MARIUSZ RZYMEK: – Co sprawia, że chłopak z małej miejscowości, takiej jak Goczałkowice-Zdrój, jest w stanie dojść na piłkarski szczyt? Jakie predyspozycje i atuty musi mieć?
ŁUKASZ PISZCZEK: – Na pewno sam talent nie wystarczy. Do tego muszą dojść ciężka praca i determinacja. Nie można też łatwo się poddawać, gdy przyjdą pierwsze niepowodzenia. No i trzeba mieć trochę szczęścia i temu szczęściu pomóc. Te cechy musi mieć chłopak nie tylko z małej miejscowości, ale i z dużego miasta. Wtedy można grać na podobnym poziomie co ja.
– Jak podsumowałby Pan swój miniony sezon w Bundeslidze?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– Myślę, że był on dla nas bardzo dobry. Świadczy o tym trzecie miejsce w rozgrywkach, które zajęliśmy po odmłodzeniu drużyny. Zdobyliśmy ponadto Puchar Niemiec, co było naszym celem przed sezonem, a z czego się bardzo cieszymy.
– W wyścigu po koronę króla strzelców komu Pan kibicował: Robertowi Lewandowskiemu czy Pierre’owi-Emerickowi Aubameyangowi?
– Ponieważ walczyliśmy do końca o trzecie miejsce, a Aubameyang jest dla nas gwarantem bramek, a co za tym idzie – zwycięstw, mocno kibicowałem jemu. Z każdym golem przybliżał nas do celu, którym było zakwalifikowanie się do Ligi Mistrzów. I dlatego cieszę się, że to on został najlepszym strzelcem Bundesligi.
Reklama
– Wokół Pana potencjalnego transferu było wiele spekulacji medialnych. Przymierzano Pana m.in. do Realu Madryt. Czy w przyszłości bierze Pan pod uwagę kierunek hiszpański?
– Nie ma tu o czym mówić. Kontrakt z Borussią Dortmund mam do 2019 r. i tego zamierzam się trzymać.
– Czy zamach, którego byliście bezpośrednimi ofiarami (11 kwietnia br. obok autokaru piłkarzy Borussii Dortmund przed ćwierćfinałem Ligi Mistrzów z AS Monaco nastąpiły trzy eksplozje, w których wyniku ranny został jeden z piłkarzy – przyp. red.), tkwi w Waszych głowach do dziś?
– Każdy, kto przeżył coś podobnego, wie, że to nie jest łatwa sprawa. Na pewno jeszcze dużo czasu musi upłynąć, aby przejść nad tym do porządku dziennego. Myślę, że przez to doświadczenie mocniej zżyliśmy się ze sobą. Naprawdę mieliśmy wtedy wielkie szczęście, bo nic poważnego nikomu z nas się nie stało.
– W rankingu FIFA polska reprezentacja piłkarska zanotowała awans na 5. miejsce. Jeszcze nigdy, w całej swej historii, nie była tak wysoko sklasyfikowana. Ten ranking to dla Pana tylko statystyka czy coś więcej?
– Patrzę na to bardzo spokojnie, bo kiedy byliśmy na 78. miejscu, każdy od nas wymagał, abyśmy wygrywali swoje mecze. I nic się w tym aspekcie nie zmienia. My dalej chcemy wygrywać mecze, niezależnie od miejsca, które zajmujemy. Tego żadne rankingi nie zmienią.
– W reprezentacji miał Pan już kilku trenerów. Co sprawiło, że akurat Adamowi Nawałce udało się zajść z kadrą tak wysoko?
Reklama
– Trener Nawałka ma bardzo duże umiejętności, a ponadto potrafi obchodzić się z grupą. Trafił też na bardzo dobrą grupę, która chce ze sobą współdziałać. Od dłuższego czasu trzon tej drużyny gra ze sobą i na pewno ma to wpływ na wyniki.
– Od tak utytułowanych zawodników jak Pan czy Robert Lewandowski trener wymaga rygorystycznego przestrzegania planów taktycznych czy też macie na boisku swobodę ruchów?
– Każdy zawodnik w reprezentacji doskonale wie, co ma robić na boisku. To jest na pewno zasługa trenera, który bardzo dużo uwagi poświęca na omawianie schematów gry.
– Swoim nazwiskiem firmował Pan akcję „Nie wstydzę się Jezusa”. Czy udział w niej nie zaskoczył Pana klubowych kolegów?
– Jestem katolikiem i się tego nie wstydzę. U nas w drużynie jest wielu zawodników, będących wyznawcami różnych religii. To jednak nikomu nie przeszkadza w tym, aby wspólnie osiągać dobre wyniki i dobrze się rozumieć. Każdy z nas szanuje drugiego i jego wiarę. Za jej wyznawanie nikt nikomu nie robi przykrości.
