Reklama

Historia

Dziękujmy Opatrzności

„Wbrew zamiarom naszych wrogów Ojczyzna zmartwychwstała, co według rachub ludzkich wydawało się prawie niemożliwym. Przypisujemy to dokonanie się aktu sprawiedliwości dziejowej wstawiennictwu naszych świętych Patronów”.

Niedziela Ogólnopolska 46/2022, str. 26-27

[ TEMATY ]

święto niepodległości

Marian Sztajner/Niedziela

Msza św. za ojczyznę w archikatedrze częstochowskiej w dniu 11 listopada 2018 r. Dzieci trzymają 100-metrową flagę, którą ofiarował prezydent Andrzej Duda

Msza św. za ojczyznę w archikatedrze częstochowskiej w dniu 11 listopada 2018 r. Dzieci trzymają 100-metrową flagę, którą ofiarował prezydent Andrzej Duda

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tak napisał Józef Piłsudski w liście do papieża Benedykta XV. Rzeczywiście, jesień 1918 r. przyniosła jednocześnie klęskę trzech państw zaborczych oraz poparcie państw zwycięskiej ententy dla postulatu wskrzeszenia Polski, a zatem przeżywana była przez wielu Polaków jako sekwencja niespodziewanych, wręcz cudownych wydarzeń. Ich skumulowanie w jednym czasie otwierało w sposób niemalże cudowny drzwi do wolności. Ludzie wierzący widzieli w tym działanie Bożej Opatrzności.

Kiedy trzeba było bronić świeżo wywalczonej niepodległości przed nawałą bolszewicką w 1920 r., a naród modlitwą szturmował niebo, Opatrzność odpowiedziała. Zwycięstwo przyszło przez Maryję, a sam Józef Piłsudski w rozmowie z kard. Aleksandrem Kakowskim miał powiedzieć: „Eminencjo, ja sam nie wiem, jak myśmy tę wojnę wygrali”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dlatego kiedy posłowie zasiadający w pierwszym parlamencie Polski niepodległej – Sejmie Ustawodawczym uchwalali konstytucję z 17 marca 1921 r., widzieli w fakcie restytucji państwa po latach niewoli dar od Boga. I mimo że mieli świadomość „męstwa i wytrwałości ofiarnej walki pokoleń, które najlepsze wysiłki swoje niepodległości bez przerwy poświęcały”, na pierwszym miejscu w preambule do ustawy zasadniczej umieścili słowa: „My, Naród Polski, dziękując Opatrzności za wyzwolenie nas z półtorawiekowej niewoli...”. Niewątpliwie słowa te były świadectwem wiary tego pokolenia Polaków w Bożą interwencję, podobnie jak twórców Konstytucji 3 maja, gdy podejmowali decyzję o budowie Świątyni Opatrzności Bożej jako votum za dzieło naprawy Rzeczypospolitej. Budowa świątyni długo jeszcze musiała czekać na sprzyjający czas, ale wreszcie stała się faktem w wolnej Polsce i w 100. rocznicę tamtej niepodległości była miejscem dziękczynienia za dar Bożej Opatrzności.

Promienie Bożego światła

Kiedy zaczynała się noc zaborów, wielu Polaków nie wierzyło, że naród bez państwa może przetrwać. A jednak w tej ciemności, wydawałoby się nieprzeniknionej i beznadziejnej, tliło się światło. Mówił o nim abp Stanisław Gądecki w kazaniu z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości w Świątyni Opatrzności Bożej. Dziękował „ polskiemu domowi (...) i jego staraniom na rzecz podtrzymania miłości do ojczyzny (...) – wszystkim organizatorom pracy u podstaw, którzy krzewili gospodarność, pracowitość, oświatę pośród uboższej ludności i przygotowywali ją do konkurencji z zaborcami (...), twórcom ówczesnej kultury, która kształtowała dusze Polaków, gwarantując im zachowanie ich tożsamości (...), duchowieństwu, które pracowało wówczas nad świętością ludu polskiego” oraz „tym, którzy w kolejnych pokoleniach, walcząc z zaborcami, złożyli najwyższą ofiarę krwi”.

Wielcy z wielkich

Wielkimi „światłami” byli wtedy nieznani szerzej giganci ducha, którzy stali się dla swego otoczenia znakiem Bożej obecności i przewodnikami, a później byli wynoszeni na ołtarze. Stawali się źródłem odrodzenia duchowego wspólnoty, które byłojednym z najważniejszych szlaków wiodących ku niepodległości. Ich liczba, nagromadzona w tym czasie, jest zdumiewająca. Wymieńmy niektórych z nich.

Reklama

Uczestnik tajnych związków, więzień carski, niestrudzony organizator zgromadzeń bezhabitowych, kapucyn o. Honorat Koźmiński; dwaj powstańcy: Adam Chmielowski, później znany jako Brat Albert, który dostrzegając Boga w najbiedniejszych, poświęcił życie trosce o nędzarzy i żebraków, stał się jednym z nich, oraz Rafał Kalinowski, zesłaniec (10 lat katorgi), późniejszy karmelita, nazywany „męczennikiem konfesjonału” – obaj zostali kanonizowani przez Jana Pawła II. Do grona świętych zaliczono też arcybiskupa Warszawy Zygmunta Szczęsnego Felińskiego (20 lat na zesłaniu) i ks. Zygmunta Gorazdowskiego, nazywanego ojcem ubogich. Na ołtarze została wyniesiona Maria Teresa Ledóchowska, założycielka Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, zwanych popularnie urszulankami, która organizowała w okresie zaborów szkolnictwo katolickie w Petersburgu. Powtarzała często: „Naszą polityką jest miłość. I dla tej polityki jesteśmy gotowe poświęcić nasze siły, nasz czas i nasze życie”.

W okresie zaborów żył także późniejszy błogosławiony – Edmund Bojanowski, który zaangażował się w aktywność patriotyczną w znanym w pierwszej połowie XIX wieku w Wielkopolsce ośrodku polskiej myśli i czynu – Kasynie Gostyńskim. Już wtedy włączył się w działalność oświatową i charytatywną, organizując ochronki dla dzieci, szczególnie na wsiach. Założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny. Zmarł w 1871 r. w opinii świętości.

W tym okresie kształtowała się duchowość również innych wielkich polskich świętych i błogosławionych: Maksymiliana Marii Kolbego, Heleny Kowalskiej – późniejszej s. Faustyny, prymasa Stefana Wyszyńskiego, Karoliny Kózkówny, Rozalii Celakówny oraz bp. Michała Kozala, którego życie dopełniło się w obozie koncentracyjnym w Dachau. W tym czasie na ziemi wileńskiej dojrzewało także powołanie ks. Michała Sopoćki, który już w Polsce niepodległej spotkał s. Faustynę, i to spotkanie odmieniło jego życie.

W rękach Matki

Kościół pod zaborami był czynnikiem jednoczącym rozczłonkowany kordonami państw zaborczych naród polski, w czym najważniejszą rolę odegrał kult Matki Bożej i jego centrum, czyli Jasna Góra – cel masowych pielgrzymek ze wszystkich zaborów, zwłaszcza w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku.

Wielkim darem nieba były wtedy, w 1877 r., objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie. W ówczesnej polskiej prasie nie brakowało głosów świadczących o wierze w Bożą opiekę nad cierpiącym narodem za pośrednictwem Bożej Matki z Gietrzwałdu. W jednym z tekstów z tamtego czasu czytamy: „Zwracam się do braci Polaków. Polacy katolicy! Których wiekowa niedola gniecie, których opuścili wszyscy możni na świecie, a nad którymi wielu pastwi się – a tylko Bóg i Niepokalanie poczęta Najśw. Marya i Ojciec św. nami się opiekują – módlmy się gorąco do tej Pocieszycielki naszej, a przyjdą nam lepsze czasy”. W Gońcu Wielkopolskim napisano: „.. tu z Gietrzwałdu, wioski na wskroś polskiej, leją się nowe skarby i nowe pociechy do tak okrutnie uciemiężonej Kongresówki i Litwy. Czyż to nie cuda Opatrzności? Czy to nie nowe dowody, że Boże zmiłowanie bliskie?”. Następnie autor apelował: „Rodacy! Padajmy na twarz przed miłosierdziem Bożym. Korzmy się w prochu – pokutujmy i czyńmy owoce pokuty”.

