miejscu, które jest sercem Kościoła, czyli w Rzymie - mówi ks. Lucjan Świto, z komitetu naukowo-organizacyjnego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
