Reklama

Niedziela Podlaska

Z miłości do Chrystusa

Proszę wszystkich, aby w tej katedrze nigdy nie brakowało święceń diakonatu i kapłaństwa – zaapelował ks. Tadeusz Syczewski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie.

Niedziela podlaska 24/2022, str. IV

[ TEMATY ]

święcenia diakonatu

Ks. Wojciech Łuszczyński /Niedziela

Diakon ślubuje biskupowi i jego następcom cześć i posłuszeństwo

Diakon ślubuje biskupowi i jego następcom cześć i posłuszeństwo

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Od wielu już lat we wspólnocie Kościoła na świecie mówi się o braku powołań. Tym, którzy kochają Kościół, leży na sercu ten problem. Słowa Pana Jezusa są ciągle aktualne: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało”. Przez szereg lat problem ten nie dotyczył naszej ojczyzny. Wydawało się, że w ojczyźnie św. Jana Pawła II czy bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego nigdy nie dojdzie do sytuacji, w której tych powołań zabraknie.

W tym roku w kilku diecezjach w naszym kraju nie odbyły się już święcenia diakonatu i kapłaństwa. Dzięki Bogu sytuacja taka nie miała miejsca w naszej diecezji. Tym niemniej znacząco wybrzmiały słowa rektora Wyższego Seminarium Duchownego ks. Tadeusza Syczewskiego podczas święceń diakonatu w katedrze drohiczyńskiej, który dziękując wszystkim za obecność i modlitwę, zwrócił się z prośbą, a jednocześnie apelem: – Proszę wszystkich, aby w tej katedrze, nigdy nie brakowało święceń diakonatu i kapłaństwa. A to zależy od nas wszystkich, od naszej modlitwy, od naszej ofiary i od naszej troski o powołania.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zadania nowego diakona

Diakon umocniony darem Ducha Świętego ma pomagać biskupowi i jego prezbiterom w posłudze Słowa, Ołtarza i Miłości. W sposób szczególny ma głosić Ewangelię, przygotowywać ofiarę eucharystyczną i rozdzielać wiernym Ciało i Krew Pańską. Na polecenie biskupa może głosić kazania, przekazywać Bożą naukę wierzącym i niewierzącym, przewodniczyć modlitwom, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu związków małżeńskich oraz je błogosławić. Ponadto może nosić wiatyk do ciężko chorych i przewodniczyć obrzędom pogrzebowym. Kościół powołuje go nade wszystko do pełnienia dzieł miłosierdzia. Do tych zadań został wyświęcony w tym roku al. Daniel Piotrowski.

Nowo wyświęcony diakon urodził się w Węgrowie w 1998 r. Pochodzi z parafii Wniebowzięcia NMP w Węgrowie. Jest synem Dariusza i Agnieszki Aldony zd. Chromińskiej. Ma starszą o 5 lat siostrę Annę Marię. W latach 2014-17 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Węgrowie. W sierpniu 2017 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie.

Reklama

Neoprezbiterzy i ich posługa

Uroczystości święceń diakonatu i kapłaństwa co roku przyciągają do katedry przede wszystkim rodziny, znajomych i przyjaciół nowo wyświęcanych. Do liczby gości najczęściej dochodzą też przedstawiciele parafii, na których przygotowujący się do święceń kapłańskich pełnili posługę i praktykę duszpastersko-katechetyczną. W tym roku były to parafie w Bielsku Podlaskim, Ciechanowcu i Łochowie. Tegoroczne święcenia obdarowały naszą diecezję czterema nowymi robotnikami w Winnicy Pańskiej. Diecezja otrzymała jednego diakona oraz trzech prezbiterów.

Diakoni przez święcenia prezbiteratu otrzymują sakrament, w którym „dzięki namaszczeniu Ducha Świętego zostają naznaczeni szczególnym znamieniem i tak upodabniają się do Chrystusa Kapłana, aby mogli działać w zastępstwie Chrystusa Głowy”. Uczestnicząc w posłudze Chrystusa, Jedynego pośrednika, głoszą wszystkim słowo Boże. Przyjęty urząd wykonują głównie przez sprawowanie Eucharystii. Wobec osób, które pokutują, sprawują sakrament pojednania i pokuty, a osobom chorym udzielają sakramentu namaszczenia chorych. Mają poświęcać się głoszeniu słowa i zgłębianiu świętej teologii.

Tymi zadaniami zostali obdarowani trzej prezbiterzy:

Ksiądz Daniel Konik, pochodzący z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce. Urodził się w Hajnówce w 1993 r. Jest synem Dariusza i Elżbiety zd. Białokozowicz. Ma młodszą siostrę Dominikę. W 2012 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Hajnówce. Przed wstąpieniem do seminarium w 2016 r. ukończył policealną szkołę na kierunku technik administracji oraz studia inżynierskie na kierunku technika rolnicza i leśna na Politechnice Białostockiej. 10 maja ukończył studia magisterskie broniąc pracy pt. Katolicka apologia Czyśćca w twórczości polskich apologetów XX i XXI wieku pisanej pod kierunkiem ks. dr. Rafała Pokrywińskiego. Motto prymicyjne: „Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie”.

