Parafia Miłosierdzia Bożego w Żarach powstała w 1991 r., została wydzielona z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwszym proboszczem był ks. kan. Stanisław Jastkowski, a po nim posługę tę pełnił przez wiele lat śp. ks. kan. Ludwik Lewandowski, który tworzył struktury parafii. Początkowo Msze św. były odprawiane w byłej hali fabrycznej po zakładach Spomasz, zaś z budynków biurowych została zrobiona plebania. Od 2001 r. do dziś posługę proboszcza w parafii pełni ks. kan. Tadeusz Masłowski.
W 2002 r. rozpoczęły się prace przy budowie nowej świątyni, która została konsekrowana 30 października tego roku. – W 2004 r. został wmurowany kamień węgielny przez śp. bp. Adama Dyczkowskiego, a w 2006 r. rozpoczęliśmy budowę plebanii. Od grudnia 2007 r. wszystkie Msze św. przenieśliśmy do odprawiania w nowym kościele, jednak jego stan był jeszcze całkowicie surowy – wspomina ks. Tadeusz Masłowski i dodaje, że poświęcenie murów kościoła i plebanii nastąpiło w 2008 r. przez ks. bp. Stefana Regmunta, zaś przez kolejne lata trwał proces wykańczania świątyni, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Kompleksowy wystrój zaprojektowała Ewa Pasoń z Bydgoszczy, zaś wykonał go w mozaice salezjanin ks. Henryk Kaszycki z Rumii. W głównym ołtarzu świątyni znajduje się wizerunek Jezusa Miłosiernego, w bocznych – św. Siostry Faustyny i Matki Bożej Ostrobramskiej. Całość spina droga krzyżowa połączona z Całunek Turyńskim i Ogrodem Oliwnym. – Pan Bóg zachęca, byśmy korzystali z darów Jego miłosierdzia i staramy się to czynić w parafii, szczególnie w konfesjonale – mówi ksiądz proboszcz. – Oddanie świątyni na własność Panu Bogu musi być połączone z oddaniem Jemu serc wszystkich parafian, więc nasze przygotowanie do konsekracji trwało od roku – w każdy piątek mieliśmy Godzinę Miłosierdzia, adorację Najświętszego Sakramentu, a w każdy wtorek czytanie Dzienniczka św. Siostry Faustyny, a jeszcze wcześniej peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego po rodzinach.
Odwiedzamy kolejny kościół św. Józefa, który podlega parafii św. Andrzeja Boboli w Krajniku Górnym.
Kościół wzniesiono w drugiej połowie XIII wieku z kostki granitowej. Świątynia jest salową budowlą skomponowaną na planie prostokąta. Sposób obróbki regularnych kwadr granitowych, a także charakterystyczne wczesnogotyckie detale architektoniczne oraz obiegający cały budynek fazowany cokół, pozwalają ustalić jej chronologię. Wzniesienie kościoła łączy się z procesem kolonizacji ziemi chojeńskiej w późnym średniowieczu. Od zachodu korpus kościoła zamyka masywna wieża powstała w XV wieku. W 1872 r. dobudowano pięcioboczne ceglane prezbiterium o wysokości nawy, z zakrystią i klatką schodową. W zachodniej części nawy znajduje się drewniana empora organowa. Na uwagę zasługują dwa dzwony: większy z XV wieku zdobiony reliefami przedstawiającymi ukrzyżowanego Chrystusa i symbole ewangelistów oraz mniejszy z początku XVIII wieku. W kościele znajduje się tablica upamiętniająca poległych w czasie I wojny światowej mieszkańców Krzymowa, a także chrzcielnica z piaskowca, ufundowana w 1932 r.
Do złożenia wizyty apostolskiej na Białorusi zaprosili Ojca Świętego podczas głównych uroczystości w sanktuarium w Budsławiu katoliccy biskupi tego kraju. 5 lipca w Narodowym Sanktuarium Matki Bożej Budsławskiej odbyły się centralne obchody ku czci patronki Białorusi, poprzedzone poświęceniem Kościoła w tym kraju Niepokalanemu Sercu Maryi, a następnie Miłosierdziu Bożemu.
Mszy Świętej, która była transmitowana na kanale YouTube Narodowego Sanktuarium i na kanale 3 telewizji publicznej przewodniczył przewodniczący episkopatu, arcybiskup Józef Staniewski. W Eucharystii uczestniczyli, nuncjusz apostolski, abp. Ignazio Ceffalia, wszyscy białoruscy biskupi katoliccy, a także licznie zgromadzeni wierni. Przybyla również grupa wiernych z diecezji św. Klemensa w Saratowie (Rosja) wraz ze swoim biskupem Clemensem Pickelem. W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele władz państwowych i instytucji państwowych, tradycyjnych religii Białorusi: Kościoła Prawosławnego, Związku Religijnego Judaizmu Postępowego, Muzułmańskiego Związku Religijnego, a także misji dyplomatycznych. Nad porządkiem podczas Mszy św. czuwali białoruscy harcerze.
Kościół katolicki w Brazylii stara się przyciągnąć młodych wiernych przy pomocy influencerów, DJ-ów i dwóch zakonnic, które mają wyczucie rytmu i których śpiew spotyka się z aplauzem milionów. W centrum obecnej ewangelizacji w tym kraju znajdują się dwie zakonnice: siostry Marizele Rego i Marisa Neves — nowe gwiazdy katolickich mediów społecznościowych.
W towarzystwie tancerzy w habitach i z krzyżami na szyi, nagrały one teledysk do swojego nowego utworu „Vocation” (Powołanie), który stał się hitem po występie w tamtejszej telewizji katolickiej, gdzie Marizele beatboxowała (forma rytmicznego tworzenia dźwięków, np. perkusji, linii basowej, głosów zwierząt itp. za pomocą własnych narządów mowy), a Marisa tańczyła synchronicznie. Nagranie błyskawicznie obiegło świat, zdobywając dziesiątki milionów wyświetleń.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
