Witamy ciebie pod postacią relikwii, z nadzieją i ufnością, że w tych trudnych dla nas czasach, gdzie borykamy się z zarazą, brakiem poszanowania dla życia, atakami i kryzysem w Kościele, upadkiem moralnym, będziesz za nami orędował i wskazywał nam drogę – powiedział ks. Jarosław Wolski podczas peregrynacji relikwii błogosławionego.
Proboszcz podkreślił, że nikt lepiej jak bł. Michael McGivney nie wie, w jaki sposób przejść trudny czas. – Kiedy posługiwałeś w swojej parafii w New Haven, towarzyszyły ci podobne problemy, ale zgromadziłeś wokół siebie mężczyzn, którzy wzajemnie się wspierali i razem modlili. Zgromadziłeś ich, aby pogłębiali swoją wiarę, aby w duchu chrześcijańskiej miłości i braterstwa troszczyli się o siebie nawzajem, o swoje rodziny oraz bronili każdego życia. Błogosławiony księże Michale prosimy ciebie, kiedy będziemy za twoją przyczyną modlić się we wspólnocie parafialnej i rycerskiej, przynieś błogosławione owoce, niech ten czas spędzony na modlitwie przy twoich relikwiach będzie czasem pogłębienia naszej wiary, miłości i nawrócenia. Wyproś nam nadzieję i odwagę do większego zaufania i zawierzenia siebie wszechmogącemu Bogu – wołał ks. Wolski.
Peregrynacja relikwii założyciela Rycerzy Kolumba rozpoczęła się w Polsce 21 lutego br. w trzech miastach jednocześnie: w Częstochowie, Radomiu i Rzeszowie. W diecezji sosnowieckiej peregrynacja rozpoczęła się 9 października w kościele św. Stanisława BM w Czeladzi. Mszy św. przewodniczył ks. Wolski. Relikwie przybyły z sanktuarium maryjnego w Ludźmierzu. Będą peregrynować w parafiach, w których działają Rycerze Kolumba – czyli z relikwiami błogosławionego będziemy mogli się spotkać w parafiach Sosnowca, Dąbrowy Górniczej, Sławkowa, Siewierza i Olkusza. Koordynatorem peregrynacji w naszej diecezji jest Piotr Kiełtyka. Peregrynacja potrwa do 13 listopada br.
Peregrynacja relikwii bł. ks. Michaela McGivneya jest połączona z dziełem charytatywnym. Rycerze Kolumba niosą wsparcie inicjatywom pro-life prowadzonym przez Kościół.
Relikwie św. Maksymiliana w kościele Franciszkanów
Był koniec lipca 1941 r. Podczas prac w żwirowisku położonym obok obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu zbiegł jeden z więźniów. Za jego desperacki czyn mieli zapłacić życiem wybrani współwięźniowie. Przed barakiem nr 11 ustawiono wynędzniałych mężczyzn, którym w obozie odebrano wszystko: ludzką godność, nadzieję, imiona i nazwiska, a teraz również prawo do życia. Żywe numery w brudnych pasiakach - tym właśnie kazano im się stać dla hitlerowskich oprawców. Przed więźniami ustawili się kaci w mundurach SS z Schutzhaftlagerführerem Karlem Fritzschem na czele. Ten sadysta lubujący się w wymyślaniu najokrutniejszych kar dla winnych nawet niewielkich przewinień, witał przywożonych do obozu więźniów słowami: „nie jesteście ludźmi, tylko kupą gnoju (...) Jeśli są w transporcie Żydzi to mają prawo żyć nie dłużej, niż dwa tygodnie, księża miesiąc, reszta trzy miesiące”. Teraz wyznaczał powoli i z namysłem kolejne skazane tym razem na śmierć głodową numery. Idąc wzdłuż szeregu więźniów wskazał kolejny numer - 5659, każąc mu wystąpić przed szereg. Posłuszny obozowemu regulaminowi żołnierz września sierżant WP Franciszek Gajowniczek posłusznie poddał się rozkazowi. Jednak perspektywa utraty życia spowodowała, iż dołączając do skazanych nie mógł powstrzymać łez, użalając się bardziej nad pozostawioną w domu żoną i dziećmi niż sobą. Wtedy stała się rzecz niezwykła. Oto przed szereg więźniów wychodzi kolejny numer i zatrzymując się przed hitlerowskim oprawcą prosi o możliwość zabrania głosu. Wściekły Fritzsch ryczy do swoich podwładnych - czego chce ta polska świnia. A numer 16670 spokojnie odpowiada - „jestem katolickim księdzem i chcę umrzeć za wyznaczonego wcześniej więźnia”. Taka niesubordynacja wytrąca Fritzscha z równowagi do tego stopnia, iż każe wstąpić do szeregu Franciszkowi Gajowniczkowi, przyjmując tym samym ofertę numeru 16670. W ten sposób polski franciszkanin z Niepokalanowa o. Maksymilian Maria Kolbe rozpoczął ostatni - najtrudniejszy etap swojej drogi do świętości, etap męczeństwa zakończony śmiercią 14 sierpnia 1941 r., po zastrzyku fenolu.
Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.
Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
Przez ostatnie tygodnie praca trwała również w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. Z inicjatywy Fundacji Nic Niemożliwego spotkało się tam ponad 20 osób, których łączy zamiłowanie do muzyki i chęć wielbienia nią Boga. Wspólnymi siłami stworzyli wyjątkowy utwór Otwieram serce, który stał się polskim hymnem Jubileuszu Młodych. Zaangażowali się w to wyjątkowi artyści: anMari, Anatom oraz Zespół Uwielbiamy, a nas poproszono o objęcie projektu patronatem.
Utwór powstał, aby pomóc Młodym jeszcze lepiej przygotować się do obchodów Roku Jubileuszowego. Tekst zawiera wersy z Pisma Świętego, które w wyjątkowy sposób nawiązują do hasła Pielgrzymi Nadziei i przypominają o tym, że w Bogu można znaleźć bezpieczeństwo, szczęście, wiarę, nadzieję i miłość. Jest zwrotka rapowa, zachwycający wokal, chórki, wpadająca w ucho melodia... Czego chcieć więcej?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
