Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Uczniowie pochyleni nad Pismem Świętym

Ostatni tydzień kwietnia obfitował w konkursy o tematyce biblijnej dla dzieci i młodzieży. Zorganizowane w gmachu naszej Kurii w Bielsku-Białej zawody wieńczyły rywalizację na poziomie diecezjalnym, wprowadziły także młodych w przeżywanie Tygodnia Biblijnego

Niedziela bielsko-żywiecka 19/2017, str. 1

[ TEMATY ]

Biblia

PB

Uczestnicy diecezjalnego etapu Konursu Wiedzy Biblijnej organizowanego przez „Civitas Christiana”

Uczestnicy diecezjalnego etapu Konursu Wiedzy Biblijnej organizowanego przez „Civitas Christiana”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rozpoznawalną marką wśród uczniów nie tylko naszej diecezji jest Międzynarodowy Ekumeniczny Konkurs Biblijny „Jonasz”. Finały jego 20. już edycji odbyły się 24 i 25 kwietnia br. Testy sprawdzające znajomość Ewangelii według św. Jana wypełniało kilkuset uczniów szkół podstawowych i gimnazjów z terenów Śląska i Małopolski, zarówno katolików, jak i różnych denominacji nurtu protestanckiego. – Myślę, że Pan Bóg, gdy patrzy na nas, cieszy się z tego, co widzi. Łączy nas Pismo Święte. Tym większa radość, że wspólnie się dziś nad nim pochylamy – podkreślił ekumeniczny wymiar „Jonasza” wikariusz generalny diecezji ks. dr Marek Studenski.

Warto przypomnieć, że kilka dni wcześniej podobne testy pisali uczniowie szkół na Zaolziu w Republice Czeskiej. Dużą popularnością cieszyły się także konkursy towarzyszące, zachęcające do poznawania Pisma Świętego przez aktywność artystyczną: recytację poezji i piosenkę. W całym konkursie „Jonasz”, na wszystkich etapach wzięło udział kilkanaście tysięcy uczniów. Uroczyste podsumowanie „Jonasza” odbędzie się w Bielskim Centrum Kultury 30 maja br.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W tym samym czasie rozstrzygnięto diecezjalny etap Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej dla młodzieży szkół średnich organizowanego przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”. Na tym poziomie o przejście do zawodów ogólnopolskich rywalizowało 55 uczniów z blisko 20 placówek ponadgimnazjalnych. Po egzaminach pisemnym (test) oraz ustnym wyłoniono trójkę finalistów, którzy reprezentować będą diecezję w finałach. Te odbędą się 5 i 6 czerwca w Niepokalanowie. Tegoroczne zawody organizowane przez „Civitas Christiana” poświęcone były Apokalipsie św. Jana oraz Księdze Daniela. W całej Polsce do tego konkursu staje każdego roku blisko 30 tys. młodzieży z ok. 1,5 tys. szkół ponadgimnazjalnych.

Dla naszej diecezji szczególnie ważną była 16. edycja Wojewódzkiego Konkursu Biblijnego dla uczniów gimnazjum, której finały obyły się 27 kwietnia. W tym roku organizatorem tego konkursu był Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej w Bielsku-Białej. Młodzież gimnazjalna pochylała się nad treścią obu Pawłowych Listów do Koryntian. Na drodze testów pisemnych i części ustnej wyłoniono pięciu zwycięzców. Autorem konkursowych pytań do wszystkich etapów był ks. Sławomir Szczotka, pełniący funkcję moderatora Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II w naszej diecezji. Więcej na temat konkursów i laureatów – w kolejnych numerach „Niedzieli na Podbeskidziu”.

2017-05-04 13:31

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Atlas Biblijny” – pionierskie dzieło polskich autorów już w księgarniach

[ TEMATY ]

Biblia

książka

Bernardinum

Ponad 200 map wysokiej jakości, w tym satelitarnych oraz napisane przystępnym językiem komentarze poświęcone wydarzeniom biblijnym opisanym na kartach Starego i Nowego Testamentu – zawiera „Atlas Biblijny”. To pierwsze tego typu opracowanie przygotowane w całości przez polskich autorów. Atlas, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Bernardinum z Pelplina zaprezentowano dziś w Centrum Medialnym KAI w Warszawie.

„Atlas Biblijny”, przygotowany we współpracy z Instytutem Geodezji i Kartografii, został pomyślany jako opowieść geograficzno-historyczna całych dziejów biblijnych. Swym zasięgiem przestrzennym obejmuje tereny zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, a więc obszar od Mezopotamii na wschodzie do Włoch na zachodzie i od Turcji na północy do Egiptu na południu. Natomiast zasięg czasowy zamyka się w ramach XVIII w. przed Chrystusem do I w. po Chrystusie.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Włochy: Premier Meloni przyjęła kardynała Stanisława Dziwisza

2024-04-29 14:22

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

Giorgia Meloni

W. Mróz/diecezja.pl

Kard. Stanisław Dziwisz w swoim rzymskim kościele tutularnym - Bazylice Santa Maria del Popolo

Kard. Stanisław Dziwisz w swoim rzymskim kościele tutularnym - Bazylice Santa Maria del Popolo

Premier Włoch Giorgia Meloni przyjęła w swojej kancelarii, Palazzo Chigi, kardynała Stanisława Dziwisza - poinformował rząd w poniedziałkowym komunikacie. Spotkanie odbyło się w związku z obchodzoną w sobotę 10. rocznicą kanonizacji Jana Pawła II.

Rząd w Rzymie podkreślił, że w czasie spotkania szefowa rządu i emerytowany metropolita krakowski wspominali polskiego papieża 10 lat po jego kanonizacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję