„Trzeba się pierwej zmierzyć z tym, że Kościół jest Pana! To fundamentalne przesłanie, by szukać w sobie odpowiedzi na pytanie o moje zaangażowanie w Kościół” – napisał w liście do wiernych abp Grzegorz Ryś, zachęcając wszystkich do udziału w wydarzeniach związanych ze zbliżającym się 100-leciem erygowania diecezji łódzkiej.
W liście „Idźcie i Wy do Winnicy”, którego treści wierni mogli wysłuchać w niedzielę 20 września, metropolita łódzki zwrócił uwagę, że zbliżający się Rok Jubileuszowy jest wielką okazją dla nas wszystkich do zaangażowania się w Kościół, którego panem, gospodarzem, rządcą i ojcem rodziny jest Bóg. „Jest to czas, by przyjrzeć się uważnie, w pokorze i prawdzie wszystkiemu, co jest osiągnięciem, zaniechaniem, grzechem i świętością stuletniej działalności naszego lokalnego Kościoła. Ma to być dzieło wszystkich, bez wykluczanie kogokolwiek” – napisał abp Ryś.
Pasterz zachęcał również, byśmy przestali marnować siły i energię na wygodne krytykanctwo, pozornie jałową troskę o Kościół oraz bezczynne gorszenie się grzechami, a wreszcie pozwolili „się zatrudnić” do winnicy Pana, biorąc również za nią odpowiedzialność. To ważne słowa w dniu, kiedy szesnaście kościołów w archidiecezji stanie się przez najbliższy rok Kościołami Jubileuszowymi, czyli miejscami szczególnej łaski Bożej.
Świętować możemy na różne sposoby, choćby przez organizację spotkań, podczas których swoją uwagę skupimy na licznych osiągnięciach. Ale czy tylko o to w jubileuszu chodzi? Czy raczej nie powinniśmy większej uwagi skupić na doświadczeniach religijnych i duchowych, które dla nas są przygotowane przez Boga?
Przed nami czas, w którym przed łódzkim Kościołem otwiera się nowy etap i już na jego początku wskazane jest to, byśmy poszukali odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób chcemy w tę drogę ku przyszłości się wybrać. Wydaje się, że najwłaściwszą drogą jest kontemplacja oblicza Jezusa i ponowne, a może w niektórych przypadkach pierwsze, nawiązanie z Nim osobistych, głębokich relacji. Wiemy, że nie da się tego uczynić bez zatrzymania i usłyszenia Jego słowa.
Abp Grzegorz Ryś we wspomnianym liście mówi o konieczności odkrycia na modlitwie właściwego kierunku i narzędzi dla ewangelizacji, byśmy nie tylko chcieli i potrafili mówić, ale nade wszystko, byśmy chcieli słuchać. Kontemplacja Jezusa to również kontemplacja Trójcy Przenajświętszej, w której wszystko znajduje swój początek i swoje dopełnienie. Właśnie jako łódzki Kościół chcemy się wspólnie przyjrzeć temu swojemu początkowi, ale i również wspólnie z tymi, którym nie jest po drodze z Kościołem, iść ku temu dopełnieniu, które jest w Jezusie Chrystusie.
Problemy osobiste i rodzinne nie są przeszkodą na drodze świętości i szczęścia – powiedział Ojciec Święty Franciszek do młodzieży, wskazując na przykład życia Karola Wojtyły.
W przesłaniu z okazji 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II przypomniał, jak bardzo on kochał młodych ludzi. Słowo Papieża zostało wyemitowane 18 maja w Programie Pierwszym Telewizji Polskiej oraz w innych mediach.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Nigeria doświadcza gwałtownego wzrostu przemocy motywowanej religijnie
W drugą niedzielę listopada Kościół katolicki obchodzi Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W tym roku będzie przebiegał pod hasłem „Bądźmy głosem prześladowanych w Nigerii”. Zebrane fundusze trafią na wsparcie chrześcijan w tym kraju.
„Między styczniem 2023 r. a lipcem 2025 r. Nigeria doświadczyła gwałtownego wzrostu przemocy motywowanej religijnie. Zbrojne ugrupowania, jak Boko Haram, Islamskie Państwo w Prowincji Afryki Zachodniej (ISWAP) oraz radykalne milicje pasterzy Fulanich, regularnie atakują wsie, kościoły i duchownych. Według raportów od początku 2023 do połowy 2025 r. zginęło ponad 7 tys. chrześcijan, a ponad 7800 zostało uprowadzonych. W stanach Plateau i Benue tysiące ludzi musiało opuścić swoje domy, a setki zostały zabite – w tym ponad 1100 chrześcijan i 20 duchownych tylko w ciągu jednego miesiąca po zaprzysiężeniu nowego prezydenta w 2023 roku” – zwróciła uwagę polska sekcja papieskiego stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie (PKWP).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
