Młodzieżowa grupa teatralna „Pod skrzydłami Anioła”, działająca przy jasielskim Ekonomiku, wraz z opiekunką zespołu s. Kariną Pawłowską 4 czerwca zatańczyła przy Bramie Rybie na tegorocznym XX Spotkaniu Młodych Lednica 2000
O niezwykłych przeżyciach i emocjach związanych z Lednicą opowiadają sami członkowie grupy: – Doskonale pamiętam dzień, w którym zadzwoniła do mnie s. Karina. Z wielką radością i wzruszeniem oznajmiła, że nasza grupa zatańczy przy Bramie Rybie na tegorocznym Spotkaniu Młodych w Lednicy. Początkowo nie przyjmowałem tych słów do siebie. Uwierzyłem dopiero wtedy, gdy dotarliśmy na pola lednickie i przy Bramie Rybie wraz z tysiącami młodych ludzi z Polski i zagranicy tańcem wielbiliśmy Pana. Czuliśmy wtedy wielką radość i szczęście – nie ukrywa emocji Mariusz.
Na polach lednickich przywitano ich bardzo serdecznie. – Odczuliśmy, że czekano tam na nas. Przy Bramie Rybie najważniejsza była dla nas energia, którą podczas tego wydarzenia chcieliśmy przekazać młodym ludziom. W niej bowiem kryła się ta wielka, wyjątkowa i niezwykła Boża radość. Muszę dodać, że Lednica to nie tylko taniec. To także przepiękne liturgie, konferencje, procesje, które w tym roku nawiązywały do 1050-lecia Chrztu Polski oraz 800-lecia zakonu dominikanów. Pięknym było również to, że wraz z nami modliła się cała przyroda. W Godzinę Miłosierdzia Bożego podczas nabożeństwa spadł deszcz łaski, a wieczorem towarzyszył nam Boży zachód słońca, mówiący o nadziei, która nigdy się nie kończy – opowiada s. Karina Pawłowska, michalitka.
Swoich emocji oraz przeżyć związanych z tegoroczną Lednicą nie ukrywa również Dominik. – Propozycję wyjazdu na Lednicę otrzymałem od kolegów. Początkowo nie byłem do tego przekonany. W marcu jednak zdecydowałem się pojechać wraz z pozostałą grupą osób na warsztaty taneczne do Lednicy. Poznałem tam wielu wspaniałych ludzi, którzy przygotowywali się do tegorocznego Spotkania Młodych w Lednicy oraz ŚDM w Krakowie. Po powrocie do domu byłem już pewny, że taniec przy Bramie Rybie będzie dla mnie fantastyczną przygodą. Muszę przyznać, że na Lednicy byłem po raz pierwszy. Tam niesamowicie można odczuć obecność Pana Boga – mówi ze wzruszeniem.
W najbliższym czasie grupa s. Kariny Pawłowskiej zatańczy ponownie podczas ŚDM w Krakowie. Młodzież czterokrotnie wystąpi przed papieżem Franciszkiem. – Tegoroczna Lednica pozostanie na zawsze w naszej pamięci i sercu. Do końca życia nie zapomnimy tych chwil. Była to dla nas wielka rozgrzewka przed ŚDM w Krakowie – dodają pozostali członkowie grupy.
W najbliższych dniach na polskich ulicach i placach będzie można usłyszeć tegoroczną lednicką piosenkę „Ojciec” i zobaczyć ułożony do niej taniec. Organizatorzy Spotkania Młodych na Lednicy zapraszają do tego, aby w ramach akcji „Cała Polska tańczy dla papieża” zatańczyć ją specjalnie dla bł. Jana Pawła II w bliskości jego urodzin przypadających 18 maja. To bowiem dzięki niemu Lednica powstała i co roku gromadzi dziesiątki tysięcy osób.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
„Musimy wspólnie kroczyć ku jedności i pojednaniu między wszystkimi chrześcijanami. Credo nicejskie może być podstawą i punktem odniesienia tej wędrówki” - stwierdza Ojciec Święty w opublikowanym dziś Liście apostolskim In unitate fidei z okazji 1700. rocznicy Soboru Nicejskiego.
1. W jedności wiary, głoszonej od początków Kościoła, chrześcijanie są wezwani do zgodnego pielgrzymowania, strzegąc oraz przekazując z miłością i radością otrzymany dar. Wyrażone jest to w słowach Credo: „Wierzymy w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który dla naszego zbawienia zstąpił z nieba”, sformułowanych 1700 lat temu przez Sobór Nicejski, pierwsze ekumeniczne wydarzenie w historii chrześcijaństwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