Reklama

Ksiądz Mateusz Krasowski urodził się w 1997 r. w Bielsku Podlaskim. Pochodzi z parafii Wniebowzięcia NMP w Łubinie Kościelnym. Jest synem Tadeusza i Ewy zd. Kamińska. Ma młodszego brata Adama. W 2016 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Króla Kazimierza Wielkiego w Białymstoku. 10 maja ukończył studia magisterskie, broniąc pracy pt. Modlitwy wstawiennicze za zmarłych według aktualnych dokumentów Kościoła łacińskiego pisanej pod kierunkiem ks. dr. hab. Tadeusza Syczewskiego, prof. KUL. Motto prymicyjne: „Tobie Panie zaufałem, nie zawstydzę się na wieki”.

Ksiądz Piotr Zdzieborski, pochodzący z sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim urodził się w Sokołowie Podlaskim w 1993 r. Jest synem Grzegorza i Bożeny zd. Salach. Ma trzy starsze siostry: Urszulę, Joannę i Annę oraz jedną młodszą: Aleksandrę. W 2012 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące księży salezjanów im. Adama Mickiewicza w Sokołowie Podlaskim. Rok przed wstąpieniem do seminarium w 2016 r., ukończył tudia licencjackie na kierunku logistyka na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. 10 maja ukończył studia magisterskie broniąc pracy pt. historia Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim w latach 1993- 2018 pisanej pod kierunkiem ks. dr. Zenona Czumaja. Motto prymicyjne: „Cóż oddam Panu, za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pana”.

Ze słów pasterza

Szafarzem święceń diakonatu i kapłaństwa był bp Piotr Sawczuk. Zwracając się do nowo wyświęcanego diakona przypomniał, że ostatni Sobór postawił posługę diakona w centrum życia i działalności Kościoła, choć czasy, w których żyjemy, raczej nie hołdują służbie, a panowaniu. Diakon musi rozumieć, że przestał był prywatną osobą, ale jest postawiony jako znak dla innych, którym ma pomóc się zbawić. Jeśli byłby dwu – znaczy, wówczas zamiast pomóc, to zaszkodzi. Biskup wskazał, że aby w pełni poświęcić się pracy, diakon ślubuje żyć w celibacie.

W homilii skierowanej do przyszłych prezbiterów biskup cytował m.in. słowa św. Jana Marii Vianneya: „Kapłaństwo jest naprawdę czymś bardzo wielkim. Kapłan zrozumie siebie dobrze dopiero w niebie. Kapłan nie jest jednak kapłanem dla siebie. Sam sobie nie może udzielić rozgrzeszenia. Nie może sam sobie udzielić żadnego sakramentu”. Biskup Sawczuk przypomniał również zebranym, że kapłaństwo jest umiłowaniem Serca Pana Jezusa. Obraz tego wizerunku znajduje się w kaplicy seminaryjnej, w której neoprezbiterzy spędzili na modlitwie ostatnie 6 lat swojego życia. To daje nadzieję, że będą realizować tę miłość do Serca Pana Jezusa.

2022-06-07 12:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Służba nie drużba

Niedziela toruńska 25/2023, str. I

[ TEMATY ]

święcenia diakonatu

Piotr Litwic

Posługi miłosierdzia uczymy się w rodzinnym domu

Posługi miłosierdzia uczymy się w rodzinnym domu

Diakon, czyli sługa. Komu ma jednak służyć? Jaką rolę pełni w Kościele? Warto to wiedzieć, by zrozumieć piękno i bogactwo Kościoła.

W sobotę 3 czerwca bp Józef Szamocki udzielił święceń diakonatu dwóm alumnom Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Toruńskiej. Święcenia w stopniu diakonatu przyjęli Dawid Szczodrowski i Szymon Stawicki. Już od września rozpoczną posługę w toruńskich parafiach. Udało mi się porozmawiać z diakonem Dawidem. Zobaczmy, jak widzi swoją misję.

CZYTAJ DALEJ

8 lat temu zmarł ks. Jan Kaczkowski

2024-03-27 22:11

[ TEMATY ]

Ks. Jan Kaczkowski

Piotr Drzewiecki

Ks. dr Jan Kaczkowski

 Ks. dr Jan Kaczkowski

28 marca 2016 r. w wieku 38 lat zmarł ks. Jan Kaczkowski, charyzmatyczny duszpasterz, twórca Hospicjum św. o. Pio w Pucku, autor i współautor popularnych książek. Chorował na glejaka - nowotwór ośrodka układu nerwowego. Sam będąc chory, pokazywał, jak przeżywać chorobę i cierpienie - uczył pogody, humory i dystansu.

Ks. Jan Kaczkowski urodził się 19 lipca 1977 r. w Gdyni. Był bioetykiem, organizatorem i dyrektorem Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. W ciągu dwóch lat wykryto u niego dwa nowotwory – najpierw nerki, którego udało się zaleczyć, a później glejaka mózgu czwartego stopnia. Po operacjach poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracował na rzecz hospicjum i służy jego pacjentom. W BoskiejTV prowadził swój vlog „Smak Życia”.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję