Trzydziestu uczniów z okręgów wrocławskiego, świdnickiego i legnickiego wzięło udział w finałowym, wojewódzkim etapie drugiej edycji Konkursu Filozofii Klasycznej (KFK). Najlepsi mają już zapewniony indeks na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu.
Etap wojewódzki odbył się w sali senatu Papieskiego Wydziału Teologicznego (PWT) i polegał na ustnej odpowiedzi na pytania związane z treścią obowiązującej literatury oraz analizy krótkiego tekstu filozoficznego.
Trójka najlepszych finalistów to: Magdalena Kołosowska z IV LO we Wrocławiu, Jakub Jastrzębski z II LO w Legnicy oraz Wiktoria Kamińska z LO w Dzierżoniowie.
Pamiątkowe dyplomy i nagrody książkowe wręczyli ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec, rektor PWT oraz Roman Kowalczyk, dolnośląski kurator oświaty.
– Matematyka jest królową nauk, historia nauczycielką życia, ale to filozofia jest źródłem każdej nauki. Cieszę się z waszego zainteresowania filozofią i chciałbym, aby kolejne edycje tego konkursu cieszyły się jeszcze większym zainteresowaniem z waszej strony – mówił do młodzieży Roman Kowalczyk.
Organizatorem Konkursu Filozofii Klasycznej jest Instytut Filozofii Chrześcijańskiej Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Konkurs odbywa się pod patronatem honorowym Kuratorium Oświaty we Wrocławiu oraz Marszałka Województwa Dolnośląskiego.
Reklama
Uczestnikami konkursu była młodzież szkół ponadgimnazjalnych z terenu Dolnego Śląska, natomiast zmagania konkursowe prowadzane były w trzech etapach: szkolnym, okręgowym i wojewódzkim. Do konkursu zgłosiło się w tym roku 370 uczniów z 40 szkół.
– Cieszymy się z tej ogromnej ilości uczestników, bo naszym celem było to, by młodzież nie bała się filozofii. Chcieliśmy też pomóc im w definiowaniu podstawowych pojęć – mówi ks. dr Andrzej Ziombra z Instytutu Filozofii Chrześcijańskiej PWT, organizator konkursu.
W etapie okręgowym we Wrocławiu, wzięło udział 32 uczniów, w Świdnicy – 20, a najwięcej, bo 50, w Legnicy. Z każdego z tych trzech okręgów do finału wyłoniono po 10 uczniów.
II edycja KFK 2016/17 przebiegała pod hasłem: „Kim jest człowiek?”.
* * *
Arkadiusz Cichosz rzecznik prasowy Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu
Uczestnicy etapu okręgowego Konkursu Filozofii Klasycznej
41 osób wzięło udział w etapie okręgowym Konkursu Filozofii Klasycznej. Zmagania konkursowe młodych filozofów odbyły się 10 marca w Centrum Spotkań Jana Pawła II w Legnicy. Konkursowi przyświecało hasło: „Skąd idziemy? Dokąd zmierzamy? Istota kultury”
Do etapu okręgowego zakwalifikowały się osoby, które uzyskały najlepsze wyniki w etapie szkolnym konkursu 26 października 2015 r. Wzięło w nich udział blisko 300 uczniów z 40 szkół ponadgimnazjalnych z Dolnego Śląska. Młodzież, która uzyskała najwięcej punktów podczas pisania testu, zakwalifikowała się do etapu okręgowego. Na tym etapie uczniowie musieli napisać pracę na jeden z podanych tematów. Do wyboru były: „Personalistyczna wizja kultury wyeksponowana na tle innych nurtów filozofii współczesnej”, „W jaki sposób przez kulturę człowiek dociera do prawdy, dobra i piękna?” i „Człowiek dla kultury czy kultura dla człowieka. Opisz związek zachodzący pomiędzy kulturą a człowiekiem”.
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
Jest symbolem jedności, solidarności i pokoju. Betlejemskie Światło pokoju rozbłysło na Jasnej Górze. Tradycyjnie przekazali je harcerze ze Związku Harcerstwa Polskiego podczas Eucharystii w Kaplicy Matki Bożej. Płomień z Groty Narodzenia Jezusa rozpocznie swoją „sztafetę” po okolicznych miejscowościach. Wydarzeniu towarzyszy hasło i zachęta „Pielęgnuj dobro w sobie”. Mszę św. poprzedziło spotkanie w Bastionie św. Barbary i przełamanie się jasnogórskim opłatkiem.
W Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem płonie wieczny ogień. To właśnie od niego, co roku, odpala się świeczkę, której płomień niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie obiega świat. Na Jasnej Górze Płomień odebrał o. Jan Poteralski, kapelan Związku Harcerstwa Polskiego w Częstochowie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
