Kiedy ponadmilionowa rzesza młodych z całego świata, uczestników VI Światowego Dnia Młodzieży, opuszczała jasnogórskie błonia, św. Jan Paweł II przybył na ul. św. Barbary, by zrealizować jeszcze jeden ważny punkt swojego pobytu w Częstochowie i poświęcić nowy gmach seminarium duchownego w Częstochowie.

Przybywającego do seminarium Ojca Świętego witał napis „Salve in Domino” (Witaj w Panu). Taki napis wita dzisiaj wchodzących do budynku seminarium. 15 sierpnia 1991 r. o godz. 17 na placu seminaryjnym czekało na Papieża kilka tys. osób. Obecni byli także wszyscy klerycy, bardzo licznie zgromadzili się kapłani i siostry zakonne oraz wielka rzesza wiernych. Przy wejściu do seminarium Ojca Świętego powitali serdecznie: ówczesny biskup ordynariusz diecezji częstochowskiej Stanisław Nowak i biskup pomocniczy Miłosław Kołodziejczyk – przewodniczący Komitetu Budowy Seminarium, przedstawiciele duchowieństwa oraz przełożeni i profesorowie seminarium z rektorem seminarium ks. prof. Janem Związkiem.

Następnie, ku radości zgromadzonych na placu seminaryjnym, Papież ukazał się na schodach wewnętrznego dziedzińca seminaryjnego, gdzie oczekiwano go już od kilku godzin. Oklaskami i śpiewem zgromadzeni witali Jana Pawła II.

W swoim przemówieniu Papież Polak przypomniał związki łączące Kraków z Częstochową. – Mówię o tej więzi ze szczególnym przejęciem i wzruszeniem, bo przecież w niej rosłem jako alumn (krótko, co prawda, ale rosłem), jako kapłan i profesor, jako biskup i wreszcie jako metropolita krakowski. Rosłem najpierw w tej więzi, a potem ją współtworzyłem i broniłem jej z mocą, gdy z zewnątrz próbowano ją rozerwać – powiedział Ojciec Święty.

Jan Paweł II w swoim przemówieniu przypomniał biskupów częstochowskich i ich starania o solidną formację kleryków. Przypomniał postaci bp. Teodora Kubiny, „który pragnął, by jego seminarium – a poprzez nie diecezja – czerpało obficie z mądrości, kultury i tej jedynej w Polsce atmosfery, jaką tworzył od wieków Uniwersytet Jagielloński ze swoim Wydziałem Teologicznym, ufundowanym przez błogosławioną Jadwigę Wawelską”, i bp. Zdzisława Golińskiego, „który rozpoczął tworzenie środowiska naukowo-formacyjnego w Częstochowie”.

Z ogromną wdzięcznością Ojciec Święty wspomniał bp. Stefana Barełę. – W sierpniu roku 1983, gdy w tym miejscu, na którym dziś stoimy, wbijano w ziemię, jak to się mówi, pierwszą łopatę, skierowałem do śp. biskupa Stefana Bareły słowa błogosławieństwa na budowę nowego seminarium w Częstochowie. Bardzo się cieszę, że tego gorliwego i wiernego pasterza diecezji częstochowskiej, a mojego serdecznego przyjaciela, mogę dzisiaj przywołać w czasie tej podniosłej i radosnej uroczystości poświęcenia najważniejszego domu, jakim jest dla każdej diecezji seminarium duchowne – mówił Jan Paweł II.

Dużo miejsca w przemówieniau św. Jan Paweł II poświęcił znaczeniu formacji do kapłaństwa, wielkości powołania kapłańskiego. Wskazał na „genius loci” seminarium w Częstochowie. – Trudno tu nie wskazać na wyjątkowość miejsca, w którym wznosi się ten gmach. Można by nawet powiedzieć o swego rodzaju „genius loci”. Seminarium pod Jasną Górą, wśród tysięcznych rzesz pielgrzymich, może i powinno wypełnić wyjątkową misję w skali całej Polski, a nawet świata. W szkole Maryi, która przewodniczy w wierze Ludowi Bożemu, winni wzrastać kapłani na miarę zbliżającego się XXI wieku. Z całym radykalizmem właściwym postawie Maryi stojącej pod krzyżem winni oni głosić Ewangelię Jej Syna i świadczyć o niej życiem, wielkodusznie, bez najmniejszego kompromisu z duchem tego świata, czy też jakiegoś lęku – podkreślił Jan Paweł II. Słowa te wciąż stanowią program formacji seminaryjnej. Dobrze się stało, że zaraz za drzwiami, przy głównym wejściu, widać pomnik św. Jana Pawła II i wyryte w kamieniu słowa z papieskiego przemówienia.

Warto przypomnieć, że po wieloletnich staraniach biskupów częstochowskich władze państwowe zezwoliły na budowę gmachu seminarium duchownego diecezji częstochowskiej w Częstochowie pod Jasną Górą. Następnie od roku akademickiego 1991/92 w budującym się jeszcze obiekcie miały być rozpoczęte zajęcia naukowo-dydaktyczne z zakresu filozofii i teologii oraz formacji duchowej. To dzięki zabiegom biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka poświęcenia budynku seminaryjnego dokonał osobiście Ojciec Święty Jan Paweł II.