Drzwi otwiera i życzliwym uśmiechem zaprasza mnie do środka sympatyczny pan. Wchodzę do sali, gdzie akurat odbywa się próba jasełek. Jak się później okazało, przywitał mnie jeden z aktorów, którym jest Janek Ś. – pomysłodawca nazwy teatru.

Artyści powstałego w 1990 r. Radwanka to mieszkańcy Schroniska dla Osób Niepełnosprawnych Fundacji im. Brata Alberta w Radwanowicach oraz podopieczni Warsztatów Terapii Artystycznej Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”. Obecnie pieczę na teatrem sprawują Maria Krzystanek i Jolanta Toboła.

Nazwa Radwanowice, jak wynika z kronikarskich zapisów, pochodzi od rycerza Radwana, założyciela podkrakowskiej miejscowości, który, według starych podań, odznaczył się niebywałym męstwem w czasie wyprawy króla Bolesława Śmiałego na Ruś Kijowską. Niezwykłą odwagą odznaczają się także aktorzy Radwanka, których w roli bohaterów jasełek miałam przyjemność podziwiać. Usiedliśmy razem w kręgu, który stał się okazją do bliższego poznania bogactwa teatru.

Bogactwo ról

– Piękna próba jasełek – zaczynam naszą rozmowę. Na twarzach aktorów dostrzegam uśmiech i satysfakcję z dobrze wykonanego zadania. Robię mini sondaż, który ma pomóc mi przypisać konkretną osobę do odgrywanej roli. Jako pierwszy zgłasza się Jurek, który z dumną stwierdza: – Gram króla. Podoba mi się ta rola.

Z grupy aktorów próbuję odnaleźć odtwórczynię Maryi, którą jest Ula. Inne osoby również chcą podzielić się swoimi doświadczeniami scenicznymi. – W tym roku gram pastuszka, odwiedzam Dzieciątko. Cieszę się z tej roli. W zeszłym roku byłem krakowiakiem – opowiada Paweł.

historia odgrywania jasełek przez tutejszy teatr jest bardzo długa. Wcześniej inscenizacja narodzin Dzieciątka miała miejsce w plenerach. – Docieraliśmy wspólnie do kościoła, czyli do stajenki, gdzie odbywała się Msza św. Na razie zrobiliśmy przerwę od tej formy, ponieważ wielu aktorów wyjeżdża na święta do domu, ale mamy nadzieję, że kiedyś powrócimy do tej inicjatywy – wyjaśnia Jola Toboła.

W tym roku jasełka, na które organizatorzy serdecznie zapraszają, można będzie podziwiać w Radwanowicach, w kościele św. Brata Alberta 20 grudnia, po Mszy św. o godz. 10.

Bogactwo spektakli

Co roku Radwanek wystawia nową sztukę. Jej premiera odbywa się podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie „Albertiana”, na Dużej Scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – mówi Maria Krzystanek. Rocznie aktorzy przedstawiają ok. 20-30 spektakli, które w większości podziwiać można na scenie w siedzibie teatru w Radwanowicach, posiadającego profesjonalne zaplecze.

– Stroje szyte są na zamówienie do każdego przedstawienia, a wolontariusze angażują się w charakteryzację aktorów – informuje pani Jola. Aktorzy chętnie także prezentują umiejętności na zaproszenia różnych organizacji, które chcą ich występem uświetnić swoje uroczystości. Obecnie repertuar teatru to spektakle, takie jak: „Franek z Doliny Słońca”, „Piekarenka Brata Alberta”, Misteria Paschalne oraz coroczne jasełka. W ramach Radwanka prowadzony jest ponadto projekt „Wierszobranie”, którego trzecia edycja planowana jest na styczeń.

Bogactwo talentów

Radwanek to jednak nie tylko doskonalenie umiejętności teatralnych. To również nauka, zabawa, integracja. Spotkania w ramach teatru mają być też przyjemnością. Dawać odpoczynek, relaks. Niedawno wśród aktorów odkryty został nowy talent. Tereska zachwyciła wszystkich swoimi wierszami, z których jeden o tematyce świątecznej przedstawiła ze wzruszeniem na naszym spotkaniu: „Święta, przyszły święta Bożego Narodzenia. Już choinka pięknie ustrojona...” – rozpoczęła autorka.

– Każdy z nas jest nieodkrytym skarbem. Ciągle próbujemy nowych aktywności, które pozwalają nam na odkrywanie talentów. To jest piękne. Razem możemy sobie tyle dać – podsumowuje pani Jola.

Św. Jan Paweł II powiedział kiedyś, że „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”. Jesteście wielcy nie tylko na scenie teatralnej, ale także, a może i przede wszystkim na scenie życia. Dziękuję, że podzieliliście się ze mną waszą energią i uśmiechem! Dziękuję wam za spotkanie!