Siostry zakonne, ojcowie i bracia zakonni, a także członkowie instytutów życia konsekrowanego tradycyjnie 2 lutego dziękują Bogu za powołanie. W tym roku już 20. raz odbywa się to w Kościele w sposób uroczysty. Tegoroczne spotkanie miało charakter szczególny, ponieważ wieńczyło obchody całego Roku Życia Konsekrowanego. Diecezjalne dziękczynienie miało miejsce w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, u Ojców Kapucynów w Stalowej Woli.

Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Modlono się także o święte i liczne powołania. Rozpoczynając liturgię Ksiądz Biskup dokonał poświęcenia świec, będących znakiem całkowitego oddania się na służbę Bogu. Podczas homilii o. Marek Miszczyński OFMCap mówił o owocach obchodów Roku Życia Konsekrowanego oraz o istocie i celu powołania zakonnego. – Poddanie się działaniu Ducha Świętego należy do istoty powołania osób konsekrowanych. Każdy z nas został pociągnięty przez Ducha Świętego do wyboru tej drogi. To Jego działanie stoi u podstaw naszej decyzji, w której pozwoliliśmy się uwieść wielkiej miłości Boga. Dlatego trzeba nam wracać do naszych początków, początków działalności naszych zgromadzeń i osobistego powołania, aby z nadzieją i nową mocą patrzeć w przyszłość – mówił Kaznodzieja. – Nie wystarczy złożyć i przestrzegać naszych zakonnych ślubów, aby wypełnić nasze powołanie. Trzeba postępować według natchnienia Ducha Świętego, bo tylko wtedy wypełnimy wolę Chrystusa i upodobnimy się do Niego. Dlatego pozwólmy się prowadzić Duchowi Świętemu, pozwólmy, aby On nas kształtował, aż w pełni upodobnimy się do Chrystusa – podkreślał o. Miszczyński.

Po homilii członkowie zgromadzeń zakonnych i instytutów życia konsekrowanego odnowili swoje śluby i przyrzeczenia. Znakiem zewnętrznym było złożenie na ręce Biskupa zapalonych świec. Na zakończenie do zebranych zwrócił się również Biskup Ordynariusz: – Miniony rok zbliżył do siebie różne rodziny zakonne obecne na terenie naszej diecezji. Ukazał duchowieństwu diecezjalnemu oraz świeckim sens życia konsekrowanego i jego owoce. Zdajemy sobie sprawę z tego, że pomimo właściwej każdemu duchowości i podejściu duszpasterskiemu, nie należymy do dwóch różnych światów. Owszem, czasami jest trudno zestroić ze sobą nasze priorytety. Pewnie dlatego św. Jan Kasjan mówi, że mnich ma unikać biskupów (i kobiet). Kiedy go bowiem pochwycą w sidła zażyłości, nie pozwolą mu zaznawać ani spokoju celi ani oddawać się kontemplacji rzeczy świętych.

W diecezji nie da się jednak żyć obok siebie, lecz musimy stanowić jedno. Jesteśmy przecież jednym Kościołem, Winnicą Pańską. Chrystus nas do niej posłał, w tym konkretnym momencie ona urzeczywistnia się dla nas w diecezji sandomierskiej. W tej Winnicy mamy razem pracować, służyć, każdy zgodnie z własnym charyzmatem. Proszę was, więc drogie siostry i drodzy bracia, o dalsze budowanie komunii kościelnej przez modlitwę, dialog i wspólne inicjatywy – mówił bp K. Nitkiewicz. Po zakończeniu Eucharystii wspólne świętowanie przedłużyła agapa.

S. Alicja, jadwiżanka, podkreśla: – Dla nas, osób konsekrowanych, był to rok pogłębienia świadomości kim jesteśmy – w perspektywie bycia w Kościele – i z jaką misją idziemy do świata. Ten czas pomógł uświadomić całej wspólnocie Kościoła, jak w tej Bożej rodzinie są potrzebne osoby konsekrowane. Mamy być „przejasnym znakiem Królestwa Bożego”. Nie jest to tylko slogan, ale wielkie zadanie w obecnej rzeczywistości, w świecie, który jest zmaterializowany i nastawiony na inne wartości niż te Boże i ewangeliczne. Przez nasze śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa wskazujemy inny świat, gdzie działa miłość i gdzie, kieruje się prawdą, która jest Osobą i dobrem ostatecznym. I, że właśnie w takim świecie można być naprawdę człowiekiem szczęśliwym i spełnionym – mówi s. Alicja CHR.

W naszej diecezji posługuje blisko 500 zakonników i zakonnic z 10 męskich i 20 żeńskich zgromadzeń zakonnych. Prowadzą ponad 60 placówek i domów.