Wielkie święto Orła Białego – Święto Niepodległości Polski łączy polskie wczoraj z polskim dzisiaj, a także z polskim jutro. Wspominamy naszą trudną historię, żyjąc w konkretnych realiach, jednocześnie myślimy o przyszłości naszych dzieci w kraju ojców.
Dwa lustra, w których przegląda się nasza Ojczyzna, to prawda i miłość. Tylko na prawdzie i z miłością w sercu można budować dobrą przyszłość. Prawdę o Polsce i miłość do niej dobrze wyrażają wzruszające słowa pieśni: „Ojczyzno ma, tyle razy we krwi skąpana...”. Zawsze podnosiliśmy się z upadków, choć nieraz nie było to łatwe. Ale siłą i zarzewiem naszych zmagań była zawsze wiara, był Kościół, który dbał o naszą godność; był polski kapłan, który dzielił los narodu. Tak było przez 1050 lat, od zarania polskiej państwowości. Przez chrzest włączeni w królestwo Jezusa Chrystusa staliśmy się też znaczącym państwem w chrześcijańskiej Europie. Nie trzeba być wielkim filozofem, żeby tego nie zauważyć, dlatego cieszymy się, że w ten sposób mówią o polskiej historii nasze obecne władze, że wreszcie możemy zanurzyć się w prawdzie – choć oczywiście nie brak takich, którzy z różnych powodów chcieliby nasze dzieje przekłamać i poprowadzić nas w inną, perspektywicznie beznadziejną przyszłość. Ale naród ma dobre wyczucie prawdy, mamy swój narodowy charyzmat, którym jest miłość tego wszystkiego, co Polskę stanowi. A stanowi ją przede wszystkim rodzina i to ona musi być celem działań polityków i Kościoła. Bogu dzięki, pomału zaczyna nam wszystko nabierać normalności. Duża w tym zasługa katolickich mediów, przede wszystkim Radia Maryja i Telewizji Trwam oraz prasy katolickiej, m.in. „Niedzieli”.
Polski Episkopat, przynaglany oddolnymi pragnieniami ludzi wierzących, w roku jubileuszu Chrztu Polski oddaje Ojczyznę i cały naród we władztwo Chrystusa Króla Wszechświata. Chcemy, aby królował On w naszych sercach, w naszych rodzinach, szkołach, urzędach, mediach. Zaciągamy tym samym wobec naszego Pana wielkie zobowiązania, wszak Jego królestwo to królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju oparte na wierności zasadom ewangelicznym. Wyrzekamy się zatem narodowych zniewoleń i przyrzekamy miłość do Jezusa i bliźniego – naszego brata. Mamy bowiem świadomość, że ten nasz Władca jest największą rękojmią naszej tożsamości i naszej przyszłości.
Kończy się kolejny rok liturgiczny. Zamykamy go uroczystością Chrystusa Króla. U kresu roku Kościół uwydatnia nam szczególny – dziś może mniej czytelny – tytuł Chrystusa, mianowicie tytuł króla. Tytuł ten już prawie dzisiaj nie funkcjonuje. Jeśli gdzieś jeszcze są królowie, to nie odgrywają już większej roli. Nie mają większego wpływu na bieg życia społeczeństw i narodów. Gdy jednak mówimy o królach, którzy byli w historii, kojarzą się nam oni z określonym terytorium, rycerstwem, poddanymi, zamkami, fortecami, koroną, berłem, podbojami itp. Dlaczego zatem przypisujemy ten tytuł Chrystusowi; jakim królem jest Chrystus, gdzie jest Jego królestwo? Jakimi prawami się rządzi, którędy przebiegają jego granice? Najpierw, zauważmy, że Chrystus rzeczywiście nazwał się królem. Na pytanie Piłata: „A więc jesteś królem?” – odpowiedział: „Tak, jestem królem” (J 18,37). Jednakże Chrystus od razu wyjaśnił, jakim jest królem i jakie jest Jego królestwo: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie był wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd (…). Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18,36-37). Z wypowiedzi Chrystusa wynika, iż Jego królestwo jest zupełnie inne od tych, które ustanawiali ludzie, o które walczyli, za które ginęli i które niszczyli. Królestwo Chrystusa jest królestwem szczególnym, niemającym podobnego wśród królestw tego świata. Na podstawie tekstów biblijnych przybliżmy sobie jego tajemnicę. Z Pisma Świętego wynika, że królestwo założone przez Chrystusa ma charakter nadprzyrodzony, nie pochodzi z tego świata, chociaż urzeczywistnia się w tym świecie. Jest królestwem prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju. Królestwo to urzeczywistnia się w dwóch wymiarach: w płaszczyźnie indywidualnej i społecznej.
List skierował prezydent Karol Nawrocki. Składając gratulacje prezydent wskazał, że kardynał wraca do rodzimego miasta i Kościoła, w którym – w bazylice Mariackiej – został ochrzczony, przyjął święcenia kapłańskie, zdobył stopnie naukowe i kierował seminarium duchownym. List odczytał minister Wojciech Kolarski.
Organizatorzy i wolontariusze Orszaku Trzech Króli 2026 rozpoczęli bezpośrednie przygotowania do tego wydarzenia.
Już po raz kolejny w święto Trzech Króli ulicami miast całej Polski, jak i archidiecezji łódzkiej przejdą kolorowe, roztańczone i radosne Orszaki Trzech Króli. Do organizacji zgłosiły się zarówno największe miasta jak i małe miasteczka czy wsie. Odpowiedzialni za przygotowanie tego wydarzenia spotkali się, by rozpocząć bardzo intensywne, bezpośrednie przygotowania do Orszaku. Hasło tegorocznego Orszaku Trzech Króli „Nadzieją się cieszą” wywodzi się ze słów drugiej zwrotki kolędy „Mędrcy świata, Monarchowie”. Wynika ono z Roku Nadziei, ogłoszonego przez śp. Papieża Franciszka jako Rok Jubileuszu Narodzin Jezusa Chrystusa, a który zakończy się właśnie 6 stycznia 2026 r. Spotkanie wolontariuszy, artystów i koordynatorów Orszaku rozpoczęła modlitwa. Koordynator Orszaku Trzech Króli przedstawił tegoroczną trasę Orszaku, który, podobnie jak w roku ubiegłym, rozpocznie się Mszą świętą w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego na ulicy Sienkiewicza, gdzie gościnnie progi świątyni otworzą ojcowie Dominikanie. - W scenariuszu tegorocznego Orszaku zawarte są sceny ukazujące różne ludzkie sytuacje, które obrazują brak nadziei. Będziemy szli widząc wokół nas samotność, depresję, czy Heroda – influencera, zapatrzonego tylko w samego siebie. Można powiedzieć, że Orszak idzie wbrew nadziei! A na zakończenie dochodzimy do żłóbka, w którym jest cała nasza Nadzieja – Jezus Chrystus – tłumaczy ks. Grzegorz Matynia, organizator łódzkiego Orszaku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