Również dzisiaj, kiedy widzimy nowe chmury nad naszą niepodległością, kiedy potrzebujemy odrodzenia duchowego, aktualne jest wezwanie do odnowienia przymierza z Bogiem i podjęcia pokuty, do czego wzywali Polacy sprzed ponad 100 lat, pokrzepieni objawieniami w Gietrzwałdzie. Wtedy Opatrzność odpowiedziała. Z pewnością i dziś to uczyni.

2022-11-07 11:59

Oceń: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niepodległa – nasza troska czy beztroska?

Niedziela szczecińsko-kamieńska 46/2020, str. I

[ TEMATY ]

święto niepodległości

11 listopada

Bożena Sztajner/Niedziela

11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości

11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości

„Ojczyzna jest jak okręt, wszystkich nas na swym pokładzie niesie” – powiedział ks. Piotr Skarga, jezuita, autor Kazań sejmowych, który żył na przełomie XVI i XVII wieku.

Jak dzisiaj wygląda miłość Polaków do ojczyzny i jaka jest ich odpowiedzialność za jej dobro? O czyje dobro tak naprawdę zabiegają? Własne czy ojczyzny? W dobie pandemii koronawirusa wszyscy Polacy powinni sobie uświadomić, że ojczyzna to wspólna sprawa, wspólna troska, odpowiedzialność i solidarność wszystkich. „Solidarność bowiem to jeden z drugim, nigdy jeden przeciw drugiemu” – powiedział św. Jan Paweł II podczas wizyty w Gdańsku. Czy nauczanie naszego wielkiego rodaka trwa w nas, Polakach, a może poszliśmy własną, wygodniejszą drogą? Koronawirus to sprawdzian naszej odpowiedzialności za ojczyznę i wierności nauczaniu św. Jana Pawła II.
CZYTAJ DALEJ

Konkurs na hymn Światowych Dni Młodzieży 2027 w Seulu

Komitet Organizacyjny Światowych Dni Młodzieży Seul 2027 ogłosił konkurs na hymn przyszłego spotkania młodych, które odbędzie się w stolicy Korei Południowej pod hasłem „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat” (J 16, 33). Utwór ma nie tylko towarzyszyć wydarzeniu, ale przede wszystkim jednoczyć serca młodych ludzi z całego świata i stawać się wyrazem ducha ŚDM także po ich zakończeniu.

Organizatorzy podkreślają, że hymn Światowych Dni Młodzieży wykracza poza zwykłą oprawę muzyczną. Jego rolą jest integrowanie uczestników i budowanie poczucia wspólnoty. W Seulu będzie on inspirowany ewangelicznym wezwaniem, które przypomina o zwycięstwie Chrystusa i o pokoju, jakiego potrzebuje młode pokolenie w świecie naznaczonym podziałami, szybkim tempem zmian i niepokojami. Spotkanie w Korei Południowej, kraju nowoczesnej technologii i bogatej tradycji, ma być świadectwem pojednania oraz misji, szczególnie że chrześcijaństwo nie stanowi tam większości.
CZYTAJ DALEJ

Uczniowie z jarosławskiego „Katolika” na Jasnej Górze

2025-09-23 09:29

archiwum szkoły

Uczestnicy forum

Uczestnicy forum

Uczniowie Publicznego Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego wzięli udział w XXIII Ogólnopolskim Forum Młodzieży Szkół Katolickich

Świętymi bądźcie!
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję